آشنایی با انواع مُسکن‌ها و دردها | انواع داروهای مسکن کدامند و چه عوارضی دارند؟

دسته‌ای از داروهای بسیار پر کاربرد در پزشکی هستند که برای کاهش درد و کنترل آن استفاده می‌شوند.دارو های  مسکن‌ با ساز و کارهای مختلف بر سیستم اعصاب مرکزی یا سیستم اعصاب محیطی تأثیر می‌گذارند. استامینوفن یکی از مهم‌ترین و پرکاربردترین  دارو مسکن‌ است؛ که علاوه بر ویژگی ضد درد دارای خاصیت ضدتب نیز هست.این دارو جزو مهم ترین داروهای موسوم به ضد التهاب های غیراستروئیدی است از دیگر داروهای سرشناس این دسته آسپرین ،ایبوبروفن و ناپروکسن هستند. دستهٔ مهم دیگر مسکن‌ها اپیوییدها هستند که سردسته آن مورفین و سایر مشتقات تریاک است. براساس نوع و شدت درد استفاده از مسکن ویژه توصیه می‌شود. به‌طور مثال در دردهای نوروپاتیک از سه حلقه‌ای‌ها مانند نورتریپتیلین و داروهای ضدصرع مانند گاباپنتین یا پرگابالین استفاده می‌شود.همچنین برای دندان درد از مفنامیک اسید استفاده می شود.

انواع داروهای مسکن

. داروهای بدون نسخه (OTC): این داروها بدون نسخه در داروخانه‌ها به فروش می‌رسند و می‌توانید آنها را بخرید.

. داروهای تجویزی: این داروهای مسکن فقط با تجویز و نسخه پزشک به شما فروخته می‌شوند. مسکن‌های تجویزی قوی‌ترند و دردهای شدید یا مزمن را تسکین می‌دهند.

انواع مسکن‌های بدون نسخه

. استامینوفن: این دارو گیرنده‌های درد را در مغز بی‌حس می‌کند و در نتیجه شما درد کمتری احساس می‌کنید.

. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی: این داروها تولید پروستاگلاندین‌ها را کاهش می‌دهد. این مواد شیمیایی مشابه هورمون‌اند و پایانه‌های عصبی را تحریک می‌کنند و باعث درد و التهاب در بدن می‌شوند. داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی شامل ترکیبات آسپیرین، ایبوپروفن و ناپروکسن سدیم می‌شوند.

. ترکیبی‌ها: بعضی از داروهای مسکن حاوی هم استامینوفن و هم آسپیرین هستند. بعضی از این داروها کافئین هم دارند.

. موضعی‌ها: این داروها مستقیماً روی پوست به کار می‌روند. داروهای مسکن موضعی به‌صورت کرم، ژل، اسپری و یا چسب وجود دارند. داروهای مسکن موضعی، گیرنده‌های درد را در مغز مهار می‌کنند. این داروها ممکن است حاوی آسپیرین، لیدوکائین، کپسایسین فلفل یا دیگر داروها باشند. برخی از داروهای موضعی ضددرد، پوست را سردتر یا گرم‌تر می‌کنند.

داروهای مسکن بدون نسخه چه دردهایی را تسکین می‌دهند؟

این دسته از مسکن‌ها، تب را پایین می‌آورند و درد ناشی از خیلی از مشکلات سلامتی را تسکین می‌دهند، از جمله:

. آرتریت، بورسیت و تاندونیت

. کمردرد

. شکستگی استخوان

. سوختگی‌ها مثل آفتاب‌سوختگی

. سرماخوردگی، آنفلوانزا و عفونت گوش

. سردرد و میگرن

. گرفتگی‌ها و دردهای قاعدگی

. دردهای عضلانی مثل گردن درد

. دردهای ناشی از عمل جراحی تهاجمی یا کمتر تهاجمی

. دندان‌درد

انواع مسکن‌های تجویزی

مسکن‌های تجویزی قوی‌تر از مسکن‌های بدون نسخه‌اند و شامل موارد زیر می‌شوند:

. ضدافسردگی‌ها: داروهای ضدافسردگی روی فرارسان‌های عصبی در مغز اثر می‌گذارند و برای دردهای مزمن خوب جواب می‌دهند، مثل میگرن. بیشتر این داروها در دسته تری‌سایکلیک‌ها و مهارکننده‌های بازجذب سروتونین - نوراپی‌نفرین قرار می‌گیرند. مطالعات نشان می‌دهند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین برای درد چندان مؤثر نیستند و ممکن است اثر دیگر مسکن‌ها را کاهش دهند.

. داروهای ضدتشنج: داروهایی که برای صرع تجویز می‌شوند، پیام درد به مغز را مهار می‌کنند. این داروها می‌توانند درد عصبی و فیبرومیالژیا را تسکین دهند.

. شل‌کننده‌های عضلات: این داروها با شل کردن عضلات سفت و گرفته، درد را کمتر می‌کنند. شل‌کننده‌های عضلات، اسپاسم‌های عضلانی را نیز تسکین می‌دهند.

. اوپیودها: اوپیودها داروهایی هستند که در آزمایشگاه و از مواد مخدر درست می‌شوند و نحوهٔ دریافت پیام در مغز را تغییر می‌دهند. این داروها به دلیل اینکه اعتیادآورند، کمتر برای دردهای مزمن تجویز می‌شوند. ممکن است پزشک توصیه کند بعد از عمل جراحی یا یک آسیب برای مدت بسیار کوتاهی مسکن اوپیودی مصرف کنید. کدئین، فنتانیل، هیدروکودون و مورفین همگی اوپیود هستند.

. استروئیدها: کورتیکواستروئیدها داروهای ضدالتهابی قوی هستند که مثل داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، جلوی تولید مواد شیمیایی عامل تحریک و التهاب را در بدن می‌گیرند. استروئیدهایی مانند پردنیزولون می‌توانند میگرن و دردهای شدید آرتریت را تسکین دهند.

. موضعی‌ها: پزشک می‌تواند ژل‌ها، کرم‌ها، اسپری‌ها و چسب‌های استروئیدی را برای تسکین دردهای عضلانی، آرتریت و فیبرومیالژیا تجویز کند.