علت تیک عصبی کودکان چیست؟ چگونه تیک کودکان را برطرف کنیم؟ تیک عصبی کودکان (Nervous tics of children) مجموعه جنبشهای عضلانی است که به صورت سریع و ناگهانی رخ میدهد و مدام تکرار میشود. تیک عصبی در کودکان بیشتر در هنگام استرس و یا اضطراب عودت کرده و سریعتر و بیشتر جنبش دارند. شایان ذکر است که کلیه این کارها کاملاً بهصورت غیر ارادی انجام میشود.
انواع مختلف از تیکهای عصبی گزارش شده است که کودکان با آنها دست و پنجه نرم میکنند. این تیکها تحت اثر عوامل گوناگونی ایجاد شده و اثر بسیار بدی بر زندگی روزمره کودک دارند. تا جایی که در زندگی عادی وی اختلال ایجاد میکنند. این بیماری علاوه بر کودکان در خردسالان نیز دیده میشود بهطوریکه امروزه والدین زیادی از تیک عصبی نوزادان خود شکایت داشته و به دکتر مغز و اعصاب مراجعه میکنند.
تیک عصبی کودکان (Nervous tics of children) مجموعه جنبشهای عضلانی است که به صورت سریع و ناگهانی رخ میدهد و مدام تکرار میشود. تیک عصبی در کودکان بیشتر در هنگام استرس و یا اضطراب عودت کرده و سریعتر و بیشتر جنبش دارند. شایان ذکر است که کلیه این کارها کاملاً بهصورت غیر ارادی انجام میشود.
انواع مختلف از تیکهای عصبی گزارش شده است که کودکان با آنها دست و پنجه نرم میکنند. این تیکها تحت اثر عوامل گوناگونی ایجاد شده و اثر بسیار بدی بر زندگی روزمره کودک دارند. تا جایی که در زندگی عادی وی اختلال ایجاد میکنند. این بیماری علاوه بر کودکان در خردسالان نیز دیده میشود بهطوریکه امروزه والدین زیادی از تیک عصبی نوزادان خود شکایت داشته و به دکتر مغز و اعصاب مراجعه میکنند.
شکوفه رادفر، در برنامه کودک و مادر شبکه سلامت، در تعریف تیک گفت: تیکها، حرکات و اصوات تکراری، ناگهانی، غیر ارادی، ناموزون و کلیشهای هستند، که به دو نوع صوتی و حرکتی که هر کدام نیز به دو نوع ساده و پیچیده وجود دارند، تقسیم بندی میشوند.
وی از تیکهای ساده صوتی، به صاف کردن صدا، سرفه مکرر بدون دلیل، خرناس کشیدن و…، نام برد و از تیکهای حرکتی ساده: به پرش پلک، چشمک زدن، جمع شدن پره های بینی، جمع شدن اطراف دهان و....، اشاره کرد.
شکوفه رادفر افزود: این تیکها میتوانند پیچیده باشند (تکرار کردن ناگهانی یک عبارت را، تیک صوتی پیچیده میگویند و درگیری بیش از یک گروه از عضلات را، تیکهای حرکتی پیچیده میگویند، حرکات شانه، حرکات پیچیده سر و حرکات پیچیده دیگر)
این متخصص روانپزشکی کودک و نوجوان گفت: اگر فرد فقط تیک صوتی و یا تیک حرکتی داشته باشد که در یک دوره بیش از چهار هفته و کمتر از یک سال ادامه داشته باشد؛ تیک گذرا نامیده میشود. اما اگر تیک صوتی و یا حرکتی، برای یک دوره پیش از یک سال وجود داشته باشد (به شرط اینکه زیر سن ۱۸ سال باشد و با ایجاد اختلال عملکرد در فرد همراه باشد) تیک حرکتی یا صوتی مزمن نامیده میشود.
عضو هیئت علمی دانشگاه از «اختلال تیک توره» که بسیار جدی و مزمن است نام برد و گفت: افراد مبتلا به این بیماری، خصوصیاتی از جمله تیکهای حرکتی متعدد، همراه با حداقل یک تیک صوتی دارند که به طور متناوب در طول یک سال تجربه میشود.
وی افزود: اختلال تیک توره، بیماری بسیار جدی محسوب میشود که تبعات متعددی برای فرد ایجاد میکند، این تبعات بسته به اینکه فرد در چه مقطعی از زندگی است، متفاوت خواهد بود. کودکان مبتلا به این اختلال، به دنبال سرزنش و تحقیر، معمولاً اعتماد به نفس پایینی دارند و با افت عملکرد تحصیلی روبهرو هستند، اگر به این دلیل، کودکان را از محیط آموزشی جدا کنند: ممکن است کودک به سمت افسردگی و اضطراب پیش برود، این کودکان برای ماندن در کنار همسالان خود ممکن است به رفتار خشم آمیز نیز متوسل شوند.
رادفر در پاسخ به این سوال که علت ایجاد تیک در کودکان چیست، گفت: مهمترین عامل ژنتیک است، مادر مبتلا به تیک، بالاترین عامل ایجاد تیک در کودکان محسوب میشود.
وی در پاسخ به این سوال که آیا استرس میتواند علت ایجاد تیک باشد، گفت: خیر، مگر اینکه فرد استعداد ژنتیکی ابتلاء به تیک را داشته باشد.
رادفر ادامه داد: ژنتیک عامل مهمی در انتقال بسیاری از بیماریها است، به نظر میآید که در سیر تکامل کودک، در ناحیه از مغز (عقدههای پایهای) تفاوتی ایجاد شود، که فرد را مستعد ابتلاء به انواع تیک گرداند، که در شرایط پر استرس بروز پیدا میکند.
وی افزود: یکی دیگر از عوامل ابتلاء به تیک، عفونت استرپتوکوک گروه A(گلودرد چرکی) است.
رادفر به خانوادهها توصیه کرد: اگر کودک و نوجوان بلافاصله بعد از ابتلاء به گلودرد چرکی، دچار رفتارهای وسواس گونه یا انواع تیک شد، حتماً به متخصص اطفال و یا روانپزشک مراجعه کنند.
وی همچنین از عوامل پر استرس و تنش زا، به عنوان دیگر علل ایجاد کننده تیک، نام برد و گفت: اگر کودک در معرض استرس قرار بگیرد، مانند تولد فرزند دیگر، تغییر محل سکونت، تغییر محل مدرسه و اتفاقات استرس زای دیگر، احتمال بروز تیک وجود دارد.
رادفر در پاسخ به این سوال که آیا عوامل قبل از تولد نیز میتواند در بروز تیک در کودک تأثیر گذار باشد، گفت: تب مادر در دوران بارداری، استرس مادر در این دوران، ابتلای مادر باردار به بعضی از عفونتها به خصوص آنفلوانزا و شرایط زایمان و تولد کودک نیز، از جمله دیگر دلایل ابتلای کودک به تیک است.
وی در پاسخ به این سوال که بهترین اقدام برای کودکان مبتلا به تیک چیست، گفت: اولین اقدام، آرام نگه داشتن محیط است، محیط بدون استرس مهمترین راه درمان است، البته درمان دارویی و روانشناختی برای این کودکان نیز الزامی است، به خصوص در مورد تیکهایی که طولانی مدت وجود داشته باشند.
رادفر به خانوادهها توصیه کرد: به بازیهای رایانهای این کودکان نظارت داشته باشید، زیرا اگر این کودکان در هنگام بازی تحت استرس قرار گیرند، با مشکلات بیشتری مواجه خواهند شد.