علی کریمی فرزند سوم خانواده است. علی کریمی اصالتاً لاهیجانی است. پدر علی کریمی ولیاله کریمی، در جوانی در استان گیلان بازیکن فوتبال بود و مادر علی کریمی خانهدار است. علی کریمی کریمی ۳ برادر و یک خواهر دارد. فرشید، برادر بزرگتر علی کریمی همانند وی به فوتبال روی آورد و مدتی با او همبازی بود.
فرزندان علی کریمی
مادر علی کریمی در ابتدا علاقهمند بود که او پزشک یا مهندس شود، اما از این که بازی او باعث شادی مردم ایران میشود و به کشور خدمت میکند راضی است. مادرش او را در کودکی پر جنبوجوش و سرشار از انرژی توصیف میکند و میگوید: «فکر و ذکرش فوتبال بود. در دوران کودکی و نوجوانی تا دلتان بخواهد شیشه همسایهها و خانه را شکستهاست».
کریمی که تا سوم راهنمایی، دانشآموز ممتازی بود، در دوران دبیرستان با افت تحصیلی مواجه میشود. سرانجام تحصیلات خود را با دریافت مدرک دیپلم پایان میدهد و پس از آن روی فوتبال تمرکز میکند.
علی کریمی فوتبال خود را از سال 1369 در سن 12 سالگی با تیم نوجوانان باشگاه فوتبال نفت تهران آغاز کرد، جایی که برادر بزرگترش فرشید، یک سال پیش از ورود او در آن بازی می کرد.
کریمی بعد از چند تغییر باشگاه به فتح تهران منتقل شد، جایی که ابتدا در رده جوانان بازی میکرد و در سال موفق شد ۱۳۷۵ به تیم بزرگسالان راه یابد علی کریمی مجموعاً ۲ فصل برای فتح تا سال 77 به میدان رفت که خدمت سربازی او محسوب شد.
علی کریمی علاوه بر تیم بزرگسالان؛ در تیم ملی امید ایران نیز حضور داشت. کریمی در بهمن ۱۳۷۷ در بازی دوستانه تیم ملی امید ایران و ویتنام، داور وسط را هل داد و از سوی AFC به مدت یک سال از حضور در تمامی مسابقات محروم شد. بدین ترتیب علی کریمی با حکم انضباطی، به مدت یک سال از ترکیب پرسپولیس دور ماند. کریمی پیش از محرومیت؛ آخرین بار در دور برگشت جام آزادگان، مقابل پلی اکریل اصفهان برای پرسپولیس به میدان رفت.
کریمی در دومین فصل حضور در پرسپولیس، برای دومین بار جام آزادگان را با این تیم فتح کرد. کریمی همچنین به همراه این تیم به مقام سوم جام باشگاههای آسیا دست یافت.
کریمی در سومین فصل حضور در پرسپولیس، به عنوان نایب قهرمان جام آزادگان دست یافت. علی کریمی همچنین به همراه این تیم؛ برای دومین سال پیاپی، مقام سوم جام باشگاههای آسیا را کسب کرد.
کریمی پس از پایان بازیهای جام باشگاههای آسیا، پیشنهاد اتلتیکو مادرید را نپذیرفت و برای نزدیک بودن به خانهاش به امارات رفت و به تیم الاهلی این کشور پیوست.
علی کریمی در سال ۲۰۰۱ به رغم داشتن پیشنهادهایی از تیمهای اروپایی به خاطر نزدیکی به خانواده ترجیح داد در آسیا بماند و به الاهلی امارات پیوست. این باشگاه اماراتی توانست در اولین فصل حضور کریمی اولین جام خودش را یعنی جام حذفی را در فصل ۲۰۰۱–۲۰۰۲ فتح کند که کریمی زننده یکی از ۳ گل الاهلی امارات در فینال بود. علی کریمی فصل بعد به عنوان بهترین بازیکن خارجی لیگ امارات برگزیده شد. کریمی در سال ۲۰۰۳ به عنوان بهترین بازیکن لیگ امارات انتخاب شد و علیرغم پیشنهاد از تیمهای مطرح اروپایی بار دیگر قراردادش را با الاهلی تمدید کرد. علی کریمی در سال ۲۰۰۴ توانست ۱۴ گل برای تیمش به ثمر برساند. در همین فصل الاهلی توانست برای دومین بار در طول ۳ سال، قهرمانی جام حذفی امارات را جشن بگیرد و به نایب قهرمانی لیگ امارات برسد.
