آیا حضور هنرمندان و ورزشکاران در برندینگ کالا استفاده ابزاری است؟

برندینگ موضوعی است که این روزها مهم تلقی شده و صاحبان صنایع و کسب‌‎وکار و نیز صاحبان هنر برای اینکه بتوانند کالا، خدمات یا هنر خود را تبلیغ کنند به برندینگ روی آورده‌اند.

برندینگ را باید یک علم دانست که هرچند در غرب و کشورهای توسعه‌یافته عمری طولانی دارد، اما در ایران به موضوعی تازه تبدیل شده و کم‌کم در حال فراگیری است. اما متأسفانه برخی باورها و عقاید اشتباه نسبت به مفاهیم برندینگ کالاها، افراط و تفریط را نسبت به آن در پی داشته است که یکی از این افراط و تفریط‌ها در خصوص دیدگاه‌های غلط نسبت به استفاده از افراط مشهور و سرشناس در فرآیند برندینگ است. یکی از اصول برندینگ این است که از افراد مشهور و به اصطلاح سلبریتی‌های آقا و خانم استفاده شود، اصل مهمی که اگر در برندینگ نادیده گرفته شود، فرآیند تبلیغات کالاها و خدمات و نیز هنرمندان ابطل باقی خواهد ماند. 

همانطورکه گفته شد حضور چهره‌های سرشناس به ویژه بازیگران و ورزشکاران شناخته شده و محبوب در تبلیغات مختلف محیطی در چند سال اخیر به شکل گسترده مورد توجه قرار گرفته است. استفاده از این افراد برای تبلیغ یک کالا مسئله‌ای است که از مدت‌ها قبل در کشورهای مختلف مورد توجه و استفاده بوده است، این موضوع از چند سال پیش در کشور ما نیز مطرح شده و بسیاری از شرکت‌های تبلیغاتی برای جلب نظر بازیگران و ورزشکاران شناخته شده، به شکل گسترده تلاش کردند.

گرچه به دلیل شرایط خاص اقتصادی جهان، فعالیت چهره‌های اجتماعی مطرح در امور تبلیغاتی ممکن است با موانعی روبرو باشد اما در خصوص ترویج استفاده از محصول و ارزش یابی نام های تجاری، بهره‌مندی از چهره‌های مطرح می‌تواند عامل برتری برای مواجهه با تبلیغات رقبای خود باشد. این موضوع نه تنها در صنعت نساجی و پوشاک بلکه در سایر حیطه‌های صنعت تولید کشور نیز می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد تا محل درآمدی برای چهره‌های فرهنگی، هنری، ورزشی و اجتماعی پدید آید.

استفاده درست و بجا از چهره‌های مشهور سینما، ورزش و موسیقی، سنتی کهن در جهان مدرن امروز است و از سالیان نه چندان دور حضور هنرپیشگان، خوانندگان، ورزشکاران و حتی مربیان و کارگردان‌های مشهور در تبلیغات امری مرسوم در سراسر جهان بوده است، اما در ایران برخی نسبت به این موضوع مهم غفلت کرده‌اند و با دیدگاه‌های منفی نسبت به استفاده از افراد مشهور در تبلیغات کالاها و خدمات، همچون چوب لای چرخ عمل می‌کنند. 

شرکت‌های معروف در جهان برای اینکه کالای خود را تبلیغ کنند میلیون‌ها یا حتی میلیاردها دلار صرف تبلیغات می‌کنند و در این مسیر از بازیگران و ورزشکاران معروف جهان هم استفاده می‌کنند و نتیجه آن درآمدهای کلانی است که نصیب آن شرکت‌ها می‌شود؛ مانند شرکت پپسی که با لیونل مسی، تبلیغات خود را پیش می‌برد.

 در ایران هم استفاده از بازیگران، هنرمندان و ورزشکاران در برندینگ کالا امری مهم و ضروری است که نباید از آن غفلت کرد.

مخالفان استفاده از هنرمندان و ورزشکاران در فرآیند برندینگ کالا و خدمات معتقدند که این رویکرد یک رویکرد ابزاری است؛ در صورتی که قطعاً این چنین نیست؛ زیرا مراکز و سازمان‌های مربوطه برای ضابطه‌مند و قانون‌مند کردن تبلیغات، اجازه استفاده ابزاری از مشاهیر خانم و آقا را به شرکت‌های تبلیغاتی و برندینگ نمی‌دهند و هرچند این افراد مشهور در ازای مشارکت در یک تیزر تبلیغاتی و پوستر مبالغی را دریافت می‌کنند اما تا به امروز اجازه نداده‌اند که استفاده ابزاری از آنها شود، به عنوان مثال شرکت دوو ایران در حوزه تولید لوازم خانگی، برای اینکه افکار عمومی را به خود جذب کند مدتی با شهربانو منصوریان از قهرمانان ورزشی ایران تبلیغات خود را پیش برد و یا سامسونگ با باران نیکراه از اینفلوئنسرهای اینستاگرامی فعالیت‌های تبلیغاتی انجام داده است.

بنابراین نگاه جنسیت زده و یا ضد اجتماعی به چنین تبلیغاتی نمی‌تواند  محور نقدهایی سازنده باشد چه بسا چنین تفکراتی را ترویج کند. تبلیغات زیبایی های خودش را دارد و به قول دکتر شریعتی "لطافت و زیبایی یک گل، در زیر انگشتان تشریح  می‌پژمرد