اعمال عید مبعث و ذکر و نماز مخصوص 27 رجب

به گزارش ستاره پارسی: ماه رجب یکی از ماه های قمری بسیار پر فضیلت است که بعثت پیامبر مکرم اسلام نیز در روز 27 این ماه روی داده است. بِعثَت برگزیده‌شدن حضرت محمد (ص) به پیامبری و آغاز رسالت اوست که27 رجب سال چهلم عام الفیل روی داده است، این روز برای مسلمانان بسیار پر اهمیت بوده چرا که بعثت سرآغاز دین اسلام در جهان است. برای شب و روز عید مبعث اعمال و آدابی ذکر شده که در ادامه این بخش از نمناک این اعمال را منتشر نموده ایم.

 

اعمال شب مبعث پیامبر (ص)

از این شب با نام «لیلة المَحیا» به معنای شب احیا و شب زنده‌داری نیز نام برده شده است و برای این شب اعمال زیر ذکر شده است:

 

 

شب بیست و هفتم رجب:نماز 12 رکعتی شب مبعث

شیخ طوسی در کتاب «مصباح المتهجد» می‌نویسد از امام جواد علیه‌السلام روایت شده است:

إِنَّ فِی رَجَبٍ‌ لَلَیْلَةً خَیْرٌ مِمَّا طَلَعَتْ‌ عَلَیْهِ‌ الشَّمْسُ وَ هِیَ لَیْلَةُ سَبْعٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ رَجَبٍ فِیهَا نُبِّئَ رَسُولُ اللَّهِ ص فِی صَبِیحَتِهَا وَ إِنَّ لِلْعَامِلِ فِیهَا مِنْ شِیعَتِنَا أَجْرَ عَمَلِ سِتِّینَ سَنَةً؛‌

در ماه رجب شبی است که از هر آنچه آفتاب بر آن می‌تابد بهتر است و آن، شب بیست‌و‌هفتم رجب است که در صبح آن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به رسالت مبعوث شد. برای کسی که از شیعه ما عامل در آن شب است، پاداش نیکوکاری 60 سال مقرّر است.

 

به محضر آن حضرت عرض شد:عمل در آن شب چیست؟

فرمود:

قِیلَ لَهُ وَ مَا الْعَمَلُ فِیهَا أَصْلَحَکَ اللَّهُ قَالَ إِذَا صَلَّیْتَ الْعِشَاءَ الْآخِرَةَ وَ أَخَذْتَ مَضْجَعَکَ ثُمَّ اسْتَیْقَظْتَ أَیَّ سَاعَةٍ شِئْتَ مِنَ اللَّیْلِ قَبْلَ الزَّوَالِ‌ صَلَّیْتَ اثْنَتَیْ عَشْرَةَ رَکْعَةً تَقْرَأُ فِی کُلِّ رَکْعَةٍ الْحَمْدَ وَ سُورَةً مِنْ خِفَافِ الْمُفَصَّلِ.

چون نماز عشاء را خواندی و به بستر استراحت رفتی، تا پیش از نیمه شب، هر ساعتی که خواستی از بستر برمی‌خیزی و 12 رکعت نماز هر دو رکعت به یک سلام به‌جای می‌آوری.

در هر رکعت «حمد» و سوره‌ای از سوره‌های کوچک مفصّل می‌خوانی. (مفصّلات در اصطلاح به سوره‌هایی گفته می‎‌شود که در آخر قرآن قرار گرفته، کوتاه هستند و به صورت مکرر با بسم الله الرحمن الرحیم از یکدیگر جدا می‎‌شوند؛ این اصطلاح در روایات نبوی وجود دارد)

زمانی که از 12 رکعت نماز فارغ شدی، در همان حال نشسته هر یک از سوره‌های «حمد» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ» و «قُلْ هُوَ اللّٰهُ أَحَدٌ» و «قُلْ یٰا أَیُّهَا الْکٰافِرُونَ» و «إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ» و «آیت‌الکرسی» را هفت مرتبه بخوان و به دنبال همه آنها این دعا را به بخوان:

الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبِیراً. اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِمَعاقِدِ عِزِّکَ عَلَیٰ أَرْکانِ عَرْشِکَ وَمُنْتَهَی الرَّحْمَةِ مِنْ کِتابِکَ، وَبِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ، وَذِکْرِکَ الْأَعْلَی الْأَعْلَی الْأَعْلیٰ، وَبِکَلِماتِکَ التَّامَّاتِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَأَنْ تَفْعَلَ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ

یعنی حمد خدایی را که فرزندی بر نگرفته و شریکی در فرمانروایی و یاوری از روی خواری و نیاز برایش نبوده است. او را بسیار بزرگ شمار. خدایا، از تو درخواست می‌کنم به‌حق جایگاه‌های عزّتت بر پایه‌های عرشت و منتهای رحمتت در قرآنت و به نام بزرگ‌تر بزرگ‌تر بزرگترت و ذکر برتر برتر برترت و به کلمات کاملت، بر محمّد و خاندانش درود فرست و با من چنان کن که شایسته آنی. (مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج‌2، ص 813 ـــ 814)

 

متن دعای شب مبعث؛ بیست و هفتم رجب

شیخ کفعمی در کتاب «بلد الامین» فرموده است:شب مبعث این دعا را بخواند:

اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِالتَّجَلِّی الْأَعْظَمِ فِی هٰذِهِ اللَّیْلَةِ مِنَ الشَّهْرِ الْمُعَظَّمِ، وَالْمُرْسَلِ الْمُکَرَّمِ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَأَنْ تَغْفِرَ لَنا مَا أَنْتَ بِهِ مِنَّا أَعْلَمُ، یَا مَنْ یَعْلَمُ وَلَا نَعْلَمُ

خدایا! از تو درخواست می‌کنم، به تجلّی اعظم، در این شب از ماه معظّم و به‌حق رسول مکرّم که درود فرستی بر محمّد و خاندانش و بیامرزی بر ما، آنچه را تو به آن از ما داناتری، ای آن‌که می‌داند و ما نمی‌دانیم.

اللّٰهُمَّ بارِکْ لَنا فِی لَیْلَتِنا هٰذِهِ الَّتِی بِشَرَفِ الرِّسالَةِ فَضَّلْتَها، وَبِکَرامَتِکَ أَجْلَلْتَها، وَبِالْمَحَلِّ الشَّرِیفِ أَحْلَلْتَها

خدایا! بر ما برکت ده در این شب، شبی که آن را به شرف رسالت برتری دادی و به کرامتت بزرگ نمودی و به جایگاه شریفی برآوردی

اللّٰهُمَّ فَإِنّا نَسْأَلُکَ بِالْمَبْعَثِ الشَّرِیفِ، وَالسَّیِّدِ اللَّطِیفِ، وَالْعُنْصُرِ الْعَفِیفِ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَأَنْ تَجْعَلَ أَعْمالَنا فِی هٰذِهِ اللَّیْلَةِ وَفِی سائِرِ اللَّیالِی مَقْبُولَةً، وَذُنُوبَنا مَغْفُورَةً، وَحَسَناتِنا مَشْکُورَةً، وَسَیِّئاتِنا مَسْتُورَةً، وَقُلُوبَنا بِحُسْنِ الْقَوْلِ مَسْرُورَةً، وَأَرْزاقَنا مِنْ لَدُنْکَ بِالْیُسْرِ مَدْرُورَةً

خدایا! ما از تو درخواست می‌کنیم به‌حق بعثت شریف و آقای مهربان و موجود پارسا که بر محمّد و خاندانش درود فرستی و اعمال ما را در این شب و در سایر شب‌ها پذیرفته پیشگاهت قرار دهی و گناهانمان را آمرزیده بداری و خوبی‌هایمان را مورد سپاس و بدی‌هایمان را پوشیده گردانی و دل‌هایمان را به گفتار خوش شادمان کنی و روزی‌هایمان را از جانب خود به آسانی فراوان گردانی.

اللّٰهُمَّ إِنَّکَ تَریٰ وَلَا تُریٰ، وَأَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلیٰ، وَ إِنَّ إِلَیْکَ الرُّجْعیٰ وَالْمُنْتَهیٰ، وَ إِنَّ لَکَ الْمَماتَ وَالْمَحْیا، وَ إِنَّ لَکَ الْآخِرَةَ وَالْأُولیٰ

خدایا! تو می‌بینی و خود دیده نمی‌شوی و تو در چشم‌انداز برتری و بازگشت و سرانجام به‌سوی توست و ممات و حیات و آخرت و دنیا از آن تو است.

اللّٰهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِکَ أَنْ نَذِلَّ وَ نَخْزیٰ، وَأَنْ نَأْتِیَ مَا عَنْهُ تَنْهیٰ

خدایا! به تو پناه می‌آوریم از اینکه خوار و رسوا شویم و از اینکه مرتکب عملی شویم که از آن نهی کرده‌ای.

اللّٰهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُکَ الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ، وَنَسْتَعِیذُ بِکَ مِنَ النَّارِ فَأَعِذْنا مِنْها بِقُدْرَتِکَ، وَنَسْأَلُکَ مِنَ الْحُورِ الْعِینِ فَارْزُقْنا بِعِزَّتِکَ، وَاجْعَلْ أَوْسَعَ أَرْزاقِنا عِنْدَ کِبَرِ سِنِّنا، وَأَحْسَنَ أَعْمالِنا عِنْدَ اقْتِرابِ آجالِنا، وَأَطِلْ فِی طاعَتِکَ، وَما یُقَرِّبُ إِلَیْکَ، وَیُحْظِی عِنْدَکَ، وَیُزْ لِفُ لَدَیْکَ أَعْمارَنا، وَأَحْسِنْ فِی جَمِیعِ أَحْوالِنا وَأُمُورِنا مَعْرِفَتَنا، وَلَا تَکِلْنا إِلیٰ أَحَدٍ مِنْ خَلْقِکَ فَیَمُنَّ عَلَیْنا، وَتَفَضَّلْ عَلَیْنا بِجَمِیعِ حَوائِجِنا لِلدُّنْیا وَالْآخِرَةِ، وَابْدَأْ بِآبائِنا وَأَبْنائِنا وَ جَمِیعِ إِخْوانِنَا الْمُؤْمِنِینَ فِی جَمِیعِ مَا سَأَلْناکَ لِأَ نْفُسِنا یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ

خدایا درخواست بهشت را به رحمتت از تو داریم و به تو پناه می‌آوریم از آتش دوزخ، پس ما را به قدرتت از آتش پناه ده و از تو درخواست حورالعین داریم، پس به عزّتت روزی ما فرما و فراخ‌ترین روزی را هنگام پیری ما قرار ده و نیکوترین اعمالمان را به گاه فرا رسیدن مرگمان و عمر ما را در طاعتت و در آنچه ما را به سویت نزدیک کند و در نزدت بهره‌مندمان نماید و در پیشگاهت بر منزلتمان افزاید، طولانی گردان و در همه حالات و کارها معرفتمان را نیکو گردان و ما را به احدی از خلقت وامگذار تا بر ما منّت نهد و بر ما به برآورده ساختن تمام حاجات دنیا و آخرتمان تفضّل فرما و بخشش آغاز کن به پدرانمان و فرزندانمان و همه برادران با ایمانمان، در همه آنچه از تو برای خود درخواست کردیم، ای مهربان‌ترین مهربانان؛

اللّٰهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظِیمِ، وَمُلْکِکَ الْقَدِیمِ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَغْفِرَ لَنَا الذَّنْبَ الْعَظِیمَ، إِنَّهُ لَایَغْفِرُ الْعَظِیمَ إِلّا الْعَظِیمُ

خدایا! از تو درخواست می‌کنیم به نام بزرگت و فرمانروایی دیرینه‌ات که بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و بیامرزی بر ما گناه بزرگ را، چراکه بزرگ را جز بزرگ نمی‌آمرزد.

اللّٰهُمَّ وَهٰذا رَجَبٌ الْمُکَرَّمُ الَّذِی أَکْرَمْتَنا بِهِ أَوَّلُ أَشْهُرِ الْحُرُمِ، أَکْرَمْتَنا بِهِ مِنْ بَیْنِ الْأُمَمِ، فَلَکَ الْحَمْدُ یَا ذَا الْجُودِ وَالْکَرَمِ، فَأَسْأَلُکَ بِهِ وَبِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ، الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ الَّذِی خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فِی ظِلِّکَ فَلا یَخْرُجُ مِنْکَ إِلیٰ غَیْرِکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ الطَّاهِرِینَ، وَأَنْ تَجْعَلَنا مِنَ الْعامِلِینَ فِیهِ بِطاعَتِکَ، وَالْآمِلِینَ فِیهِ لِشَفاعَتِکَ.

خدایا! این ماه مکرّم رجب است که ما را به آن گرامی داشتی، نخستین ماه‌های حرام است که ما را به آن از میان امّت‌ها اکرام نمودی، پس تو را سپاس ای دارای بخشش و کرم، از تو درخواست می‌کنم به‌حق ماه رجب و به‌حق نام بزرگ‌تر بزرگ‌تر بزرگ‌تر باشکوه‌تر و گرامی‌تری که آن را آفریدی، پس در سایه‌ات استقرار یافت، نامی که از تو به غیر تو نرسد که بر محمّد و اهل‌بیت پاکش درود فرستی و ما را در این ماه از برپادارندگان طاعتت و آرزومندان شفاعتت قرار دهی.

اللّٰهُمَّ اهْدِنا إِلَیٰ سَواءِ السَّبِیلِ، وَاجْعَلْ مَقِیلَنا عِنْدَکَ خَیْرَ مَقِیلٍ، فِی ظِلٍّ ظَلِیلٍ، وَمُلْکٍ جَزِیلٍ، فَإِنَّکَ حَسْبُنا وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ

خدایا! ما را به راه راست هدایت فرما و جایگاه ما را نزد خود بهترین استراحتگاه در سایه‌سار رحمت همیشگی و فرمانروایی عظیمت قرار ده، تو ما را بسی و چه نیکو کارگشایی.

اللّٰهُمَّ اقْلِبْنا مُفْلِحِینَ مُنْجِحِینَ غَیْرَ مَغْضُوبٍ عَلَیْنا وَلَا ضَالِّینَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ

خدایا! ما را به حالت رستگاری و موفقیت برگردان‌ که در گروه غضب شدگان و در طایفه گمراهان نباشیم، به مهربانی‌ات ای مهربان‌ترین مهربانان.

اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُک بِعَزائِمِ مَغْفِرَتِکَ، وَبِواجِبِ رَحْمَتِکَ، السَّلامَةَ مِنْ کُلِّ إِثْمٍ، وَالْغَنِیمَةَ مِنْ کُلِّ بِرٍّ، وَالْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ، وَالنَّجاةَ مِنَ النَّارِ

خدایا! به وسایل موجب آمرزشت و به رحمتت که بر خود حتم کرده‌ای، از تو درخواست می‌کنم، سلامت از هر گناه و بهره‌مندی از هر کار نیک و رسیدن به بهشت و رهایی از دوزخ را به من عطا فرمایی.

اللّٰهُمَّ دَعاکَ الدَّاعُونَ وَدَعَوْتُکَ، وَسَأَلَکَ السَّائِلُونَ وَسَأَلْتُکَ، وَطَلَبَ إِلَیْکَ الطَّالِبُونَ وَطَلَبْتُ إِلَیْکَ

خدایا! خوانندگان تو را خواندند و من هم تو را خواندم و درخواست‌کنندگان از تو درخواست کردند و من هم از تو درخواست نمودم و جویندگان تو را جویا شدند و من هم جویای تو شدم.

اللّٰهُمَّ أَنْتَ الثِّقَةُ وَالرَّجاءُ، وَ إِلَیْکَ مُنْتَهَی الرَّغْبَةِ فِی الدُّعاءِ

خدایا! تو مورد اطمینان و امیدی و نهایت میل و رغبت در خواندن دعا به‌سوی توست.

اللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَاجْعَلِ الْیَقِینَ فِی قَلْبِی، وَالنُّورَ فِی بَصَرِی، وَالنَّصِیحَةَ فِی صَدْرِی، وَذِکْرَکَ بِاللَّیْلِ وَالنَّهارِ عَلَیٰ لِسانِی، وَرِزْقاً واسِعاً غَیْرَ مَمْنُونٍ وَلَا مَحْظُورٍ فَارْزُقْنِی، وَبارِکْ لِی فِیما رَزَقْتَنِی، وَاجْعَلْ غِنایَ فِی نَفْسِی، وَرَغْبَتِی فِیما عِنْدَکَ، بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ

خدایا! بر محمّد و خاندانش درود فرست و قرار ده یقین را در قلبم و روشنی را در دیده‌ام و خیرخواهی را در سینه‌ام و ذکرت را در هر شب و روز بر زبانم و روزی گسترده بی‌منّت و غیر حرام را روزی‌ام فرما و در آنچه روزی‌ام نمودی برکت افزا و بی‌نیازی‌ام را در خودم و دلبستگی‌ام را در آنچه نزد توست قرار ده، به مهربانی‌ات ای مهربان‌ترین مهربانان.

 

 

پس به سجده برو و بگو:

الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی هَدانا لِمَعْرِفَتِهِ، وَخَصَّنا بِوِلایَتِهِ، وَوَفَّقَنا لِطاعَتِهِ، شُکْراً شُکْراً (تا صد مرتبه)

سپاس خدای را که ما را به معرفتش رهنمون شد و به ولایتش خاص گرداند و به طاعتش توفیقمان داد، سپاس، سپاس.

پس سر از سجده بردار و بگو:

اللّٰهُمَّ إِنِّی قَصَدْتُکَ بِحاجَتِی، وَاعْتَمَدْتُ عَلَیْکَ بِمَسْأَلَتِی، وَتَوَجَّهْتُ إِلَیْکَ بِأَئِمَّتِی وَسادَتِی. اللّٰهُمَّ انْفَعْنا بِحُبِّهِمْ، وَأَوْرِدْنا مَوْرِدَهُمْ، وَارْزُقْنا مُرافَقَتَهُمْ، وَأَدْخِلْنَا الْجَنَّةَ فِی زُمْرَتِهِمْ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ

خدایا من تو را برای رفع حاجتم قصد کردم و به خواسته‌ام بر تو اعتماد کردم و روی آوردم به تو به واسطه امامان و سرورانم. خدایا! ما را به محبتشان سود بخش و به جایگاه آنان وارد کن و هم‌نشینی با ایشان را روزی ما گردان و ما را در زمره آنان وارد بهشت کن، به مهربانی‌ات ای مهربان‌ترین مهربانان.

این دعا را سید ابن طاووس برای«روز مبعث» ذکر فرموده.