در ماههای پایانی حضور کریمی در الاهلی، مدیر برنامههای علی کریمی اعلام کرد که باشگاههای هرتابرلین، هامبورگ، بایرن مونیخ، یوونتوس و آ. اس. رم به صورت تلفنی با علی کریمی صحبت کردهاند اما او مذاکره را به پایان قرارداد کریمی با الاهلی، موکول کردهاست.
در ۳ مه ۲۰۰۵ برابر ۱۳ اردیبهشت ۱۳۸۴، باشگاه فوتبال بایرن مونیخ اعلام کرد که به عنوان اولین بازیکن جدید خود برای فصل ۰۶–۲۰۰۵، کریمی ۲۶ ساله را با قراردادی یکساله (با بندی که امکان تمدید یکساله آن را به طرفین میدهد) به عنوان سومین بازیکنی ایرانی این تیم، پس از علی دایی (۹۹–۱۹۹۸) و وحید هاشمیان (۰۵–۲۰۰۴) به خدمت گرفته است. پیش از این انتقال؛ مجله کیکر آلمان در گزارشی عنوان کرده بود، تیمهای رئال مادرید، المپیک مارسی و بایرن مونیخ خواهان جذب کریمی هستند. بنابر گزارش کیکر؛ کریمی پس از بازی دوستانه ایران و آلمان در سال ۲۰۰۴، در فهرست خرید بایرن مونیخ قرار گرفت.
در بدو ورود کریمی به آلمان، رسانههای آلمانی در مورد تواناییهای علی کریمی ابراز تردید کردند. سردبیر کیکر معتقد بود که علی کریمی «برف مونیخ را نخواهد دید» این در حالی بود که فیلیکس ماگات سرمربی بایرن مونیخ، در دفاع از تواناییهای فنی کریمی اعلام کرد: «اگر این بازیکن از ابتدا در اروپا بازی میکرد، بایرن مونیخ توانایی مالی برای خرید کریمی را نداشت».
کریمی با ارسال دومین پاس گل خود در بوندسلیگا، زمینه ساز پیروزی ۱–۰ بایرن در مقابل اینتراخت فرانکفورت شد و به عنوان بهترین بازیکن بایرن؛ برای دومین بار، در تیم منتخب هفته بوندسلیگا قرار گرفت.
کریمی در مجموع دو فصل حضور در بایرن مونیخ، با انجام ۴۲ بازی (۳۳ بازی بوندسلیگا، ۵ بازی لیگ قهرمانان اروپا، ۲ بازی جام حذفی و ۲ بازی جام اتحادیه) رکورددار بیشترین تعداد بازی در میان سه بازیکن ایرانی این تیم شد و با زدن ۴ گل و ارسال ۴ پاس گل به کار خود در این تیم پایان داد.
بازی علی کریمی در بایرن مونیخ
علی کریمی پس از رد پیشنهاد تیمهای اروپایی در آخرین روزهای حضور در بایرن مونیخ، پیشنهادهایی از تیمهای عربی الوحده، النصر، الاهلی، العین و الوصل از لیگ امارات دریافت کرد، اما سرانجام در خرداد ۱۳۸۶ با عقد قراردادی ۲ ساله با کمیته المپیک قطر (کمیته بازیکنان حرفهای قطر)، با مبلغ ۶ میلیون دلار به تیم القطر در لیگ ستارگان قطر پیوست.
کریمی در دومین فصل حضور در لیگ قطر، به همراه تمامی بازیکنان خارجی القطر از این تیم جدا شد. از آنجا که هنوز یک سال از قرارداد کریمی با کمیته بازیکنان حرفهای قطر باقی مانده بود، علی کریمی به باشگاه السیلیه منتقل شد. کریمی که تمایلی به ماندن در قطر نداشت تنها در دو بازی تدارکاتی مقابل نورنبرگ و شواینفورت در اردوی آمادگی این تیم در آلمان برای السیلیه به میدان رفت که در بازی دوم گلزنی
کرد. کریمی پیش از آغاز رقابتهای لیگ قطر از السیلیه جدا شد و به پرسپولیس پیوست.
