آتش جنگ شعله ور شد | چرا رئیس واگنر به سیم آخر زد؟

 جنگ داخلی در روسیه شروع شد. حمله نیروهای پوتین باعث اختلافات بین واگنری ها و طرفداران پوتین شده است.کمیته ملی ضد تروریسم روسیه در بیانیه‌ای اعلام کرد: «ادعاهای منتشر شده به نام یوگنی پریگوژین هیچ مبنایی ندارد. در این رابطه سرویس‌های امنیتی روسیه (FSB) تحقیقاتی را علیه درخواست شورش مسلحانه آغاز کرده است.» گروه واگنر یا ارتش خصوصی واگنر یک گروه شبه نظامی یا شرکت نظامی خصوصی با وابستگی غیر مستقیم به ارتش روسیه است که با استخدام داوطلب در جنگ‌های نیابتی مشارکت می‌کند. مشارکت در جنگ علیه تروریست‌های تحت حمایت غرب در سوریه، عملیات نظامی در منطقه استقلال یافته دونباس و عملیات نظامی روسیه در اوکراین از جمله فعالیت‌های این گروه است.

چرا رئیس واگنر به سیم آخر زد؟

فرمانده واگنر برای ماه ها رهبران نظامی روسیه را با شعارهای توهین‌آمیز هدف حمله قرار داده و شایستگی آنها را زیر سوال برده است.

اکنون به نظر می رسد که بن بست بین یوگنی پریگوژین و وزارت دفاع به پایان رسیده است، زیرا رئیس گروه مزدور میلیونر خواستار شورش مسلحانه در چالش مستقیم با کرملین شد.

پریگوژین گفت که تمام اقدامات لازم را برای سرنگونی رهبری نظامی کشور انجام خواهد داد زیرا او ادعا می کند که نیروهایش "از مرزهای دولتی عبور کرده اند" و آماده "از بین بردن هر چیزی که در راه باشد" هستند.

همانطور که شبه نظامیان واگنر به نظر می رسید مسکو را متهم می کنند، پریگوژین قول داد که رهبران نظامی را که متهم به کشتن ۲۰۰۰ جنگجوی خود کرده بودند، مجازات کند.

اما برای پریگوژین، ۶۲ ساله، که پول خود را با ارائه خدمات پذیرایی به دست می آورد و لقب «آشپز پوتین» را برای خود به ارمغان می آورد، مدتی نه چندان دور به عنوان متحد نزدیک رئیس جمهور روسیه و کرملین به حساب می آمد.

پریگوژین که در سال ۱۹۶۱ در لنینگراد، سن پترزبورگ کنونی، در اتحاد جماهیر شوروی به دنیا آمد، مدتی از دوران اولیه زندگی خود را پس از محکوم شدن به سرقت و کلاهبرداری در زندان گذراند.

پریگوژین پس از آزادی از زندان در سال ۱۹۹۰ پس از ۹ سال بازداشت، شروع به فروش هات داگ در بازارهای کثیف شهر خود کرد. او در سال ۲۰۱۸ به نیویورک تایمز گفت: «روبل‌ها سریع‌تر از آن چیزی که مادرش می‌توانست آن‌ها را بشمارد روی هم جمع می‌شد». و با سقوط اتحاد جماهیر شوروی، پریگوژین چندین تجارت راه اندازی کرد.

پریگوژین پس از درگیر شدن با یک تجارت مواد غذایی و سپس یک تجارت قمار، بعداً یک رستوران دار شد. پس از موفقیت چندین فروشگاه، پریگوژین شروع به به دست آوردن قراردادهای پرسود پذیرایی کرملین با نخبگان روسیه کرد.

این امر او را به خط مقدم سیاست روسیه سوق داد و نشان از جاه طلبی های رو به رشد او داشت.

او در نهایت به خود پوتین نزدیک شد و گفته می شود که صدها میلیون قرارداد دولتی برای تغذیه کودکان مدرسه و کارکنان دولتی دریافت کرده است.

اعتقاد بر این است که این قراردادها، که برخی از آنها بعداً در ارتش مشارکت داشتند، باعث شد او گروه مزدور واگنر را راه اندازی کند، اگرچه اطلاعات در مورد منشاء دقیق آن بسیار اندک است. پریگوژین مدتها بود که هرگونه ارتباط با واگنر را رد کرده بود و روزنامه نگارانی را که در مورد دخالت او با این گروه گزارش می کردند، تهدید کرده بود که شکایت خواهد کرد.

این گروه به خاطر انجام کاره ای کثیف ارتش روسیه به شهرت رسید و ردی از خشونت وحشیانه، تجاوز و جنایات جنگی را در پی خود به جا گذاشت. سال ها پس از تاسیس این گروه، دولت روسیه حتی از تایید وجود این گروه خودداری کرد.