 

زیارت امام علی (ع) جزو اعمال عید مبعث

«ابن طاووس‌» در کتاب ادعیه «اقبال الاعمال»آورده است:

«اعلم أن من أفضل الأعمال فیها زیارة مولانا علی أمیر المؤمنین علیه اسلام فیزار فیها زیارة رجب أو بغیرها مما أشرنا إلیه؛

یکی از بهترین اعمال در این شب، زیارت مولی امیر مؤمنان-علیه السّلام-است. بنابراین، شایسته است انسان آن حضرت را با زیارت رجبیه و یا با زیارت ‌های دیگری که پیش از این بدان اشاره کردیم، زیارت کند.»

(إقبال الأعمال (ط - القدیمة)، ج‌2، ص670.)

 

غسل کردن در شب مبعث (بلدالامین)

و صلاه لیله النصف من رجب و لیله المبعث و یومه قد مر ذکرهن فی باب الصلوات لیله المبعث و هی لیله سبع و عشرین منه جاء فی فضلها ما یطول به الکتاب‌

یُسْتَحَبُّ فِیهَا الْغُسْلُ

غسل در شب بیست و هفتم رجب مستحب است.

 

اعمال روز 27 رجب و عید مبعث حضرت محمد (ص)

اعمالی برای روز 27 رجب مبعث حضرت محمد (ص) ذکر شده است که عبارتند از:

 

روزه عید مبعث

مَا ذَکَرَهُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ الدُّورْیَسْتِیُّ فِی کِتَابِ الْحُسْنَی بِإِسْنَادِهِ قَالَ قَالَ الصَّادِقُ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ع‌

«جعفر بن محمد دوریستی» در کتاب «الحسنی» نقل کرده است که حضرت جعفر بن محمد صادق-علیهما السّلام-فرمود:

لَا تَدَعْ صَوْمَ سَبْعَهٍ وَ عِشْرِینَ مِنْ رَجَبٍ وَ إِنَّهُ [فإنه‌] الْیَوْمُ الَّذِی أنزل [أُنْزِلَتْ‌] فِیهِ النُّبُوَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ ثَوَابُهُ مِثْلُ سِتِّینَ شَهْراً لَکُمْ‌

«روزه‌ی روز بیست و هفتم رجب را ترک مکن، زیرا این روز، همان روزی است که پیامبری بر حضرت محمد-صلّی اللّه علیه و آله و سلّم-نازل شد و ثواب آن برای شما به اندازه‌ی ثواب شصت ماه روزه است.»

در مصباح از رَیّان بن الصّلت روایت است که حضرت امام جواد علیه السلام در زمانی که در بغداد بود روز نیمه رجب و روز بیست و هفتم را روزه گرفت و جمیع اطرافیان آن حضرت روزه گرفتند و ما را امر فرمود که بجا آوریم دوازده رکعت نماز که خوانده شود در هر رکعت حمد و سوره و بعد از فراغ از نمازها خوانده شود هر یک از حمد و توحید و مُعَوَّذَتین چهار مرتبه و لا اِلهَ اِلا اللّهُ واللّهُ اَکْبَرُ وَسُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّبِاللّهِ الْعَلِیِّ الْعَظیمِ چهار مرتبه اللّهُ اللّهُ رَبِّی لا اُشْرِکُ بِهِ شَیْئا چهار مرتبه لا اُشْرِکُ بِرَبِّی اَحَدا چهار مرتبه.

 

غسل عید مبعث، 27 رجب

در کتاب مفاتیح الجنان، اقبال الاعمال، زادالمعاد، بلدالامین غسل برای روز مبعث روز بیست و هفتم ماه رجب ذکر شده است. درمصباح المتهجد و سلاح المتعبد نوشته شده:

یوم السابع و العشرین منه فیه بعث رسول الله ص و یستحب أیضا الغسل فیه

روز بیست و هفتم رجب، روزی است که حضرت رسول صلی الله علیه و آله در آن روز به رسالت مبعوث شد و جبرئیل بر آن حضرت نازل شد و غسل کردن در این روز نیز مستحب است.

 

اعمال روز 27 رجب در مفاتیح الجنان

در مفاتیح الجنان ذکر شده است:روز بیست و هفتم یکی از اعیاد بزرگ است و روزی است که حضرت رسول(صلی‌الله‌علیه‌وآله) به پیامبری مبعوث شد و جبرئیل برای ابلاغ پیامبری، بر آن حضرت فرود آمد و برای این روز چند عمل وارد است:

اوّل:

غسل کردن.

دوّم:

روزه گرفتن و آن یکی از چهار روزی است که در طول سال برای روزه گرفتن امتیاز ویژه دارد و ثوابی برابر با روزه هفتاد سال دارد.

سوّم:

صلوات زیاد فرستادن.

چهارم:

زیارت حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و امیرالمؤمنین (علیه‌السلام).

پنجم:

شیخ طوسی در کتاب «مصباح» فرموده:که از ریان بن الصّلت روایت شده:حضرت جواد(علیه‌السلام) زمانی که در بغداد بود روز نیمه و روز بیست‌وهفتم رجب را روزه گرفت و همه خدمتکاران آن حضرت نیز روزه گرفتند و به ما فرمان داد دوازده رکعت نماز بخوانیم به این صورت که:

در هر رکعت «یک مرتبه» «حمد» و «سوره»[توحید] خوانده و پس از پایان نماز، هر کدام از سوره‌های «حمد» و «توحید» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَ‌بِّ الْفَلَقِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَ‌بِّ النَّاسِ» را «چهار مرتبه» بخوانیم، آنگاه «چهار مرتبه» بگوییم:

لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ، وَاللّٰهُ أَکْبَرُ، وَسُبْحانَ اللّٰهِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.

معبودی جز خدا نیست و خدا بزرگ‌تر از آن است که وصف شود و منزّه است خدا و خدا را سپاس و هیچ نیرو و توانی نیست جز به خدای بلندمرتبه بزرگ.

و «چهار مرتبه»:اللّٰهُ اللّٰهُ رَبِّی لَاأُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً.

خدا، خدا، پروردگار من است، چیزی را برای او شریک نمی‌گیرم.

و «چهار مرتبه»:لَاأُشْرِکُ بِرَبِّی أَحَداً.

هیچ‌کس را برای پروردگارم شریک نسازم.

ششم:

نماز 12 رکعتی عید مبعث، بیست و هفتم رجب:

شیخ طوسی از جناب ابوالقاسم حسین بن روح(رحمة‌الله‌علیه) روایت کرده:که در این روز دوازده رکعت نماز به جا می‌آوری در هر رکعت سوره «حمد» و سوره‌ای که آسان باشد می‌خوانی و پس از گفتن تشهّد و سلام بین هر دو رکعت می‌گویی:

الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ، وَکَبِّرْهُ تَکْبِیراً. یَا عُدَّتِی فِی مُدَّتِی، یَا صاحِبِی فِی شِدَّتِی، یَا وَلِیِّی فِی نِعْمَتِی، یَا غِیاثِی فِی رَغْبَتِی، یَا نَجاحِی فِی حاجَتِی، یَا حافِظِی فِی غَیْبَتِی، یَا کافِیَّ فِی وَحْدَتِی، یَا أُنْسِی فِی وَحْشَتِی، أَنْتَ السَّاتِرُ عَوْرَتِی، فَلَکَ الْحَمْدُ، وَأَنْتَ الْمُقِیلُ عَثْرَتِی، فَلَکَ الْحَمْدُ، وَأَنْتَ الْمُنْعِشُ صَرْعَتِی، فَلَکَ الْحَمْدُ، صَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاسْتُرْ عَوْرَتِی، وَآمِنْ رَوْعَتِی، وَأَقِلْنِی عَثْرَتِی، وَاصْفَحْ عَنْ جُرْمِی، وَتَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتِی فِی أَصْحابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِی کانُوا یُوعَدُونَ.

خدا را سپاس که فرزندی نگرفته و برایش در فرمانروایی شریکی و یاوری از روی خواری نبوده است و او را بزرگ شمار، ای توشه‌ام در همه عمر، ای هم‌نشینم در سختی‌ها، ای سرپرستم در نعمت، ای فریادرسم در آرزو، ای پیروزیم در حاجت، ای نگهدارم در غیبت، ای کفایت کننده‌ام در تنهایی، ای همدمم در هراس، تو پوشاننده کاستی منی، تو را سپاس، تو نادیده گیرنده لغزش منی، تو را سپاس، تو بلندی بخش من در وقت افتادگی هستی، تو را سپاس، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و عیبم را بپوشان و هراسم را ایمنی بخش و لغزشم را نادیده گیر و از گناهم چشم بپوش و از زشتی‌هایم درگذر و در زمره بهشتیان قرارم ده همراه با آن وعده صادقانه‌ای که به آن‌ها داده‌ای.هنگامی‌که از نماز و دعا فارغ شدی، هر یک از سوره‌های «حمد» و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَ‌بِّ الْفَلَقِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَ‌بِّ النَّاسِ» و «قُلْ یٰا أَیُّهَا الْکٰافِرُونَ» و «إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ» و «آیت‌الکرسی» را «هفت مرتبه» می‌خوانی و «هفت بار» می‌گویی:

لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ، وَاللّٰهُ أَکْبَرُ، وَسُبْحانَ اللّٰهِ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ

.معبودی جز خدا نیست و خدا بزرگ‌تر از آن است که وصف شود و پاک است خدا و هیچ نیرو و توانی نیست جز به خدای [بلندمرتبه بزرگ].