علی کریمی در سال ۱۳۷۸ علیرغم پیشنهادهایی از اسپانیا، آمریکا، ژاپن و امارات در زمان مدیریت داریوش مصطفوی با مبلغ حدود ۳۱۰ هزار دلار آمریکا ابتدا به صورت قرضی و سپس در تاریخ ۱۶ شهریور ۱۳۸۷ به طور رسمی قراردادی دهماهه را با تیم سابقش امضا کرد.
کریمی که از ترکیب تیم ملی توسط علی دایی (سرمربی وقت تیم ملی) کنار گذاشته شده بود، در ۵ بازی نخست خود در لیگ برتر برای پرسپولیس ۵ بار گلزنی کرد. دایی پس از عملکرد کریمی در لیگ برتر علی کریمی را به تیم ملی دعوت کرد اما این بار علی کریمی بود که دعوت او را نپذیرفت.
کریمی که تا آخرین ساعات نقل و انتقالات لیگ برتر فوتبال ایران منتظر پیشنهاد باشگاه پرسپولیس بود، در نهایت توسط عباس انصاری فرد (مدیرعامل وقت باشگاه پرسپولیس) از این تیم کنار گذاشته شد و به استیلآذین پیوست.
علی کریمی در سال ۱۳۸۸ به سبب عدم تمایل مدیران وقت باشگاه پرسپولیس برای تمدید قرارداد با علی کریمی این باشگاه را ترک کرد و به استیل آذین پیوست. کریمی در پنج هفته نخست لیگ برتر، در ۵ بازی پیاپی برای استیل آذین ۶ بار گلزنی کرد و ۳ پاس گل نیز ارسال کرد.
در بهمن ۱۳۸۹ و در فرصت نقلوانتقالات زمستانی فصل ۱۱–۲۰۱۰، به درخواست فلیکس ماگات مربی وقت شالکه که پیشتر در بایرن مونیخ مربی او بود، با عقد قراردادی ۵ ماهه با گذشت ۲۰ هفته از بوندسلیگا، در سن ۳۲ سالگی به باشگاه فوتبال شالکه ۰۴ پیوست. کریمی در اکثر مدت حضورش در شالکه نیمکتنشین بود و تنها ۲ بازی برای شالکه انجام داد.
علی کریمی در ورزش فوتبال
کریمی در خرداد ۱۳۹۰ و در زمان مدیریت حبیب کاشانی با عقد قراردادی یک ساله به پرسپولیس بازگشت، تا اولین خرید سرخپوشان پایتخت در فصل ۹۱–۱۳۹۰ باشد.
علی کریمی دو پیشنهاد نیز از تیمهای لیگ امارات دریافت کرد که در نهایت به آنها پاسخ منفی داد.
عملکرد کریمی در تیم ملی و لیگ قهرمانان آسیا موجب شد تا در پایان سال ۲۰۱۲ به عنوان دومین بازیکن برتر آسیا انتخاب شود.
کریمی در تیر ۱۳۹۱ علیرغم پیشنهاد یک میلیون دلاری عجمان امارات، سپاهان اصفهان و یک تیم از لیگ آمریکا قرارداد خود را برای یک فصل دیگر با پرسپولیس تمدید کرد.
کریمی که به علت اختلاف با ژوزه، و مصدومیتهای متوالی در طول فصل؛ ۱۲ بار در مسابقات لیگ برتر برای پرسپولیس به میدان رفته بود، پس از پشت سر گذاشتن آخرین مصدومیت، در فینال جام حذفی در مقابل سپاهان اصفهان به میدان رفت. کریمی پس از پایان این مسابقه و شکست پرسپولیس در فینال جام حذفی در مصاحبهای اعلام کرد: «از فوتبال خداحافظی خواهد کرد تا دایههای مهربان تر از مادر فوتبال را بگردانند».
