حجت‌الاسلام محمدرضا زیبایی‌نژاد، رییس مرکز تحقیقات زن و خانواده در نشستی با موضوع «نقد و بررسی جریان‌های فمینیستی در ایران پس از انقلاب» با اشاره به کتاب «زنان سبیلو و مردان بی‌ریش»، اضافه کرد: نویسنده این کتاب (نجم‌آبادی) و «ژانت آفاری» از کسانی هستند که به تحولات امر جنسی از دوره قاجار به بعد می‌پردازند.

شگرد فمینیست‌ها در سابقه تاریخی

امروزه جریانات فمینیستی در خارج کشور فعال هستند، اظهار کرد: در بین فمینیست‌ها دو گروه وجود دارند؛ یکی رادیکال‌ها (مانند مهناز متین) که معتقدند اصلاح وضعیت زنان جز با تغییر رژیم ایران انجام نمی‌شود؛ جریان دیگر رفرمیست‌ها (نجم آبادی، پروین پایدار و ...) هستند که معتقدند تغییرات باید با اصلاح توأم باشد؛ اکثریت فمینیست‌ها، چپ غیرمذهبی و در ردیف بعد لیبرال‌ها هستند. البته دسته‌بندی دهه‌۶۰ در میان فمینیست‌ها رنگ باخته و پیوند زیادی با هم خورده‌اند.

رییس مرکز تحقیقات زن و خانواده اضافه کرد: فمینیست‌هایی مانند مسیح علی‌نژاد، محبوبه عباس قلی‌زاده و ... از دهه‌۸۰ به بعد به خارج کشور می‌روند و فعالیت می‌کنند؛ شادی صدر هم جزء فمینیست‌های سکولار است، که بعد از جنبش سبز به خارج رفت و به مبارزه با جمهوری اسلامی و اسلام پرداخت.

 او به حقوق اقلیت‌های جنسی پرداخته است. «سهیلا امین ترابی» خودش را همجنس‌گرا می‌داند و بعد از اینکه شادی صدر به خارج رفت، سازمانی ایجاد کردند که کار مهم آنان این است گزارشاتی از وضعیت زنان ایران به نهادهای بین‌المللی می‌دهند تا از طرف این نهادها به ایران فشار وارد شود.

بازنویسی تاریخ با نگاه فمینیستی

وی اظهار کرد: «مریم حسین‌خان» کتابی را با نام «۳۵‌سال در حجاب» نوشته و مطالب روزنامه‌ها و مصاحبه‌های مسوولان در برخورد با بدحجابی را جمع‌آوری و به نهادهای بین‌المللی برده‌اند تا فشار آن‌ها بر کشور بیشتر شود؛ نکته قابل توجه آن است که فعالیت جریانات فمینیستی در روایتگری جریان زنان بعد از انقلاب، گویا بازنویسی تاریخ از منظر فمینیستی است، ولی جریانات انقلابی یا کار درخوری نکرده و یا گزارش درخوری در این زمینه ثبت نکرده‌اند؛ مثلاً ما می‌دانیم بسیج زنان در این عرصه کار کرده‌اند، ولی گزارش مناسبی از فعالیت‌ها ندارند. 

زیبایی‌نژاد اضافه کرد: تلاش‌های داخل کشور را با کتاب «کمپین یک میلیون امضاء» مقایسه کنید؛ ۱۵۰‌صفحه کتاب در مورد یک اتفاق از شکل‌گیری یک کمپین در سال‌۸۵ تا ۸۸ نوشته شده است، ولی ما چنین چیزی را نداریم و جالب اینکه وقتی کسی تاریخ‌نگاری می‌کند، خودش پرگار روایتش از تاریخ است؛ لذا علاقه‌مندان به مباحث حوزه زنان باید جایگاه خود و روایتگری خودشان را مهم بدانند، زیرا با گذشت چند دهه از تحولات کنونی می‌توانند از خود تاریخی بنویسند که مبتنی بر نگاه درست اسلامی باشد.

فمینیست‌های هویتگرا

رییس مرکز تحقیقات زن و خانواده تصریح کرد: «نیره توحیدی» در کنفرانسی از نسل جدید فمینیست‌ها صحبت کرد که بنده نام آن را فمینیست‌های هویتگرا و دهه نودی گذاشته‌ام؛ توحیدی می‌گوید که در گذشته اگر کسی می‌خواست حرف فمینیستی بزند باید دو چیز را ثابت می‌کرد؛ یکی اینکه قصد خیانت به ایران را ندارد و دیگر اینکه مخالف مذهب نیست، ولی برای نسل جدید این چیزها مهم نیست.

به همین دلیل می‌بینیم «مسیح علی‌نژاد» علناً می‌گوید که از آمریکا پول می‌گیرم و با پمپئو عکس دارم و ابایی ندارد که بگوید من در دوره‌ای که دختر بودم، رابطه نامشروع داشتم؛ می‌گوید مسأله من آزادی زنان است نه این مباحث؛ او در سخنرانی در یک جمع زنانه می‌گوید: «مسأله ما این نیست که حجاب مسأله چندم برای زنان است؛ برای من مهم نیست، مهم این است که حجاب با کرامت زنان مخالف است». زیبایی‌نژاد تصریح کرد: اگر بخواهیم با دختران دهه ۸۰ و ۹۰  از این زاویه حرف بزنیم که فلان فرد جیره‌خوار اجانب است؛ ممکن است برای او مسأله نباشد، بنابراین باید متناسب با شرایط روز به پاسخگویی آن‌ها بپردازیم و جریانات فمینیستی و اهداف‌شان را برملا کنیم.

دیدگاه شهید مطهری و بهشتی در مورد حجاب اجباری

رییس مرکز تحقیقات زن و خانواده با بیان اینکه برخی به آیت‌الله بهشتی نسبت داده‌اند که ایشان مخالف با اجباری کردن حجاب بود و تا آخر عمر هم زیر بار این کار نرفت و زنانی بودند که بدون حجاب وارد دفتر ایشان می‌شدند، اظهار کرد: آقای بهشتی ممکن است نظر امام را قبول نداشت، ولی بر خود واجب شرعی می‌دانست که نظرات امام را به‌عنوان ولی فقیه ولو مخالف نظر او باشد، در عمل رعایت کند؛ بنابراین چنین انتسابی با خلقیات و رفتار شهید بهشتی سازگار نیست. استاد حوزه بیان کرد: همچنین به شهید مطهری نسبت داده‌اند که او هم با اجباری شدن حجاب مخالف بود، ولی مؤسسه ایشان در چند سال قبل، پاسخ داد که آقای مطهری با اجباری کردن حجاب در آن مقطع زمانی مخالف بود و می‌فرمود که کشور مسائل مهم‌تری دارد، نه اینکه ایشان با اصل حجاب اجباری مخالف باشد.

آقای بهشتی ممکن است نظر امام(ره) را درباره حجاب اجباری قبول نداشت، ولی بر خود واجب شرعی می‌دانست که نظرات امام؟ره؟ را به‌عنوان ولی فقیه ولو مخالف نظر او باشد، در عمل رعایت کند؛ بنابراین چنین انتسابی با خلقیات و رفتار شهید بهشتی سازگار نیست. همچنین به شهید مطهری نسبت داده‌اند که او هم با اجباری شدن حجاب مخالف بود، ولی مؤسسه ایشان در چند سال قبل، پاسخ داد که آقای مطهری با اجباری کردن حجاب در آن مقطع زمانی مخالف بود و می‌فرمود که کشور مسائل مهم‌تری دارد، نه اینکه ایشان با اصل حجاب اجباری مخالف باشد.

منبع:صبح نو