و «هفت بار»:اللّٰهُ اللّٰهُ رَبِّی لَاأُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً.خدا، خدا، پروردگار من است، چیزی را برای او شریک نمی‌آورم.و هر دعایی که می‌خواهی بخوان.

 

 

هفتم:دعای مخصوص روز عید مبعث

در کتاب «اقبال» و در بعضی نسخه‌های «مصباح» آمده است که مستحب است در این روز این دعا را بخوانند:

یا مَنْ أَمَرَ بِالْعَفْوِ وَالتَّجاوُزِ، وَضَمَّنَ نَفْسَهُ الْعَفْوَ وَالتَّجاوُزَ، یَا مَنْ عَفا وَتَجاوَزَ اعْفُ عَنِّی وَتَجاوَزْ یَا کَرِیمُ. اللّٰهُمَّ وَقَدْ أَکْدَی الطَّلَبُ، وَأَعْیَتِ الْحِیلَةُ وَالْمَذْهَبُ، وَدَرَسَتِ الْآمالُ، وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ إِلّا مِنْکَ وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ.

ای آن‌که به عفو و گذشت فرمان داده و عفو و گذشت را بر عهده خویش ضمانت نموده است، ای آن‌که بخشید و در گذشت، مرا عفو کن و از من درگذر ای مهمان‌نواز. خدایا! پی‌گیری سخت شده و چاره‌جویی و راه‌یابی مرا به زحمت افکنده و آرزوها کهنه گشته و رشته امید جز از تو که یگانه‌ای و شریکی نداری بریده شده است

اللّٰهُمَّ إِنِّی أَجِدُ سُبُلَ الْمَطالِبِ إِلَیْکَ مُشْرَعَةً، وَمَناهِلَ الرَّجاءِ لَدَیْکَ مُتْرَعَةً، وَأَبْوابَ الدُّعاءِ لِمَنْ دَعاکَ مُفَتَّحَةً، وَالاسْتِعانَةَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِکَ مُباحَةً، وَأَعْلَمُ أَنَّکَ لِداعِیکَ بِمَوْضِعِ إِجابَةٍ، وَ لِلصَّارِخِ إِلَیْکَ بِمَرْصَدِ إِغاثَةٍ، وَأَنَّ فِی اللَّهْفِ إِلیٰ جُودِکَ وَالضَّمانِ بِعِدَتِکَ عِوَضاً مِنْ مَنْعِ الْباخِلِینَ؛ وَمَنْدُوحَةً عَمَّا فِی أَیْدِی الْمُسْتَأْثِرِینَ، وَأَنَّکَ لَاتَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِکَ إِلّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمالُ دُونَکَ،

خدایا! من راه‌های خواهش را به‌سوی تو باز می‌یابم و چشمه‌سارهای امید نزد تو پرآب است و درهای دعا را برای هرکه به درگاهت دعا کند گشوده‌ای و یاری‌ات آن را که از تو یاری خواهد فراهم است و می‌دانم که برای آن‌که تو را خواند در جایگاه اجابتی و برای فریادکننده‌ات درصدد فریادرسی هستی و همانا در طمع ورزیدن به بخششت و اعتماد به وعده‌ات جایگزینی است برای دریغ ورزی بخیلان؛ و گشایشی است از آنچه در دست ثروت‌اندوزان است، تو از بندگانت در پرده نمی‌روی، جز اینکه کردارشان بین تو و ایشان پرده می‌افکند

وَقَدْ عَلِمْتُ أَنَّ أَفْضَلَ زادِ الرَّاحِلِ إِلَیْکَ عَزْمُ إِرادَةٍ یَخْتارُکَ بِها وَقَدْ ناجاکَ بِعَزْمِ الْإِرادَةِ قَلْبِی، وَأَسْأَلُک بِکُلِّ دَعْوَةٍ دَعاکَ بِها راجٍ بَلَّغْتَهُ أَمَلَهُ، أَوْ صارِخٌ إِلَیْکَ أَغَثْتَ صَرْخَتَهُ، أَوْ مَلْهُوفٌ مَکْرُوبٌ فَرَّجْتَ کَرْبَهُ، أَوْ مُذْنِبٌ خاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ، أَوْ مُعافیً أَتْمَمْتَ نِعْمَتَکَ عَلَیْهِ، أَوْ فَقِیرٌ أَهْدَیْتَ غِناکَ إِلَیْهِ، وَ لِتِلْکَ الدَّعْوَةِ عَلَیْکَ حَقٌّ وَعِنْدَکَ مَنْزِلَةٌ إِلّا صَلَّیْتَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَقَضَیْتَ حَوائِجِی حَوائِجَ الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ،

و هرآینه دانستم که برترین توشه کوچ‌کننده به‌سویت، اراده نیرومندی است که بدان تو را برمی‌گزیند و با همین اراده نیرومند دلم با تو مناجات کرده و از تو می‌خواهم به هر دعایی که امیدواری تو را به آن خواند که او را به آرزویش رساندی، یا فریاد زننده‌ای به درگاهت که به دادش رسیدی، یا دل‌سوخته غم‌زده‌ای که اندوهش را زدودی، یا گنه‌کار خطاکاری که او را آمرزیدی، یا تندرستی که نعمت خویش را بر او تمام کردی، یا بی‌چیزی که توانگری‌ات را به او هدیه دادی و چنین دعایی را بر تو حقّی است و نزدت مقامی، به‌حق این دعا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و حاجات دنیا و آخرتم را برآور،

وَهٰذا رَجَبٌ الْمُرَجَّبُ الْمُکَرَّمُ الَّذِی أَکْرَمْتَنا بِهِ أَوَّلُ أَشْهُرِ الْحُرُمِ أَکْرَمْتَنا بِهِ مِنْ بَیْنِ الْأُمَمِ، یَا ذَا الْجُودِ وَالْکَرَمِ فَنَسْأَلُکَ بِهِ وَبِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ، الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ الَّذِی خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فِی ظِلِّکَ فَلا یَخْرُجُ مِنْکَ إِلیٰ غَیْرِکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ الطَّاهِرِینَ وَتَجْعَلَنا مِنَ الْعامِلِینَ فِیهِ بِطاعَتِکَ، وَالْآمِلِینَ فِیهِ بِشَفاعَتِکَ؛

این رجب مرجّب محبوب قابل احترام است که ما را به آن گرامی داشتی، نخستین ماه‌های حرام است که ما را به خاطر آن از بین ملّت‌ها گرامی داشتی، ای دارای جود و مهمان‌نوازی، از تو می‌خواهم به‌حق ماه رجب و به نام بزرگ‌تر بزرگ‌تر بزرگ‌تر باشکوه و گرامی‌تری که آن را آفریدی پس در سایه‌ات استقرار یافت و جلوه‌اش از تو به دیگری نمی‌رسد، بر محمّد و اهل‌بیت پاکش درود فرستی و ما را در این ماه از عمل‌کنندگان به طاعتت و آرزومندان شفاعتت قرار دهی؛

اللّٰهُمَّ وَاهْدِنا إِلیٰ سَواءِ السَّبِیلِ، وَاجْعَلْ مَقِیلَنا عِنْدَکَ خَیْرَ مَقِیلٍ فِی ظِلٍّ ظَلِیلٍ، فَإِنَّکَ حَسْبُنا وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ، وَالسَّلامُ عَلَیٰ عِبادِهِ الْمُصْطَفَیْنَ وَصَلَواتُهُ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ.

خدایا! ما را به راه راست هدایت کن و استراحتگاه ما را در سایه‌سار همیشگی‌ات نزد خویش بهترین استراحتگاه قرار ده که تو ما را بسی و چه نیکو کارگشایی هستی و سلام و درود بر همه بندگان برگزیده‌اش

اللّٰهُمَّ وَبارِکْ لَنا فِی یَوْمِنا هٰذَا الَّذِی فَضَّلْتَهُ، وَبِکَرامَتِکَ جَلَّلْتَهُ، وَبِالْمَنْزِلِ الْعَظِیمِ الْأَعْلیٰ أنْزَلْتَهُ، صَلِّ عَلَیٰ مَنْ فِیهِ إِلَیٰ عِبادِکَ أَرْسَلْتَهُ، وَبِالْمَحَلِّ الْکَرِیمِ أَحْلَلْتَهُ.

خدایا! به ما در این روز برکت ده، روزی که آن را برتری دادی و به بزرگ‌منشی‌ات بزرگ نمودی و به جایگاه بزرگ و برتر وارد ساختی، بر آن‌که در این روز به‌سوی بندگانت فرستادی و او را به مقام با کرامتی برآوردی درود فرست.

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ صَلاةً دائِمَةً تَکُونُ لَکَ شُکْراً، وَلَنا ذُخْراً، وَاجْعَلْ لَنا مِنْ أَمْرِنا یُسْراً، وَاخْتِمْ لَنا بِالسَّعادَةِ إِلیٰ مُنْتَهیٰ آجالِنا، وَقَدْ قَبِلْتَ الْیَسِیرَ مِنْ أَعْمالِنا، وَبَلَّغْتَنا بِرَحْمَتِکَ أَفْضَلَ آمالِنا، إِنَّکَ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَسَلَّمَ.

خدایا! بر او درود فرست، درودی همیشگی که برای تو سپاس و برای ما ذخیره‌ای باشد و در کارمان آسانی قرار ده و پایان عمرمان را به سعادت و نیکبختی ختم کن، در حالی که اعمال اندک ما را پذیرفته و با رحمت بی‌کرانت ما را به برترین آرزوهایمان رسانده باشی که تو بر هر کاری توانایی و درود و سلام خدا بر محمّد و خاندانش باد.نویسنده گوید:این دعا را حضرت موسی بن جعفر(علیه‌السلام) در آن روزی که آن جناب را به جانب بغداد حرکت دادند خواند و آن روز، روز بیست‌وهفتم رجب بود و این دعا از دعاهای برگزیده ماه رجب است.

