رائفیپور نوشت: مجوزی به بنده دادهاند اجازه میدهد به صورت تخصصی به موضع امر به معروف و نهی از منکر مسئولان بپردازم. ؛ ۱۵ مرداد ۱۳۹۸ بود که آیین رونمایی اعطاء مجوز به گروههای جهادی امر به معروف و نهی از منکر برگزار شد. بدین ترتیب بنا به گفته امیرآبادی فراهانی عضو هیات رئیسه مجالس دهم و یازدهم : طبق ماده ۸ قانون حمایت از امربهمعروف و نهی از منکر به ستاد استانها اجازه میدهد که برای حامیان امربهمعروف مجوز تجمع صادر و این افراد بتوانند بهصورت قانونی حقوق خود را دنبال کنند. طبق گفته همین نماینده مجلس: ادارات باید نسبت به عملکرد خود در حوزه احیای امربهمعروف و نهی از منکر پاسخگو باشند. اینکه آیا امر به معروف مجوز می خواهد یا خیر؟ اصولا سازوکار اعطای مجوز چیست و قرار است این گروهها بر اساس مجوز دریافتی و بودجه احتمالی چه کسانی را امر به معروف کنند؟! اینها سوالاتی است که نیازمند پاسخ مسئولان ستاد است.علی اکبررائفی پور سخنران و نظریه پرداز است، طرفداران زیادی دارد اما به همان اندازه هم مخالفانی دارد که نظریه های او را با مدارک و منطق شان زیر سوال می برند. اما با توجه مطالب و محتوای منتشرشده پربیراه نیست اگر بگوییم به واسطه این قانون امثال رائفیپور دارای حاشیه امنی برای طرح ادعاهای خود شده اند.
۱۵ مرداد ۱۳۹۸ بود که آیین رونمایی اعطاء مجوز به گروههای جهادی امر به معروف و نهی از منکر برگزار شد. بدین ترتیب بنا به گفته امیرآبادی فراهانی عضو هیات رئیسه مجالس دهم و یازدهم: طبق ماده ۸ قانون حمایت از امربهمعروف و نهی از منکر به ستاد استانها اجازه میدهد که برای حامیان امربهمعروف مجوز تجمع صادر و این افراد بتوانند بهصورت قانونی حقوق خود را دنبال کنند.
طبق گفته همین نماینده مجلس: ادارات باید نسبت به عملکرد خود در حوزه احیای امربهمعروف و نهی از منکر پاسخگو باشند.
بنابر این گزارش؛ سازوکار اعطای مجوز به گروههای جهادی برای برگزاری تجمع به قانون حمایت آمران معروف بازمیگردد؛ قانونی که در
مجلس گذشته تصویب شد و تنها یکی کاربردهای "برگزاری تجمع" در جهت امر به معروف مردم و مسئولان است!
یکی از کسانی که مجوز دریافت کرده "علیاکبر رائفیپور" است او نام گروهش را معروف گذاشته و ظاهراً از این به بعد چون مجوز دارد می تواند از مسئولان انتقاد کند!
سید حمید حسینی، عضو هیات علمی دانشگاه قرآن و حدیث نیز گفت:
مجوّز امر به معروف را خداوند در قرآن صادر کرده و به همهٔ مردم ولایت داده است تا مسئولان را نقد و بر آنها نظارت کنند.
وابسته کردن این فریضهٔ عمومی به مجوز نهادهای حاکمیتی نقض غرض و نقطهٔ مقابل احیای امر به معروف است.