اولین استقرار واگنر در خطوط مقدم در شرق اوکراین در سال ۲۰۱۴ بود - جایی که آن ها به گروه های جدایی طلب مورد حمایت روسیه که پس از انقلاب سال ۲۰۱۳ که رئیس جمهور دوست کرملین را سرنگون کرد، با دولت جدید این کشور مبارزه می کردند، کمک کردند.

از آن زمان آنها به لیبی رفتند - برای خلیفه حفتر جنگ سالار علیه دولت وفاق ملی مورد حمایت غرب رفتند.

آنها همچنین به جمهوری آفریقای مرکزی اعزام شدند، جایی که آنها به تجاوز، سرقت و شکنجه علیه غیرنظامیان غیرمسلح متهم شدند، و در حال حاضر به مالی اعزام شده اند، جایی که آنها متهم به قتل عام غیرنظامیان هستند.

تا کنون، ناسزاهای پریگوژین علیه رهبری نظامی با سکوت پوتین و ارتش مواجه شده است. برخی این عدم موفقیت در فرونشاندن درگیری های داخلی را نشانه ای از تغییرات بالقوه در صحنه سیاسی روسیه دانستند که زمینه را برای نبردهای داخلی بیشتر فراهم می کند. ویدئویی که پریگوژین در ماه مه منتشر کرد، به نظر می‌رسد که برخی از شکاف‌ها را بین ارتش و شبه‌نظامیان شعله‌ور می‌کند - نه فقط برای آنچه که نشان می‌دهد، بلکه برای آنچه رئیس واگنر گفته است. او در مقابل اجساد خونین سربازان کشته شده خود در نزدیکی باخموت، در شرق اوکراین ایستاد و به شویگو و ژنرال والری گراسیموف، رئیس ستاد کل ارتش فحش داد. آنها را ضعیف و ناتوان خواند و آنها را مقصر این کشتار دانست. پریگوژین گفت: «آنها به عنوان داوطلب به اینجا آمدند و مردند تا به شما اجازه دهند استراحت کنید. "شما در باشگاه های گران قیمت خود نشسته اید، فرزندان شما از زندگی خوب و استفاده از یوتیوب لذت می برند. کسانی که به ما مهمات نمی دهند در جهنم زنده زنده خورده می شوند!

این شکاف با ارتش روز جمعه با اتهام او مبنی بر هدف قرار دادن نیروهای واگنر توسط شویگو به شدت تشدید شد. پریگوژین گفت که افرادش رهبران نظامی را که دستور حمله را صادر کرده بودند مجازات خواهند کرد و گفت که سربازانش به سمت نیروهایی که بخواهند آنها را متوقف کنند شلیک خواهند کرد. پریگوژین در یک بیانیه ضبط شده فریاد زد: "شرارتی که توسط رهبری نظامی کشور تجسم یافته است باید متوقف شود" و افزود که نیروهایش به دنبال به چالش کشیدن پوتین و سایر ساختارهای دولتی نیستند. "عدالت در نیروهای مسلح برقرار خواهد شد و سپس عدالت در تمام روسیه برقرار خواهد شد."

این درگیری تاکنون از سوی تلویزیون دولتی که بیشتر روس ها اخبار آن را دریافت می کنند، نادیده گرفته شده است. اما شبکه یک روز جمعه در اقدامی بی سابقه خبری را پخش کرد که به رد ادعای پریگوژین از سوی وزارت دفاع اشاره داشت و ویدئویی را که او منتشر کرده بود جعلی توصیف کرد که ظاهرا عواقب حمله موشکی به اردوگاه واگنر را نشان می داد. با این حال، این مناقشه توسط روس های فعال سیاسی و فوق میهن پرست در شبکه های رسانه های اجتماعی که تحقیر او را نسبت به رهبران نظامی به اشتراک می گذارند، از نزدیک دنبال شده است.

پوتین در زمانی به مزدوران پریگوژین نیاز دارد که ارتش عادی هنوز در حال بازیابی عقب ماندگی های اوایل جنگ است. موضع فرماندهی واگنر پس از آن تقویت شد که ارتش خصوصی او در ماه گذشته در طولانی ترین و خونین ترین نبرد، باخموت را تصرف کرد

نیگل گولد - دیویس، عضو ارشد روسیه و اوراسیا در موسسه بین المللی مطالعات استراتژیک گفت: در حالی که هیچ نشانه ای از از دست دادن نفوذ پوتین وجود ندارد، نشانه های فزاینده ای از اختلال عمیق، اضطراب، نگرانی در مورد جنگ و مشکلات واقعی در تخصیص منابع لازم برای مبارزه موثر با آن وجود دارد.

دشمنی پریگوژین با رهبران نظامی به سال‌ها قبل برمی‌گردد و در بحبوحه نبرد برای باخموت که توسط مزدورانش رهبری می‌شد، آشکار شد. این امر مردی را که به خاطر قراردادهای پرسود خود در کرملین «آشپز پوتین» لقب گرفته بود، به خط مقدم سیاست روسیه سوق داد و نشان از جاه طلبی های رو به رشد او داشت.