هشتم:

سید ابن طاووس در کتاب «اقبال» فرموده است:دعای «اللّٰهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِالتَّجَلِّی الْأَعْظَمِ» را بخواند و این دعا به روایت کفعمی جزو اعمال «شب بیست‌وهفتم» بیان شد.

 

متن زیارت امام علی(ع) در شب عید مبعث

شیخ مفید و سید و شهید نقل نموده ‌اند به این طریق که چون خواستی در شب مبعث یا روز آن زیارت کنی حضرت امیر المؤمنین علیه السلام را بایست بر در قبه شریفه مقابل قبر آن حضرت و بگو:

أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ‌

گواهی می‌ دهم که خدایی جز خدای یکتا نیست که فرد و بی ‌شریک است‌ و گواهی می ‌دهم که محمد بنده خاص و رسول اوست

وَ أَنَّ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ‌

و نیز گواهی می ‌دهم که همانا علی بن ابی طالب امیر اهل ایمان بنده خاص خدا و برادر رسول خداست

وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ الطَّاهِرِینَ مِنْ وُلْدِهِ حُجَجُ اللَّهِ عَلَی خَلْقِهِ‌

و ائمه طاهرین فرزندانش همه حجتهای خدا بر خلق‌ اند.

پس داخل شو و بایست نزدیک قبر آن حضرت بنحوی که روی خود را بجانب قبر کرده باشی و قبله را در پشت خود قرار دهی آنگاه صد مرتبه تکبیر بگو و بگو:

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ آدَمَ خَلِیفَةِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ نُوحٍ صَفْوَةِ اللَّهِ‌

سلام بر تو ای وارث علم آدم خلیفة الله سلام بر تو ای وارث حضرت نوح برگزیده خدا

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ إِبْرَاهِیمَ خَلِیلِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُوسَی کَلِیمِ اللَّهِ‌

سلام بر تو ای وارث ابراهیم خلیل خدا سلام بر تو ای وارث موسای کلیم (سخنگوی با) خدا

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عِیسَی رُوحِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ سَیِّدِ رُسُلِ اللَّهِ‌

سلام بر تو ای وارث عیسای روح الله سلام بر تو ای وارث حضرت محمد (ص) سید رسولان خدا

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا إِمَامَ الْمُتَّقِینَ‌

سلام بر تو ای امیر اهل ایمان سلام بر تو ای پیشوای متقیان

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا سَیِّدَ الْوَصِیِّینَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَصِیَّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِینَ‌

سلام بر تو ای سید جانشینان پیغمبران سلام بر تو ای وصی و جانشین رسول خدای رب العالمین

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا وَارِثَ عِلْمِ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ‌

سلام بر تو ای وارث علم اولین و آخرین

السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا النَّبَأُ الْعَظِیمُ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِیمُ‌

سلام بر تو ای خبر بزرگ عالم سلام بر تو ای راه راست حق

السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْمُهَذَّبُ الْکَرِیمُ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْوَصِیُّ التَّقِیُّ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الرَّضِیُّ الزَّکِیُ‌

سلام بر تو ای پاکیزه و منزه از عیوب و صاحب کرم سلام بر تو ای وصی با تقوای کامل سلام بر تو ای پاک سیرت و پسندیده خدا

السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْبَدْرُ الْمُضِی‌ءُ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الصِّدِّیقُ الْأَکْبَرُ

سلام بر تو ای ماه فروزنده سلام بر تو ای صدیق اکبر (بزرگترین مصدق به خدا و عالم غیب)

السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْفَارُوقُ الْأَعْظَمُ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا السِّرَاجُ الْمُنِیرُ

سلام برفارق اعظم (بزرگترین مشخص و حاکم بین حق و باطل) سلام بر تو ای چراغ روشن (علم و ایمان)

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا إِمَامَ الْهُدَی السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا عَلَمَ التُّقَی السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ الْکُبْرَی‌

سلام بر تو ای پیشوای هدایت سلام بر تو ای نماینده مقام کامل تقوی سلام بر تو ای بزرگترین حجت خدا بر خلق

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا خَاصَّةَ اللَّهِ وَ خَالِصَتَهُ وَ أَمِینَ اللَّهِ وَ صَفْوَتَهُ وَ بَابَ اللَّهِ وَ حُجَّتَهُ‌

سلام بر تو ای خاص و خالص خدا و امین و برگزیده او و درگاه خدا و حجت الهی

وَ مَعْدِنَ حُکْمِ اللَّهِ وَ سِرِّهِ وَ عَیْبَةَ عِلْمِ اللَّهِ وَ خَازِنَهُ وَ سَفِیرَ اللَّهِ فِی خَلْقِهِ‌

و معدن حکم و اسرار الهی و مخزن و خزینه‌ دار علم الهی و سفیر خدا در میان خلق

أَشْهَدُ أَنَّکَ أَقَمْتَ الصَّلاَةَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ

گواهی می‌ دهم که تو (ارکان دین و) نماز را بپا داشتی و زکوة به فقیران دادی و امر به معروف و نهی از منکر فرمودی

وَ اتَّبَعْتَ الرَّسُولَ وَ تَلَوْتَ الْکِتَابَ حَقَّ تِلاَوَتِهِ وَ بَلَّغْتَ عَنِ اللَّهِ‌

و کاملا رسول اکرم را پیروی کردی و به مقام حقیقت و حد اکمل کتاب خدا را تلاوت کردی و از جانب خدا تبلیغ نمودی

وَ وَفَیْتَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ تَمَّتْ بِکَ کَلِمَاتُ اللَّهِ وَ جَاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ‌

و به عهد خدا وفا کردی و کلمات الله به وجود تو به حد کمال رسید و در راه دین مجاهده و کوشش را بجای آوردی

وَ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ‌

و در راه خدا و رسول صلی الله علیه و آله خیرخواه بودی

وَ جُدْتَ بِنَفْسِکَ صَابِراً مُحْتَسِباً مُجَاهِداً عَنْ دِینِ اللَّهِ‌

و به جان عزیز خود با صبر و رنج و مجاهدت در دفاع از دشمنان دین حق

مُوَقِّیاً لِرَسُولِ اللَّهِ طَالِباً مَا عِنْدَ اللَّهِ رَاغِباً فِیمَا وَعَدَ اللَّهُ‌

و حفظ رسول خدا فداکاری کردی و همه را برای طلب رضای حق و شوق ثواب و وعده خدا و بر دین حق که بر آن بودی

وَ مَضَیْتَ لِلَّذِی کُنْتَ عَلَیْهِ شَهِیداً وَ شَاهِداً وَ مَشْهُوداً

از جهان درگذشتی در حالی که شهید شدی و شاهد و مشهود خدا بودی

فَجَزَاکَ اللَّهُ عَنْ رَسُولِهِ وَ عَنِ الْإِسْلاَمِ وَ أَهْلِهِ مِنْ صِدِّیقٍ أَفْضَلَ الْجَزَاءِ

پس خدایت از طرف رسول اکرم و دین اسلام و اهل اسلام از اعمال چنین صدیقی بهترین پاداش عطا کند

أَشْهَدُ أَنَّکَ کُنْتَ أَوَّلَ الْقَوْمِ إِسْلاَماً وَ أَخْلَصَهُمْ إِیمَاناً وَ أَشَدَّهُمْ یَقِیناً وَ أَخْوَفَهُمْ لِلَّهِ وَ أَعْظَمَهُمْ عَنَاءً

گواهی می ‌دهم که تو اول قوم در گرویدن به اسلام بودی و خالصترین ایمان و کاملترین یقین و خداترس‌ترین مردم و پر رنج و مشقت‌ترین اصحاب

وَ أَحْوَطَهُمْ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ‌

و مراقبترین به حال رسول خدا صلی الله‌ علیه و آله بودی

وَ أَفْضَلَهُمْ مَنَاقِبَ وَ أَکْثَرَهُمْ سَوَابِقَ وَ أَرْفَعَهُمْ دَرَجَةً وَ أَشْرَفَهُمْ مَنْزِلَةً

و تو در اوصاف کمال از همه اصحاب پیغمبر افضل و سوابق و شرافتت بیشتر و رتبه ‌ات بلندتر و منزلتت شریفتر بود

وَ أَکْرَمَهُمْ عَلَیْهِ فَقَوِیتَ (قَوِیتَ) حِینَ وَهَنُوا وَ لَزِمْتَ مِنْهَاجَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ‌

و تو گرامیترین اصحاب رسول خدا بودی تو بودی تنها نیرومند و قوی هنگامیکه سایرین سست و ناپایدار می‌ گردیدند و تو ملازم طریق رسول صلی الله علیه و آله بودی

وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ کُنْتَ خَلِیفَتَهُ حَقّاً لَمْ تُنَازَعْ بِرَغْمِ الْمُنَافِقِینَ وَ غَیْظِ الْکَافِرِینَ وَ ضِغْنِ الْفَاسِقِینَ‌

و نیز گواهی می‌ دهم که تو به حق و حقیقت جانشین پیغمبر و بدون نزاع به رغم اهل نفاق و خشم کافران و کینه مردم فاسق

