یکی از روشهای درمان چاقی که به خصوص در چاقیهای مفرط کاربرد وسیعتری دارد، جراحیهای محدودکننده دستگاه گوارش است که با ساز و کار کاهش سطح جذب یا کاهش دریافت مواد غذایی موجب کم کردن کالری دریافتی فرد و در نهایت کاهش وزن می شود.
این جراحی ها که امروزه کاربردهای وسیعتری از آن نیز میشود، در سالیان اخیر در کشور ما همگام با کشورهای پیشرفته و در همان سطح انجام می شود و روی آوری متقاضیان به آن روند صعودی دارد.
اما پرسش مهم در این مقوله آن است که با توجه به اینکه فرد جراحی شده از دریافت مواد غذایی محروم شده، آیا به غیر از کاهش وزن باید در انتظار پیامدهای ناگوار دیگری باشد.
برای پاسخ به این پرسش مطالعه ای روی بیماران یک سال پس از انجام عمل جراحی در مرکز تحقیقات پیشگیری و درمان چاقی پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم انجام شد. این مطالعه که با استفاده از شاخص های بیوشیمیایی و تن سنجی انجام شده نشان داد کمبودهای تغذیه ای یک سال پس از جراحی، فارغ از نوع تکنیک به کار رفته، بالا است.
دکتر مریم برزین، مجری اصلی این طرح در این خصوص تاکید کرد: مشاوره تغذیه ای و دریافت مکمل های غذایی باید پس از این گونه جراحی ها برای تمام بیماران در نظر گرفته شود.