سرگئی مارکوف، مفسر سیاسی طرفدار کرملین، پریگوژین را "دومین مرد محبوب پس از پوتین" و "نماد پیروزی نظامی روسیه برای میلیون ها نفر" توصیف کرد.

پوتین در زمانی به مزدوران پریگوژین نیاز دارد که ارتش عادی هنوز در حال بازیابی عقب ماندگی های اوایل جنگ است. موضع فرماندهی واگنر پس از آن تقویت شد که ارتش خصوصی او در ماه گذشته در طولانی ترین و خونین ترین نبرد، باخموت را تصرف کرد.

گولد دیویس به آسوشیتدپرس گفت: پوتین بر این سیستم تسلط دارد، اما او هنوز به نوعی به تعداد کمی از افراد بزرگ برای اجرای اراده خود وابسته است. او گفت: «اگر نیروهای نظامی شما تقسیم شوند و اگر با هم به طور مؤثر نبرد نکنند، عملیات نظامی شما بر این اساس آسیب خواهد دید و این دقیقاً همان چیزی است که در اینجا اتفاق می‌افتد».

مارک گالیوتی، کارشناس مسائل سیاسی و امنیتی روسیه در لندن، در پادکست اخیر خود پیش بینی کرد که ناکامی پوتین در حل اختلافات سیاسی می تواند ریشه در عدم علاقه، تمرکز بر مسائل دیگر یا به احتمال زیاد، بی میلی به کناره گیری داشته باشد.

پریگوژین با دیگر مقامات جنگ طلب، از جمله فرماندار تولا، متحد شده است. الکسی دیومین، محافظ سابق پوتین توسط بسیاری به عنوان یک جانشین بالقوه دیده می شود. رئیس واگنر همچنین به سمت رمضان قدیروف، رهبر منطقه ای چچن مورد حمایت مسکو متمایل شده است.

برخی از این اتحادها متزلزل بوده اند.

در حالی که قدیروف در ابتدا پریگوژین را تحسین می کرد و از برخی انتقادات او از رهبران نظامی حمایت می کرد، او بعدا مسیر خود را تغییر داد و او را به خاطر شکست ناپذیری مورد انتقاد قرار داد. پس از آنکه پریگوژین اظهارات تحقیرآمیزی درباره جنگجویان چچنی در اوکراین مطرح کرد، معاونان قدیروف تلاش های واگنر در باخموت را به باد انتقاد گرفتند. ماگومد داودوف، دست راست قدیروف، گفت که پریگوژین به خاطر چنین اظهاراتی در طول جنگ جهانی دوم اعدام خواهد شد.

سپس پریگوژین به سرعت عقب نشینی کرد و گفت که او فقط نسبت به عملیات روسیه ابراز نگرانی کرده است.

پریگوژین از سوالات در مورد جاه طلبی های سیاسی خود طفره رفته است، اما اخیرا به روسیه سفر کرده است و به مجموعه ای از نظرات جنجالی ادامه می دهد.

گولد دیویس گفت: نشانه هایی وجود دارد که او به دنبال نوعی آینده سیاسی است.

آندری کولسنیکوف از مؤسسه موقوفه کارنگی گفت، اگرچه پریگوژین موقعیت و ثروت خود را مدیون پوتین است، اما با انتقاد از برخی رهبران و با تلاش برای جلب توده ها در میان شکست های اوکراین، نقش یک بیگانه را بازی می کند.

پریگوژین نقش یک سیاست مدار مستقل را بازی می کند، ریسک ها را بالا می برد و محدودیت های سیستم را آزمایش می کند. کولسنیکوف گفت: اما این کار تنها از نظر فنی و فیزیکی ممکن است تا زمانی که پوتین او را مفید می بیند و از فرارهایش لذت می برد.

پوتین در نشان دادن حمایت از ارتش، از درخواست وزارت دفاع برای امضای قراردادهای تمام شرکت های خصوصی با ارتش حمایت کرد - کاری که پریگوژین از انجام آن امتناع کرده است.

پریگوژین خواستار جنگ همه جانبه با اوکراین، از جمله بسیج کامل سراسری و برقراری حکومت نظامی در روسیه شده است - فراخوان هایی که مورد استقبال برخی بلندپروازان قرار گرفت.

اما کولسنیکوف خاطرنشان می‌کند که اکثریت قریب به اتفاق روس‌هایی که عمدتاً بی‌تفاوت هستند یا تمایلی به فداکاری‌های بزرگ‌تر ندارند، ممکن است از این پیام هراسان و وحشت زده شوند.

او نسبت به دست کم گرفتن قدرت پریگوژین و چشم انداز سیاسی و دست کم گرفتن اقتدار پوتین هشدار می دهد.

کولسنیکوف گفت: کافی است فرمانده کل انگشت خود را حرکت دهد تا رئیس واگنر ناپدید شود.