در سال ۱۹۶۰، زمانی که دیوید جان و ایریان هاواتسون، زوج ولزی به خانه ییلاقی خود در دنبیشر ولز نقل مکان کردند، این منطقه یک محله معمولی بود. اما بعد از گذشت دو دهه مقامات محلی به آنها اطلاع دادند که یک جاده و میدان درست در جایی ملک آنها قرار دارد ساخته خواهد شد. با این حال خانواده هاواتسون حاضر به نقل مکان نشدند؛ بنابراین مقامات تصمیم گرفتند تا میدان در اطراف خانه آنها ساخته شود و این خانواده از آن زمان در آنجا زندگی میکنند.
جان هاواتسون به نورث ولزلایو در این باره گفت: «من بیش از ۴۰ سال است که در این میدان زندگی میکنم، ما ۲۰ سال قبل از آن نیز در اینجا زندگی کرده بودیم. ما مجبور نیستیم نگران هیچ همسایهای باشیم، اما زندگی در میدان گاهی اوقات شلوغ میشود.»
کلاید میگوید که اکثر افرادی که میشنوند او و خانوادهاش در وسط یک میدان زندگی میکنند معمولاً یک سؤال دارند، اینکه او و خانواده اش چگونه خود را به خانه میرسانند؟
این مرد میگوید: «زندگی ما، مانند زندگی در کنار هر جادهای است، اما آنقدرها هم بد نیست. ما شیشههای دوجداره داریم، بنابراین سرو صدا این چیزی نیست که ما را آزار دهد و جاده فقط در زمانهای اوج شلوغی که فقط چند بار در روز است، شلوغ میشود.»
ظاهرا یکی از بزرگترین چالشهای زندگی در وسط یک میدان، تحویل بستهها است. برای رانندگان معمولا مدتی طول میکشد تا متوجه شوند که آنها در وسط میدان هستند.
خانواده ساکن میدان میگویند فعلی هیچ برنامهای برای نقل مکان ندارند. خانه آنها اگرچه در محلی عجیب و غریب و منحصر به فرد است، اما آنها آن را دوست دارند.