وَ قُمْتَ بِالْأَمْرِ حِینَ فَشِلُوا وَ نَطَقْتَ حِینَ تَتَعْتَعُوا وَ مَضَیْتَ بِنُورِ اللَّهِ إِذْ وَقَفُوا فَمَنِ اتَّبَعَکَ فَقَدِ اهْتَدَی (هُدِیَ)

و تو به امر رواج دین قیام کردی هنگامی که دیگران ترسان و هراسان شدند تو هنگامی که قوم عاجز از گفتار می ‌شدند تو گویا به حقایق دین بودی و با نور الهی هنگامی که دیگران درمی ‌ماندند تو در می‌ گذشتی پس هر کس تو را پیروی کرد بحقیقت هدایت یافت

کُنْتَ أَوَّلَهُمْ کَلاَماً وَ أَشَدَّهُمْ خِصَاماً وَ أَصْوَبَهُمْ مَنْطِقاً وَ أَسَدَّهُمْ رَأْیاً

و اول قوم در سخن و بیان حقایق و نیرومندترین آنان در هنگام جنگ و نبرد با دشمن بودی و رأی تو محکمترین آراء

وَ أَشْجَعَهُمْ قَلْباً وَ أَکْثَرَهُمْ یَقِیناً وَ أَحْسَنَهُمْ عَمَلاً وَ أَعْرَفَهُمْ بِالْأُمُورِ

و دلت شجاعترین دلها یقینت بیشتر و عملت نیکوتر و شناساترین اصحاب (به امور علمی و اجتماعی)

کُنْتَ لِلْمُؤْمِنِینَ أَباً رَحِیماً إِذْ صَارُوا عَلَیْکَ عِیَالاً فَحَمَلْتَ أَثْقَالَ مَا عَنْهُ ضَعُفُوا

تو برای اهل ایمان پدری مهربان بودی که آنان را به منزله خاندان خود می ‌شمردی کارهای سنگین که در تحملش ناتوان بودند تو بر دوش می ‌گرفتی

وَ حَفِظْتَ مَا أَضَاعُوا وَ رَعَیْتَ مَا أَهْمَلُوا وَ شَمَّرْتَ إِذْ جَبَنُوا وَ عَلَوْتَ إِذْ هَلِعُوا وَ صَبَرْتَ إِذْ جَزِعُوا

و آنچه را که دیگران ضایع و مهمل می ‌گذاشتند تو آن را حفظ و رعایت می‌کردی هنگامی که آنها ترسان و گریزان بودند تو دلیرانه آهنگ می‌ نمودی و چون دیگران هراس و جزع می‌ کردند تو با علو همت شکیبا بودی

کُنْتَ عَلَی الْکَافِرِینَ عَذَاباً صَبّاً وَ غِلْظَةً وَ غَیْظاً وَ لِلْمُؤْمِنِینَ غَیْثاً وَ خِصْباً وَ عِلْماً

تو بر کافران عذاب الیم و سخت و خشمناک بودی و بر اهل ایمان باران رحمت نعمت و بحر علم و دانش بودی

لَمْ تُفْلَلْ حُجَّتُکَ وَ لَمْ یَزِغْ قَلْبُکَ وَ لَمْ تَضْعُفْ بَصِیرَتُکَ وَ لَمْ تَجْبُنْ نَفْسُکَ‌

حجت و برهان تو هرگز کند نداشت قلب پاک منورت ابدا زیغ و تاریکی نیافت و دیده بصیرتت هرگز ضعیف نگشت و روان پاکت هرگز جبن و هراس نداشت

کُنْتَ کَالْجَبَلِ لاَ تُحَرِّکُهُ الْعَوَاصِفُ وَ لاَ تُزِیلُهُ الْقَوَاصِفُ‌

تو مانند کوهی بودی که ابدا از بادهای تند نلرزد و از صرصر سخت از پا در نیاید

کُنْتَ کَمَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ قَوِیّاً فِی بَدَنِکَ‌

تو چنان بودی که رسول خدا صلی الله علیه و آله در وصفت فرمود در جسم نیرومند

مُتَوَاضِعاً فِی نَفْسِکَ عَظِیماً عِنْدَ اللَّهِ کَبِیراً فِی الْأَرْضِ جَلِیلاً فِی السَّمَاءِ

در نفس قدسی متواضع در نزد خدا عظیم الشأن در روی زمین بزرگ در اهل آسمان با جلال

لَمْ یَکُنْ لِأَحَدٍ فِیکَ مَهْمَزٌ وَ لاَ لِقَائِلٍ فِیکَ مَغْمَزٌ وَ لاَ لِخَلْقٍ فِیکَ مَطْمَعٌ وَ لاَ لِأَحَدٍ عِنْدَکَ هَوَادَةٌ

در شخص تو بر احدی جای نکته‌ گیری و عیب جویی وجود ندارد نه مردم طماع در تو طمع توانند کرد و نه نابجا و ناحق کسی به تو امیدی تواند داشت

یُوجَدُ الضَّعِیفُ الذَّلِیلُ عِنْدَکَ قَوِیّاً عَزِیزاً حَتَّی تَأْخُذَ لَهُ بِحَقِّهِ‌

مردم خوار و ناتوان نزد تو عزیز و توانایند تا آنکه حق آنان را از سرکشان قوی بگیری

وَ الْقَوِیُّ الْعَزِیزُ عِنْدَکَ ضَعِیفاً (ذَلِیلاً) حَتَّی تَأْخُذَ مِنْهُ الْحَقَ‌

و مردم قوی و با عز و اقتدار نزد تو خوار و ذلیلند تا آنکه حق مظلومان را از آن ظالمان بازستانی

الْقَرِیبُ وَ الْبَعِیدُ عِنْدَکَ فِی ذَلِکَ سَوَاءٌ

نزد تو در حکم مذکور دور و نزدیک یکسانند

شَأْنُکَ الْحَقُّ وَ الصِّدْقُ وَ الرِّفْقُ وَ قَوْلُکَ حُکْمٌ وَ حَتْمٌ وَ أَمْرُکَ حِلْمٌ وَ عَزْمٌ‌

شأن و کار تو حق و صدق و مرافقت است و سخن تو حکم خدا است شأن و خلق تو حلم و بردباری و عزم ثابت است

وَ رَأْیُکَ عِلْمٌ وَ حَزْمٌ (وَ جَزْمٌ) اعْتَدَلَ بِکَ الدِّینُ وَ سَهُلَ بِکَ الْعَسِیرُ وَ أُطْفِئَتْ بِکَ النِّیرَانُ وَ قَوِیَ بِکَ الْإِیمَانُ‌

و رأی تو علم مآل اندیشی است دین اسلام به وجود تو عدل و استحکام یافت و هر امر مشکل به دست تو آسان گشت آتش جنگ و فتنه ‌ها به نیروی تو خاموش گردید و ایمان بواسطه تو قوت گرفت

وَ ثَبَتَ بِکَ الْإِسْلاَمُ وَ هَدَّتْ مُصِیبَتُکَ الْأَنَامَ فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ‌

و اسلام ثبات یافت مصیبت تو خانه خلق را ویران ساخت باری ما همه از جانب خدا آمده و بسوی او باز می‌ گردیم

لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ خَالَفَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنِ افْتَرَی عَلَیْکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَکَ وَ غَصَبَکَ حَقَّکَ‌

خدا لعنت کند آنکه تو را شهید کرد و خدا لعنت کند آنکس که با تو مخالفت نمود و خدا لعنت کند آنکس را که بر تو افترا بست و خدا لعنت کند آنان را که به تو ظلم و ستم کردند و حق تو را غصب کردند

وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِکَ فَرَضِیَ بِهِ إِنَّا إِلَی اللَّهِ مِنْهُمْ بُرَآءُ

و خدا لعنت کند آنکس را این خبر به او رسید راضی و شادمان گردید ما از آنان به درگاه خدا بیزاری می ‌جوییم

لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً خَالَفَتْکَ وَ جَحَدَتْ وِلاَیَتَکَ وَ تَظَاهَرَتْ عَلَیْکَ وَ قَتَلَتْکَ وَ حَادَتْ عَنْکَ وَ خَذَلَتْکَ‌

خدا لعنت کند امتی را که با تو مخالفت کرد و مقام ولایتت را انکار نمود و بر علیه تو همدست شدند و به قتل تو برخاستند و راه خلق را بسوی تو بستند و تو را مخذول و خوار داشتند

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ النَّارَ مَثْوَاهُمْ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ

سپاس خدای را که آتش دوزخ را مأوای آنان کرد که بسیار بد منزلگاهی است برای واردانش

أَشْهَدُ لَکَ یَا وَلِیَّ اللَّهِ وَ وَلِیَّ رَسُولِهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِالْبَلاَغِ وَ الْأَدَاءِ (وَ النَّصِیحَةِ)

گواهی می ‌دهم برای تو ای ولی خدا و رسول او صلی الله علیه و آله که تو تبلیغ دین و اداء وظیفه ‌امامت کردی

وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ حَبِیبُ (جَنْبُ) اللَّهِ وَ بَابُهُ وَ أَنَّکَ جَنْبُ (حَبِیبُ) اللَّهِ وَ وَجْهُهُ الَّذِی مِنْهُ یُؤْتَی‌

و نیز گواهی می ‌دهم که تو دوستدار و محبوب خدایی و درگاه رحمت خدا هستی و همانا تو جنب حق و وجه خدا و همانا تو آن جنب الله و وجه اللهی که از آن جانب و از آن وجه بسوی خدا توجه باید کرد

