نیکی کریمی اصالتی تفرشی دارد. نیکی کریمی (زادهٔ ۱۹ آبان ۱۳۵۰) بازیگر و فیلمساز ایرانی است. نیکی کریمی یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان سینما پس از انقلاب ایران است که در فیلمهای مهمی نقش آفرینی کرده. نیکی کریمی با کسب جوایز متعدد از جشنوارههای گوناگون بینالمللی، از موفقترین هنرمندان سینمای ایران از لحاظ تعداد جوایز جهانی نیز بهشمار میرود. نیکی کریمی در گذشته یکبار ازدواج کرده و به دلایل شخصی جدا شده .
بعد از اتمام تحصیلات مقدماتی راهی کشور آمریکا شد و در رشته طراحی لباس مشغول تحصیل شد و بعد از اخذ مدرک به ایران بازگشت.
نکی کریمی یک خواهر به نام نازنین و یک برادر به نام خشایار دارد و پدر مادر و خانواده اش در لندن ساکن هستند،اما خودش مقیم ایران بوده و گاهی برای دیدار با خانواده به خارج از کشور سفر می کند.
نیکی کریمی از هنرمندانی است که در عرصه عکاسی نیز فعالیت دارد و چندین گالری و نمایشگاه از آثار خود به معرض دید عموم قرار داده است.
در سال ۱۳۷۲، نیکی کریمی موفق به دریافت جایزه صدف نقرهای بهترین بازیگر زن از جشنواره بینالمللی فیلم سنسباستین برای فیلم سارا (۱۳۷۱) شد. نیکی کریمی در بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۸۱) نیز برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم دیوانهای از قفس پرید (۱۳۸۱) و واکنش پنجم (۱۳۸۱) شد. نیکی کریمی تاکنون با کارگردانان برجستهای از جمله داریوش مهرجویی، مسعود کیمیایی، عباس کیارستمی، ابراهیم حاتمیکیا، رسول ملاقلی پور ،بهروز افخمی و تهمینه میلانی همکاری داشتهاست.
کریمی همچنین در جشنوارههای مختلف داخلی و بینالمللی فیلم به عنوان داور حضور داشتهاست. وی در سال ۲۰۰۷ از داوران بخش فیلم کوتاه شصتمین جشنواره فیلم کن فرانسه بود. او در زمینه عکاسی و ترجمه کتاب نیز فعالیت داشتهاست. در سال ۲۰۱۷، کریمی در لیست «۳۰ تن از زیباترین زنان جهان» از سوی وبگاه بازنت قرار گرفت.
ماجرای ازدواج اول نیکی کریمی
نیکی کریمی سالهای بسیار دور در اوج شهرتش بعد از بازی در فیلم عروس یک بار ازدواج کرد اما بعد از مدتی که همسرش برای حضور کریمی مقابل دوربین اما و اگر به راه انداخت کریمی از او جدا شد.
او بعد از جدایی اولش تاکنون ازدواج دومی نداشته است و فعلا مجرد است.
همسر اول نیکی کریمی تاجر بوده است و به علت مخالفت های او با شغل خانم بازیگر این ازدواج بعد از مدت کوتاهی به جدایی انجامید.
بازی های نیکی کریمی
سومین فیلم نیکی کریمی با نام سوت پایان در سال ۱۳۸۹ خورشیدی ساخته شد. این فیلم در جشنوارههای جهانی موفق ظاهر شد و در جشنوارههای پوسان کره جنوبی، دوربان آفریقای جنوبی، وزول فرانسه، سیدنی، دبی، کلکته، چنای هند، مانهایم آلمان، پراگ جمهوری چک به نمایش درآمد. این فیلم توانست جایزه اصلی جشنوارهمانهایم آلمان و سه جایزه از جشنواره وزول فرانسه کسب کند.
وی در تله تئاتر خرده جنایتهای زن و شوهری برای اولین بار در یک کار تلویزیونی حاضر شد.
در دومین مراسم تجلیل از سینماگران سلامتمحور که فروردین ماه سال ۱۳۹۱ در خانه سلامت شهرداری منطقه ۷ تهران برگزار شد ضمن نمایش فیلم مستند داشتن یا نداشتن، از نیکی کریمی برای ساخت فیلمی با رویکردی هنری و اجتماعی دربارهٔ یکی از حوزههای مهم سلامت شهروندان، تقدیر و قدردانی شد. همچنین در این مراسم از کتاب «گزارش عملکرد سینما سلامت» توسط نیکی کریمی رونمایی شد.
در دومین جشنواره فیلمهای فارسیزبان سیدنی که در شهریور ۱۳۹۲ برگزار شد از نیکی کریمی تقدیر شد. در این مراسم فیلمهای چند روز بعد، سوت پایان و یک شب از ساختههای نیکی کریمی به نمایش درآمد.
در بیستمین جشنواره بینالمللی فیلم کلکته، که در آبان ۱۳۹۳ در کلکته هندوستان برگزار شد و کریمی داوری بخش بینالملل این جشنواره را بر عهده داشت، در مراسم بزرگداشتی که برای وی برگزار شد تعدادی از فیلمهای منتخب نیکی کریمی اکران شد.در آذر ۱۳۹۴ در مراسمی که به همت وی و چند تن از دیگر هنرمندان در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد، توسط نیکی کریمی از فعالیتهای هنری شهلا ریاحی تقدیر شد.
زندگی هنری نیکی کریمی
نیکی کریمی در ۱۹ آبان ۱۳۵۰ در تهران به دنیا آمد.وی اصالتاً تفرشی است. او از دوران دبستان بازی در گروههای کوچک تئاتری را آغاز کرد. نخستین نقش سینماییاش را در سال ۱۳۶۸ در فیلم وسوسه به کارگردانی جمشید حیدری به دست آورد. اما نخستین حضور جدیاش را میتوان در فیلم عروس به کارگردانی بهروز افخمی در سال ۱۳۶۹ دانست. نیکی کریمی و ابوالفضل پورعرب را اولین ستارگان سینمای ایران پس از انقلاب میدانند. پس از آن، وی در دو فیلم مهم از داریوش مهرجویی به نامهای سارا و پری بازی کرد. در سال ۱۳۷۱ بازی در فیلم سارا (اقتباسی از «خانه عروسک» اثر هنریک ایبسن) توانست برایش جایزه بهترین بازیگر زن جشنوارههای سن سباستین و نانت را به ارمغان بیاورد. در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم پری اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت. بازیاش در این فیلم که اقتباسی از کتاب «فرنی و زویی» اثر سلینجر بود، مورد توجه قرار گرفت و او برای بار سوم در جشنواره فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین شد.