پوریا پورسرخ  نخستین بار در سریال "وفا" به کارگردانی محمدحسین لطیفی بازی کرد و به عنوان چهره‌ای جدید مطرح شد و بعد از این سریال نقش‌های متفاوتی را بازی کرد. با حضور در فیلم "روز سوم" نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر شد. پوریا پورسرخ در نخستین فیلم سه بعدی تاریخ سینمای ایران "آقای‌الف" علی عطشانی در نقش اول (آقای‌الف) ایفای نقش کرد و همچنین در طولانی‌ترین سریال ایرانی یعنی "کیمیا" هم ایفای نقش کرده است.

حضور در سریال پر بیننده "وفا"

پوریا پورسرخ  قبل از اینکه در سریال "وفا" بازی کند، همزمان با ورودش به مقطع دکترا پیشنهاد بازی در سریال تلویزیونی "فرار بزرگ" را پذیرفت و با این کار وارد حرفه بازیگری شد. او بارها گفته که نقش "ژوبین" در سریال "وفا" بزرگترین شانس زندگی او بوده است. حالا او بعد از سریال‌های خاطرانگیزی همچون "برادر" و "صاحبدلان" در قامتِ مجری مسابقه‌ای تلویزیونی به تلویزیون برمی‌گردد. وقتی از او درباره کارهای دیگر می‌پرسم فقط می‌گوید متمرکزم روی "ایرانیش"! این همان نگاه حرفه‌ای به کار هنری است که بازیگری همچون "پورسرخ" بارها در طول کارهای دیگرش هم به این نکته توجه کرده و بازیگری نیست که در عین حال چند نقش و چند پروژه را با هم قبول کند.

پوریا پورسرخ:  حوزه اجرا و بازیگری به هم نزدیکند

او این روزها بعد از توقفی چند ماهه بابتِ کرونا به لوکیشنِ مسابقه "ایرانیش" آمده تا اولین قسمت این مسابقه را برای 20 تیرماه آماده کند.

پوریا پورسرخ  در خصوص اولین تجربه اجرایش در تلویزیون و گاردهایی که نسبت به حضور بازیگر مجری‌ها می‌گیرند، گفت: روراست شخصا قائل به این گارد نیستم. همان طوریکه کسانی که در اجرا بودند و آمدند بازیگری کردند و اکثراً موفق هم بودند؛ با آنها همکاری داشتیم هیچ‌وقت از این حرف‌ها بوجود نیامد. مهم این است که هرکس در هرکاری قرار می گیرد با دغدغه بیاید و این برای من اولین اصل است. کسانی که مرا می‌شناسند من معمولاً و اصولاً چشمم به مسیر خودم است. به نظرمن اینکه 5 مسابقه با 5 چهره غیرمجری و بازیگر اجرا می‌شود اتفاق عجیبی نیست. چون مجری، مسابقه‌ای را گارانتی نمی‌کند، همان‌طور که نمونه‌های مؤفق و نامؤفق آن را دیده‌ایم. من قائل به این نیستم، چون معتقدم حوزه اجرا و بازیگری به هم نزدیکند.

پوریا پورسرخ  افزود: مطمئنا اگر قرار است وارد حوزه اجرا شوم حتماً دست قدیمی‌های این حوزه را نگاه کردم. به نظرمن در حالی به آن اشکال وارد است که اجرای دهمین قسمت مثل اجرای قسمت اول باشد. آن موقع معلوم می‌شود که بدون دغدغه و انگیزه آمدم. اما همه تلاشم را می کنم که حتی اگر یک نفر به خاطر من این برنامه را نگاه می‌کند یک قدم به فرهنگ ایرانی، شناخت بازی‌های ایرانی و اتفاقات و مسائل اجتماعی و فرهنگی که به آن افتخار می‌کنیم و به خاطر مشکلات اقتصادی و اجتماعی از آن‌ها فاصله گرفته‌ایم و دور شده‌ایم اگر یک بیننده را به این افتخارآفرینی‌ها نزدیک کنم، در واقع به رسالت خودم عمل کرده‌ام.

پوریا پورسرخ  با اشاره به اینکه دوست دارم مردم مرا عضوی از خانواده خودشان بدانند، تأکید کرد: درست است که اولین تجربه اجرای تلویزیونی‌ام است اما می‌خواهم مثلِ زندگی واقعی‌ام، با مردم صمیمی باشم و آنها مرا جزو خانواده‌شان بدانند. روراست بگویم اگر برنامه، گفت‌وگومحور بود هیچ‌وقت به خودم اجازه نمی‌دادم وارد این عرصه شوم، چون بیان و تخصص خودش را می‌خواهد. اما اینجا مسابقه‌ای خانوادگی‌ است که دو خانواده با هم شرکت می‌کنند. از آن مُدل رسمی و خشک اجرا خارج می‌شوم و در فضایی دوستانه، خود خودم را مقابل دوربینِ "ایرانیش" قرار می‌دهم.

نمی‌توانند بگوید از اسپانسر پول گرفته‌ام

پوریا پورسرخ  در پاسخ به این سؤال که ظنّ و گمان‌هایی به بازیگر مجریان تلویزیون وارد می‌شود فلان قیمت نجومی دستمزدشان است، افزود: حاضرم هرکس می‌گوید و چنین ظنّ و گمان‌هایی دارد در فضای رسمی قراردادم را رسانه‌ای کنم و فلان تهیه‌کننده‌ای هم چنین ادعایی دارد قرارداد عواملش را بیاورد. در سریال‌های رسانه چندین برابر این پروژه‌ها دستمزد می‌دهند، دستمزدی که من گرفتم اندازه دستمزد یک سریال رسانه‌ای است چه بسا کمتر. به نظرمن این حرف‌ها همه به خاطر اتفاقات و اشتباهاتی که قبلاً در این نوع مسابقات افتاده است، وجود دارد. اسپانسر ویژه‌ای آمده و جوایز و دستمزدهای ویژه‌ای داده‌اند حالا ما بدشانس بودیم یا بدقیافه، شعبه‌اش به ما نخورده است! من اجرای برنامه‌ای را برعهده دارم که قراردادم زیرنظر سازمان صداوسیما است و هیچ‌کس نمی‌تواند دو روز دیگر بیاید و بگوید از اسپانسر پول گرفته‌ام.

پوریا پورسرخ  در خصوص نقدها به اجرای بازیگران در تلویزیون که بیش از اجرا، نقش بازی می‌کنند گفت: من برای اجرای "ایرانیش" کاملاً به زندگی شخصی‌ام رجوع می‌کنم. چون دو طرف مسابقه دو خانواده‌اند؛ من به خاطر اجرای این مسابقه، تمام مسابقه‌های تلویزیونی را رصد کردم، مثلاً مسابقه‌ای دیدم و خوشم آمد "هوش‌برتر" نام داشت که خیلی دکور ویژه و سلبریتی خاصی نداشت که آن مسابقه را اجرا کند. اگر قرار باشد من آن مسابقه را اجرا کنم باید با فضای رسمی‌تر و ریاضی بیشتری اجرا کنم. منظورم این است، "ایرانیش" فضای غیررسمی‌تری نسبت به برخی از اجراهای دیگری که دیدم، می‌طلبد.

منبع:رکنا