وَ أَنَّکَ سَبِیلُ اللَّهِ وَ أَنَّکَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ‌

و توئی راه خدا و توئی بنده خاص خدا و برادر رسول خدا صلی الله علیه و آله

أَتَیْتُکَ زَائِراً لِعَظِیمِ حَالِکَ وَ مَنْزِلَتِکَ عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ مُتَقَرِّباً إِلَی اللَّهِ بِزِیَارَتِکَ‌

من به زیارت تو آمده ‌ام بواسطه شأن عظیم و قرب و منزلتی که تو را نزد خدا و نزد رسول اوست و به زیارتت تقرب به خدا می‌ جویم

رَاغِباً إِلَیْکَ فِی الشَّفَاعَةِ أَبْتَغِی بِشَفَاعَتِکَ خَلاَصَ نَفْسِی مُتَعَوِّذاً بِکَ مِنَ النَّارِ

و شوق و رغبت به شفاعتت دارم که به آن شفاعت نجات و خلاصی خود را از آتش دوزخ در پناه تو می ‌طلبم

هَارِباً مِنْ ذُنُوبِیَ الَّتِی احْتَطَبْتُهَا عَلَی ظَهْرِی فَزِعاً إِلَیْکَ رَجَاءَ رَحْمَةِ رَبِّی‌

و از گناهانم که باری سنگین بر پشت خود افکنده ‌ام فرار می ‌کنم در حالتی که با جزع و زاری بسوی تو و امیدواری به رحمت پروردگارم

أَتَیْتُکَ أَسْتَشْفِعُ بِکَ یَا مَوْلاَیَ إِلَی اللَّهِ وَ أَتَقَرَّبُ بِکَ إِلَیْهِ لِیَقْضِیَ بِکَ حَوَائِجِی‌

به درگاهت آمده ‌ام که مرا شفاعت کنی ای مولای من نزد خدا بواسطه تو شفاعت و تقرب می ‌جویم تا حوایجم برآورده شود

فَاشْفَعْ لِی یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ إِلَی اللَّهِ فَإِنِّی عَبْدُ اللَّهِ وَ مَوْلاَکَ وَ زَائِرُکَ‌

پس تو ای امیر اهل ایمان مرا نزد خدا شفاعت فرما که من خدا را بنده (پر گناه) و تو را دوستدار و زوارم

وَ لَکَ عِنْدَ اللَّهِ الْمَقَامُ الْمَعْلُومُ وَ الْجَاهُ الْعَظِیمُ وَ الشَّأْنُ الْکَبِیرُ وَ الشَّفَاعَةُ الْمَقْبُولَةُ

و تو را هم نزد خدا مقام تقرب معلوم و جاه و منزلت و شأن کبیر است و عظیم و شفاعتت نزد حق مقبول و پذیرفته است

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَی عَبْدِکَ وَ أَمِینِکَ الْأَوْفَی‌

خدایا درود و رحمت فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع) و درود فرست بر بنده خاص و امین سر کامل خود

وَ عُرْوَتِکَ الْوُثْقَی وَ یَدِکَ الْعُلْیَا وَ کَلِمَتِکَ الْحُسْنَی وَ حُجَّتِکَ عَلَی الْوَرَی وَ صِدِّیقِکَ الْأَکْبَرِ

و رشته محکم و دست بالا و کلمه نیکوتر و حجت تو بر خلق و بزرگترین تصدیق کننده تو

سَیِّدِ الْأَوْصِیَاءِ وَ رُکْنِ الْأَوْلِیَاءِ وَ عِمَادِ الْأَصْفِیَاءِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ یَعْسُوبِ الْمُتَّقِینَ وَ قُدْوَةِ الصِّدِّیقِینَ وَ إِمَامِ الصَّالِحِینَ‌

سید اوصیاء و رکن و عماد اولیاء برگزیدگان حضرت امیر المؤمنین و پیشوای متقین و بزرگ راستگویان با ایمان و امام صالحان

الْمَعْصُومِ مِنَ الزَّلَلِ وَ الْمَفْطُومِ مِنَ الْخَلَلِ وَ الْمُهَذَّبِ مِنَ الْعَیْبِ وَ الْمُطَهَّرِ مِنَ الرَّیْبِ‌

معصوم از خطاء و لغزش و خلل و پاکیزه‌ از عیب و پاک از شک و ریب

أَخِی نَبِیِّکَ وَ وَصِیِّ رَسُولِکَ وَ الْبَائِتِ عَلَی فِرَاشِهِ وَ الْمُوَاسِی لَهُ بِنَفْسِهِ وَ کَاشِفِ الْکَرْبِ عَنْ وَجْهِهِ‌

برادر رسول تو و وصی او و آنکه در فراش پیغمبرت خفت و جان را نثار او کرد و رافع و دافع هم و غم و رنج و تعب از پیغمبر

الَّذِی جَعَلْتَهُ سَیْفاً لِنُبُوَّتِهِ وَ مُعْجِزاً لِرِسَالَتِهِ وَ دِلاَلَةً وَاضِحَةً لِحُجَّتِهِ‌

آن کسی که او را شمشیر تبلیغ نبوت و معجزه مقام رسالت قرار دادی و دلیل روشن بر حقانیت حجتهای حق

وَ حَامِلاً لِرَایَتِهِ وَ وِقَایَةً لِمُهْجَتِهِ وَ هَادِیاً لِأُمَّتِهِ وَ یَداً لِبَأْسِهِ‌

برای نگهداری پرچم دین رسول و حفاظت قلب منور او و هادی امت و بازوی توانای قوه دفاع

وَ تَاجاً لِرَأْسِهِ وَ بَاباً لِنَصْرِهِ وَ مِفْتَاحاً لِظَفَرِهِ‌

و تاج عزت و سلطنت بر سر پیغمبر درگاه فتح و نصرت او و کلید فیروزی پیغمبر گشت

حَتَّی هَزَمَ جُنُودَ الشِّرْکِ بِأَیْدِکَ وَ أَبَادَ عَسَاکِرَ الْکُفْرِ بِأَمْرِکَ‌

تا آنجا که سپاهیان شرک را به یاری تو درهم شکست و لشکریان کفر را به فرمان تو با جان نثاری در راه رضای تو و رضای پیغمبرت همه را به هلاکت رسانید

وَ بَذَلَ نَفْسَهُ فِی مَرْضَاتِکَ وَ مَرْضَاةِ رَسُولِکَ وَ جَعَلَهَا وَقْفاً عَلَی طَاعَتِهِ وَ مِجَنّاً دُونَ نَکْبَتِهِ‌

و نفس قدسی خود را وقف طاعت رسول (ص) و سپر بر دفع آلام نکبات از وجود او گردانید

حَتَّی فَاضَتْ نَفْسُهُ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فِی کَفِّهِ وَ اسْتَلَبَ بَرْدَهَا وَ مَسَحَهُ عَلَی وَجْهِهِ‌

تا روزی که هنگام رحلت پیغمبر صلی الله علیه و آله بر دست او جان به حق تسلیم کرد و با حال سرد شدن جسد مطهرش سردی بدن را ربود و به دست مسح بر صورت

 

 

پیغمبر اکرم فرمود:

وَ أَعَانَتْهُ مَلاَئِکَتُکَ عَلَی غُسْلِهِ وَ تَجْهِیزِهِ وَ صَلَّی عَلَیْهِ وَ وَارَی شَخْصَهُ‌

و آنگاه در غسل و تجهیز رسول (ص) فرشتگان کمک او بودند و او بر پیغمبر خدا نماز خواند و جسد پاکش را در قبر پنهان کرد

وَ قَضَی دَیْنَهُ وَ أَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ لَزِمَ عَهْدَهُ وَ احْتَذَی مِثَالَهُ‌

و دین او را ادا نمود وعده او را انجام داد عهد و پیمانش را ملازمت فرمود و مطابق رویه پیغمبر کاملا رفتار کرد

وَ حَفِظَ وَصِیَّتَهُ وَ حِینَ وَجَدَ أَنْصَاراً نَهَضَ مُسْتَقِلاًّ بِأَعْبَاءِ الْخِلاَفَةِ مُضْطَلِعاً بِأَثْقَالِ الْإِمَامَةِ

و وصیتش را حفظ فرمود و هنگامی که یار و انصار یافت به استقلال مقام خلافت خود و تحمل شداید سلطنت با عدل و داد کامل قیام فرمود

فَنَصَبَ رَایَةَ الْهُدَی فِی عِبَادِکَ وَ نَشَرَ ثَوْبَ الْأَمْنِ فِی بِلاَدِکَ وَ بَسَطَ الْعَدْلَ فِی بَرِیَّتِکَ‌

پس پرچم هدایت میان بندگان تو برافراشت و در تمام بلاد اسلام لباس امن و امان در پوشانید و بساط عدل و داد را میان خلق بگسترد

وَ حَکَمَ بِکِتَابِکَ فِی خَلِیقَتِکَ وَ أَقَامَ الْحُدُودَ وَ قَمَعَ الْجُحُودَ وَ قَوَّمَ الزَّیْغَ‌

و به کتاب تو در بین بندگانت حکم فرمود و حدود الهی را اقامه و اجراء کرد و ریشه کفر و جحود را برکند شک و شبهات زیغ و ضلالت را اصلاح فرمود

وَ سَکَّنَ الْغَمْرَةَ وَ أَبَادَ الْفَتْرَةَ وَ سَدَّ الْفُرْجَةَ وَ قَتَلَ النَّاکِثَةَ وَ الْقَاسِطَةَ وَ الْمَارِقَةَ

