خودروی تندر 90،در حالی که مسیر بین جهرود و مرز نور دوست را میپیمود،با سرعت وارد پیچ ننم وای شد.مرد میانسال که راننده خودرو بود انگار در یک لحظه تعادل خود را برای کنترل خودرو از دست داد.
ماشین در دره سرنگون شد و خودرو با شتاب به سمت رودخانه ارس می غلتید.مادر مارال روی صندلی عقب خودرو نشسته بود و در دامنه کوه در شیشه عقب ماشین به بیرون پرتاب شد.خودرو لحظاتی در قسمتی از رودخانه آرام گرفت.پدر و پدربزرگ مارال خودشان را از ماشین بیرون کشیدند و روی کاپوت ماشین ایستادند تا از فشار شدید جریان آب در امان باشند.در همان حال وحشت زده نام مارال و مادر او را صدا می زدند.ناگهان فشار آب،خودرو را در جریان آب رودخانه سرنگون کرد.ماشین با جریان آب پیش می رفت و در عمق 25 متری آب فرو می رفت.
هشت ماه است که خانه پدر و مادر مارال هجده ماهه در شهر مرند،از صدای خنده و گریه کودک شیرخواره شان خالی است و خبری از او در دست نیست.
از روزی که در راه برگشت از تصادف نوروزی خودروی پدربزرگ مارال دچار سانحه شد و پدربزرگ جان خود را از دست داد،خانواده مارال سیاه پوش عزای او شدند.
اما آنچه این روزها داغ این خانواده را دوچندان می کند،این است که هیچ کس هیچ نشانی در صحنه تصادف از مارال پیدا نکرد.
عموی مارال در مورد گم شدن برادرزاده اش به خبرنگار رکنا گفت:«نیم ساعت بعد از اینکه متوجه تصادف خانواده برادرم شدم،در محل تصادف حاضر شدم. نیروهای امداد و نجات هم در محل حاضر بودند.بعد از ساعتی جسد پدرخانم برادرم،در فاصله شش کیلومتری از محله حادثه کشف شد که بر اثر غرق شدگی در رودخانه جان خود را از دست داده بود.برادرم و همسرش هم توسط امدادگران اورژانس به بیمارستان منتقل شدند اما از همان موقع خبری از مارال نبود.»
امدادگران هلال احمر با استمداد از سه گروه غواص و سگ های زنده یاب،رودخانه و حاشیه آن را گشتند.
عموی مارال در ادامه گفت:«خودروبرادرم کف رودخانه گرفتار شده و حتی با استفاده از جرثقیل و آهن ربا هم نتوانستیم آن را بیرون بکشیم.امدادگران عقیده داشتند مارال در خودرو جا مانده است اما برادرم و پدرخانم او،وقتی خودشان را از ماشین بالاکشیدند و چند لحظه روی کاپوت ایستادند خبری از مارال در ماشین نبود.از طرفی با اینکه برادرم و پدربزرگ مارال خیلی سنگین وزن بودند اما فشار آب آنها را تا چندین کیلومتر آن طرف تر برده بود.چطور می شود مارال با جثه کوکش در ماشین مانده باشد و آب مارال را با خود نبرده باشد.از طرفی مارال،کفش و کلاه و شال گردن داشت که هیچ کدام از این ها پیدا نشد.کاپشن مارال آب زیادی به خود می گرفت و باید یا جسد پیدا می شد و یا لااقل نشانی از او روی آب می ماند.همانطور که در صحنه تصادف ساک و کیف مارال پیدا شد،باید از خودش هم نشانه ای بر جا می ماند.»
عموی مارال در ادامه در مورد ظن خانواده مارال راجع به دختر خردسال گفت:«مادر مارال می گوید که در صحنه تصادف مارال را محکم در آغوشم گرفته بودم.ما حدس می زنیم که شاید مارال با مادرش بیرون از خودرو پرتاب شده اما کسی او را ربوده باشد.»
عموی مارال در ادامه گفت:«در روزهای اول بعد از وقوع حادثه تماس های مشکوکی با خانواده ما گرفته می شد و تقاضای کمک مالی می کردند.ما برای گم شدن مارال پرونده قضائی تشکیل داده بودیم و پلیس تماس های مشکوک را پیگیری کرد اما نتیجه ای نداشت.عده ای از محلی ها می گویند که در این قسمت از رودخانه چند باری اتفاق افتاده که بچه ها غرق شوند و جسد شان پیدا نشود.اما برادرم می گوید زمانی که خودرو در آب افتاد،مارال در ماشین نبود.»
خانواده مارال تقاضا دارند که پیگیری های قضایی برای پیدا شدن ردی از مارال ادامه پیدا کند.