علیرضا خمسه در جشن فارغ التحصیلی دخترش درسا | جشن جنجالی فارغ التحصیلی دختر علیرضا خمسه

علیرضا خمسه‌نیا (زادهٔ ۹ بهمن ۱۳۳۱) بازیگر، فیلم‌نامه‌نویس، کارگردان و مجری ایرانی است.علیرضا خمسه بازیگری در سینما را در سال ۱۳۶۰ با فیلم مرگ یزدگرد آغاز کرد و در سال ۱۳۸۷ برای بازی در بیست توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد جشنواره فیلم فجر را کسب کند.علیرضا خمسه  در پنج فصل از مجموعهٔ تلویزیونی پایتخت (۱۳۸۹–۱۳۹۷) در نقش باباپنجعلی حضور یافته‌است.[خمسه در زنجان به دنیا آمد.علیرضا خمسه  فارغ‌التحصیل رشته روان‌شناسی از دانشگاه شهید بهشتی است.علیرضا خمسه در سال ۱۳۵۷ به فرانسه رفت و یک سال و نیم در مدرسه ون سن، آتلیه اگوستوبوال و آتلیه سیته یونیورسیته پاریس، دوره‌های مربوط به پانتومیم، حرکات بدنی و بازیگری را فراگرفت. علیرضا خمسه در سال ۱۳۵۹ به ایران بازگشت و در سال ۱۳۶۰ برای اولین بار مقابل دوربین سینما رفت و در فیلم مرگ یزدگرد بازی کرد.خمسه در سال 1357 به فرانسه رفت و یک سال و نیم در مدرسه ون سن، آتلیه اگوستوبوال و آتلیه سیته یونیور سیته پاریس، دوره های مربوط به پانتومیم، حرکات بدنی و بازیگری را فرا گرفت . در سال 1359 به ایران بازگشت و در سال 1360 برای اولین بار مقابل دوربین سینما رفت و در فیلم مرگ یزدگرد بازی کرد. نوع خطوط چهره خمسه و تسلط او بر حرکات صورت ( میمیک ) و نرمی ای که در حرکات بدن او وجود دارد، از همان ابتدای ورود او به حیطه بازیگری، توجه کارگردان های کمدی ساز را به خود جلب کرد.و بعد از فیلم جدی  مرگ یزدگرد برنامه سازان تلویزیون سراغ او رفتند و در برنامه هایی مانند نوروزنامه ، هوشی و موشی ، بورزید و بخندید ، حواستو جمع کن و نگاه سوم با اجرای قطعات نمایشی طنز در بین مخاطبان تلویزیون جایگاه ویژه ای پیدا کرد .در سال 1367، خمسه در فیلم پرفروش روز باشکوه ساخته کیانوش عیاری در کنار  علی نصیریان  ایرج طهماسب و گوهر خیراندیش بازی کرد . هر چند این فیلم از سوی تماشاگران با استقبال خوبی روبه رو شد اما بازی در مجموعه تلویزیونی هوشیار و بیدار که سال 1367 از تلویزیون پخش شد، خمسه را بین مخاطبان عام و خاص کوچک و بزرگ به شهرت خاصی رساند و او را محبوب همه کرد .در سال 1369 با بازی در فیلم آپارتمان شماره 13 به کارگردانی یدالله صمدی در کنار زنده یاد جمشید اسماعیل خانی صفحه جدیدی در بازی کمدی او گشوده شد . در این فیلم، خمسه صاحب آپارتمانی در تهران بود که برای فروش آن از کرمان به تهران آمد . او با بیان خوب لهجه کرمانی و بازی روان خود توانست جایزه بهترین بازی ار از جشنواره پیونگ یانگ کره شمالی در سال 1992 از آن خود کند . این فیلم جشنواره نامزد 7 سیمرغ بود و برنده 2 سیمرغ نیز شد.