پس از مدتی علی کریمی از بازگشت به فوتبال خبر داد و اعلام کرد خداحافظیاش در بازی با سپاهان احساسی بوده است.
زندگینامه و عکسهای علی کریمی در پرسپولیس
علی کریمی در خرداد ۱۳۹۲ به دلیل عدم تمایل مدیرعامل وقت و سرمربی باشگاه پرسپولیس برای تمدید قرارداد با علی کریمی، این باشگاه را ترک کرد و به تراکتورسازی تبریز پیوست. هواداران تراکتورسازی نیز در بدو ورود کریمی به تبریز، به استقبال کریمی رفتند و با شعارهایی به کریمی خوشآمد گفتند. این در حالی بود که پس از اتفاقات بازی استیلآذین و تراکتورسازی در نهمین دوره لیگ برتر، این بازیکن از سفر به تبریز خودداری میکرد.
کریمی در بهمن ۱۳۹۲ همراه با تراکتورسازی به مقام قهرمانی جام حذفی دست پیدا کرد. علی کریمی در چهار مسابقه جام حذفی برای این تیم به میدان رفت، که در بازی نیمه نهایی با فولاد خوزستان با ارسال پاس گل، پایهگذار تک گل پیروزی بخش تراکتورسازی بود.
علی کریمی از سال ۱۳۷۷ در تیم ملی فوتبال ایران بازی میکند. کریمی در دوران ملی خود حضور پیوستهای داشته و در ۳ دوره جام ملتهای آسیا (۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷)، یک دوره بازیهای آسیایی (۱۹۹۸) برای ایران بازی کردهاست. علی کریمی در ۴ دوره انتخابی جام جهانی (۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴) مجموعاً در ۳۶ بازی به میدان رفتهاست و ۲ بار در راهیابی ایران به جام جهانی (۲۰۰۶ و ۲۰۱۴) مشارکت داشتهاست که در یک دوره جام جهانی (۲۰۰۶) حضور داشت و ۲ بازی انجام داد.
علی کریمی تحت نظر مربیان مختلف تیم ملی ایران مانند پورحیدری، طالبی، بلاژوویچ، ایوانکوویچ، امیر قلعهنویی، دایی، قطبی و کی روش در تیم ملی بازی کردهاست.
کریمی با ۱۲۷ بازی پس از علی دایی و جواد نکونام، از لحاظ تعداد بازی ملی سومین بازیکن تاریخ تیم ملی فوتبال ایران بهشمار میرود. علی کریمی همچنین ۳۸ گل ملی بهثمر رساندهاست که از این حیث نیز پس از علی دایی و کریم باقری نفر سوم محسوب میشود. نکونام با ۱ گل کمتر در جای چهارم در تعقیب کریمی است.
علی کریمی بازیکن و مربی
علی کریمی ۲ بار از تیم ملی فوتبال ایران خداحافظی کرد، اما پس از هر دوی این موارد باز هم در تیم بازی کرد. بار اول در ۱۸ مهر ۱۳۸۷، با نوشتن نامهای به رئیس فدراسیون فوتبال ایران از بازیهای ملی خداحافظی کرد. این در حالی بود که رابطه کریمی با سرمربی وقت تیم علی دایی دچار تنش بود. پس از برکناری دایی و انتصاب افشین قطبی، وی دوباره به تیم دعوت شد و بازی کرد.
بار دوم، علی کریمی در ۲ تیر ۱۳۸۸، پس از تساوی مقابل کره جنوبی و عدم راهیابی تیم به جام جهانی ۲۰۱۰ همراه با مهدی مهدویکیا و وحید هاشمیان از بازیهای ملی خداحافظی کرد. علی کریمی در خرداد ۱۳۹۰ برای بازگشت به تیم اعلام آمادگی کرد و کارلوس کی روش وی را دوباره به تیم دعوت کرد.
افتخارات علی کریمی
علی کریمی پس از بازی پرسپولیس با سپاهان در فینال جام حذفی در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ از دنیای فوتبال خدا حافظی کرد. کریمی پس از خداحافظی از فوتبال اعلام کرد، فوتبال جای امثال او نیست و «دایههای مهربانتر از مادر» باید فوتبال را بچرخانند.
خداحافظی علی کریمی