فتنه و پراکندگی امت را آرام و سستی‌و ضعف اسلام را نابود و شکاف و رخنه‌ های دشمنان را مسدود کرد و با عهد شکنان و بیدادگران و مرتدان از دین قتال کرد

وَ لَمْ یَزَلْ عَلَی مِنْهَاجِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ وَتِیرَتِهِ وَ لُطْفِ شَاکِلَتِهِ وَ جَمَالِ سِیرَتِهِ‌

و پیوسته بر روش و طریقه پیغمبر صلی الله علیه و آله بود و بر لطف و عواطف صورت و حسن و جمال سیرت رسول

مُقْتَدِیاً بِسُنَّتِهِ مُتَعَلِّقاً بِهِمَّتِهِ مُبَاشِراً لِطَرِیقَتِهِ وَ أَمْثِلَتُهُ نَصْبُ عَیْنَیْهِ‌

و پیرو سنت و همی علاقه‌ مند بهمت و افکار بلند آن حضرت و ملازم طریقت وی بود و امثال و مقاصد عالی رسول نصب العینش بود

یَحْمِلُ عِبَادَکَ عَلَیْهَا وَ یَدْعُوهُمْ إِلَیْهَا إِلَی أَنْ خُضِبَتْ شَیْبَتُهُ مِنْ دَمِ رَأْسِهِ‌

و بندگان تو را بر آن مقاصد و امیداشت و دعوت می ‌کرد تا هنگامی که محاسن مبارکش به خون سرش خضاب شد

اللَّهُمَّ فَکَمَا لَمْ یُؤْثِرْ فِی طَاعَتِکَ شَکّاً عَلَی یَقِینٍ وَ لَمْ یُشْرِکْ بِکَ طَرْفَةَ عَیْنٍ‌

پروردگارا چنانکه او هیچگاه شک را بر یقین مقدم نداشت و یک لحظه به تو مشرک نگشت

صَلِّ عَلَیْهِ صَلاَةً زَاکِیَةً نَامِیَةً یَلْحَقُ بِهَا دَرَجَةَ النُّبُوَّةِ فِی جَنَّتِکَ وَ بَلِّغْهُ مِنَّا تَحِیَّةً وَ سَلاَماً

تو هم درود و رحمت فرست بر او رحمتی با نشو و نما که به آن رحمت در بهشت ابدت به مقام نبوت در پیوندد و سلام و تحیت ما را هم به آن حضرت برسان

وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْکَ فِی مُوَالاَتِهِ فَضْلاً وَ إِحْسَاناً وَ مَغْفِرَةً وَ رِضْوَاناً

و به ما در راه محبت او فضل و احسان و آمرزش و خشنودی خود را عطا فرما

إِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْجَسِیمِ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ‌

زیرا تو ای خدا صاحب فضل بزرگ و لطف بی ‌نهایت هستی به حق رحمت نامنتهایت ای مهربانترین مهربانان عالم.

 

پس ببوس ضریح را و روی راست خود را بگذار بر آن و بعد از آن روی چپ را و میل کن به سمت قبله و نماز زیارت بجای آور و آنچه خواهی بعد از نماز دعا کن و بگو بعد از فرستادن تسبیح زهرا علیها السلام‌:

اللَّهُمَّ إِنَّکَ بَشَّرْتَنِی عَلَی لِسَانِ نَبِیِّکَ وَ رَسُولِکَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ‌

پروردگارا تو مرا بر زبان مبارک پیغمبر و فرستاده خود حضرت محمد صلوات الله علیه و آله بشارت دادی

فَقُلْتَ وَ بَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ‌

که در کتاب خود فرمودی و ای رسول ما بشارت ده آنان که ایمان آوردند که آنها را نزد خدا قدم صدق است

اللَّهُمَّ وَ إِنِّی مُؤْمِنٌ بِجَمِیعِ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ‌

پروردگارا و من البته به جمیع پیمبران و رسولانت صلوات الله علیهم ایمان دارم

فَلاَ تَقِفْنِی بَعْدَ مَعْرِفَتِهِمْ مَوْقِفاً تَفْضَحُنِی فِیهِ عَلَی رُءُوسِ الْأَشْهَادِ بَلْ قِفْنِی مَعَهُمْ وَ تَوَفَّنِی عَلَی التَّصْدِیقِ بِهِمْ‌

پس بعد از آنکه معرفت به آنها یافته‌ ام مرا در موقفی که آنجا مرا رسوا کنی نگاه مدار بلکه مرا با رسولانت به موقف کرامت بدار و مرا باتصدیق و ایمان به آنها بمیران

اللَّهُمَّ وَ أَنْتَ خَصَصْتَهُمْ بِکَرَامَتِکَ وَ أَمَرْتَنِی بِاتِّبَاعِهِمْ‌

پروردگارا و تو خود آن رسولان را مخصوص به کرامت خود فرمودی و مرا به پیروی آنان امر کردی

اللَّهُمَّ وَ إِنِّی عَبْدُکَ وَ زَائِرُکَ مُتَقَرِّباً إِلَیْکَ بِزِیَارَةِ أَخِی رَسُولِکَ‌

پروردگارا و من بنده تو و زوار توام که بسوی تو بواسطه زیارت برادر رسولت تقرب می‌ جویم

وَ عَلَی کُلِّ مَأْتِیٍّ وَ مَزُورٍ حَقٌّ لِمَنْ أَتَاهُ وَ زَارَهُ وَ أَنْتَ خَیْرُ مَأْتِیٍّ وَ أَکْرَمُ مَزُورٍ

و هر که به درگاه کسی و زیارت کسی آید بر آنکس حق خواهد داشت و تو بهتر و کریمتر کسی هستی که به درگاه و زیارتش آیند

فَأَسْأَلُکَ یَا اللَّهُ یَا رَحْمَانُ یَا رَحِیمُ یَا جَوَادُ یَا مَاجِدُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ

پس از تو درخواست می ‌کنم ای خدا ای بخشنده مهربان ای صاحب جود و مجد و کرم ای خدای فرد غنی الذات

یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ

ای آنکه نه تو را فرزندی است و نه فرزند کسی و نه تو را احدی مثل و مانند است

وَ لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لاَ وَلَداً أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

و نه زن و فرزندی از تو درخواست می‌ کنم که درود بر محمد و آلش فرستی

وَ أَنْ تَجْعَلَ تُحْفَتَکَ إِیَّایَ مِنْ زِیَارَتِی أَخَا رَسُولِکَ فَکَاکَ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ

و تحفه و ثواب زیارت برادر رسولت را بر من آزادیم از آتش دوزخ قرار دهی

وَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ یُسَارِعُ فِی الْخَیْرَاتِ وَ یَدْعُوکَ رَغَباً وَ رَهَباً وَ تَجْعَلَنِی لَکَ مِنَ الْخَاشِعِینَ‌

و مرا از آنان که در کارهای خیر سرعت می‌ کنند مقرر فرمایی و از آنان که با شوق و رغبت و ترس و هیبت تو را به دعا می ‌خوانند و از اهل خضوع و خشوع گردانی

اللَّهُمَّ إِنَّکَ مَنَنْتَ عَلَیَّ بِزِیَارَةِ مَوْلاَیَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ وَ وِلاَیَتِهِ وَ مَعْرِفَتِهِ‌

پروردگارا تو به نعمت زیارت مولایم علی بن ابی طالب و به ولایت و معرفتش بر من منت گزاردی

فَاجْعَلْنِی مِمَّنْ یَنْصُرُهُ وَ یَنْتَصِرُ بِهِ وَ مُنَّ عَلَیَّ بِنَصْرِکَ لِدِینِکَ‌

پس کرم فرما و مرا از یاران و ناصران او در دین تو و از یاری طلبان از حضرتش برای دین خود بگردان

اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنِی مِنْ شِیعَتِهِ وَ تَوَفَّنِی عَلَی دِینِهِ‌

پروردگارا و مرا از شیعیانش قرار ده و بر دین و آیین او بمیران

اللَّهُمَّ أَوْجِبْ لِی مِنَ الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ وَ الْمَغْفِرَةِ وَ الْإِحْسَانِ وَ الرِّزْقِ الْوَاسِعِ الْحَلاَلِ الطَّیِّبِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ‌

پروردگارا از رحمت (نامنتها) و خشنودی و مغفرت و احسان بر من نصیبی لازم گردان و رزق وسیع حلال پاکیزه و آنچه تو را سزد به من عطا فرما

یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ‌

ای مهربانترین مهربانان عالم و ستایش مخصوص خدای آفریننده عالم است.

 

مؤلف گوید که در روایت معتبر منقول است که حضرت خضر علیه السلام در روز شهادت حضرت امیر المؤمنین علیه السلام گریه کنان و استرجاع گویان بسرعت آمد و ایستاد بر در خانه امیر المؤمنین علیه السلام پس گفت‌:

رَحِمَکَ اللَّهُ یَا أَبَا الْحَسَنِ کُنْتَ أَوَّلَ الْقَوْمِ إِسْلاَماً وَ أَخْلَصَهُمْ إِیمَاناً وَ أَشَدَّهُمْ یَقِیناً وَ أَخْوَفَهُمْ لِلَّهِ‌

خدا تو را رحمت فرستد ای ابا الحسن تو بودی اول قوم در اسلام و خالصترین ایشان در ایمان و محکمترین آنها در یقین و صاحب خوف‌ترشان برای حق.