دلتنگی هنگامه قاضیانی برای برادرش بعد از 22 سال + عکس

هنگامه قاضیانی زاده ۳۰ اردیبهشت ۱۳۴9 در است.این هنرپیشه تئاتر،سینما و تلویزیون مترجم خواننده  است. هنگامه قاضیانی  در سال ۱۳۸۶ و ۱۳۹۰ برندهٔ جایزهٔ سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد.

---

بیشتربخوانید:بلای وحشتناکی که سرعت غیرمجاز برسر راننده آورد! + فیلم

---

هنگامه قاضیانی در اینستاگرام خود عکس خود و برادرش را منتشر کرد و اینطور نوشت: دلتنگت بودم.​

ممنون به دیدارم اومدی

در این بیست و دو سال کار ، اولین بار بود سر فیلمبرداریم اومدی

برادر بعد پدر تکیه گاه امن.

​

---

بیشتربخوانید:جنجال تیراندازی به دو خانوم در مترو میرداماد + فیلم

---

ازدواج و طلاق هنگامه قاضیانی:

هنگامه قاضیانی در سن پایین ازدواج کرده است و اطلاعات زیادی در مورد آشنایی با همسرش وجود ندارد. او زمانی که ۱۹ ساله بوده است تنها فرزندش ( اشکان ) را به دنیا می آورد و پس از ۵ سال زمانی که پسرش ۵ ساله بوده طلاق می گیرد.

هنگامه قاضیانی در مورد طلاقش در مصاحبه ای گفته است که : من یک زن ۲۴ ساله بودم که یک بچه ۵ ساله داشت و در آن زمان کلی از آرزوهایم خراب شده بود البته این شکست برای من یک فرصت بزرگ هم به حساب می آمد.

این موضوع که می خواستم در آن زمان بعد از طلاق هم زن باشم و هم مرد برایم خیلی سخت بود و در زمانی که بخواهی هم مرد و هم زن باشی باعث می شود شخصیت انسان دچار تکرار شود و برای من این اتفاق خیلی سخت و تلخ بود.

حالا پس از مدت ها که پسرش بزرگ شده است خودش در مورد رابطه اش با اشکان می گوید به دلیل اینکه هیچ دروغی بین من و پسرم وجود ندارد رابطه ما رابطه درستی است. ممکن است برخی مواقع به خاطر گفتن حقیقت رنج بکشیم ولی مهم این است که دروغ نمی گوییم.

رابطه من و اشکان همیشه مثل یک مادر و فرزند نبوده است. بعضی وقت ها مادرش هستم ، گاهی وقت ها به عنوان خواهرش بوده ام و خیلی مواقع هم پیش آمده است که به عنوان دوست صمیمی اش بوده ام . به نظرم اشکان هم نسبت من همین حس را دارد.

شروع فعالیت هنری هنگامه قاضیانی:

شروع فعالیت هنری از سال ۱۳۷۹ با فیلم سینمائی سایه‌روشن به کارگردانی حسن هدایت بود که پس از آن به تئاتر روی آورد و با نمایش مثل خون برای استیک کاری از گروه تئاتر لیو برای اولین بار به روی صحنه تئاتر رفت.

دلیل هنگامه قاضیانی برای دیر شروع کردن بازیگری:

خیلی‌ها ممکن است بپرسند چرا از ۳۰سالگی بازیگری را شروع کرد. او از ۲۲سالگی و قبل از اینکه برای تحصیل به آمریکا برود به‌طور جدی برای بازیگر شدن تصمیم گرفت اما پدرش و خانواده پدریش خیلی دوست داشتند که او این کار را دیرتر شروع کند. جالب اینجاست که خانواده پدری او از لحاظ نگرش به هنر دید فوق‌العاده بازی داشتند.

مادربزرگ او در زمان خودش عالم بود و هیچ فضای بسته‌ای نسبت به حضور زن در اجتماع و هنر وجود نداشت. ادبیات، موسیقی و سینما در خانواده پدری و مادری او جاری بود. اما دلیلی که باعث شد آرزوهای او دیرتر عملی شود این بود که آنها این فضا را در او دیرتر می‌دیدند.

چون می‌دانستند به خاطر میزان حساسیت‌هایی که او دارد ممکن است آسیب ببیند، نه به خاطر اینکه محیط سینما خوب نباشد چون به نظر او این تفکر کاملا غلط است. آنها به این فکر می‌کردند که سینما یک صنعت است و اگر او بخواهد شکننده باشد، خیلی زود کنار می‌رود. شاید می بایست او مراحلی را در زندگی پشت سر می‌گذاشت تا قوی‌تر شود و با شناخت وارد عرصه سینما گردد. این یک نوع روزه ناخودآگاه بود. مثل عاشقی که مدت‌ها برای معشوقش منتظر می‌ماند. او عاشقانه پای هنر ایستاد و این ایستادگی تا همین حالا ادامه دارد.

خوانندگی هنگامه قاضیانی:

همچنین وی در دی ماه ۱۳۹۴ در تالار وحدت کنسرت موسیقی بانوان را در مقام خواننده با اجرای قطعاتی بیادماندنی از موسیقی ایران با تنظیم رضا تاجبخش به روی صحنه برد.​

ترجمه و داوری هنگامه قاضیانی:

هنگامه قاضیانی در کنار فعالیت هنری خود ترجمه کتاب سرزمین مرد سرخپوست، قانون مرد سفیدپوست نوشته ویلکومب واشبرن را نیز در کارنامه خود دارد و همچنین وی به عنوان داور در جشنواره وارنا در بلغارستان شرکت کرد.

فعالیت هنری هنگامه قاضیانی:

فیلم های سینمایی:

-زعفرانیه ۱۴ تیر      ( سیدعلی هاشمی  ۱۳۹۷)

- به وقت خماری     (  محمدحسین لطیفی   ۱۳۹۶)

- اردک لی     (  بهروز غریب پور   ۱۳۹۶)

- یک قناری یک کلاغ     (  اصغر عبداللهی   ۱۳۹۵)

- برادرم خسرو      ( احسان بیگلری    ۱۳۹۴)

- دلبری      ( سیدجلال دهقانی اشکذری   ۱۳۹۴)

- هاری      ( امیراحمد انصاری    ۱۳۹۳)

- پدر آن دیگری     (  یدالله صمدی    ۱۳۹۳)

- آزادی مشروط      ( حسین مهکام    ۱۳۹۳)

- یاسین      ( حامد امرایی    ۱۳۹۲)

- جینگو     (  تورج اصلانی    ۱۳۹۲)

- ساکن طبقه وسط     (  شهاب حسینی    ۱۳۹۲)

- با دیگران      ( ناصر ضمیری    ۱۳۹۲)

- به تهران خوش آمدید  ( رضا سبحانی    ۱۳۹۲)

- بشارت به یک شهروند هزاره سوم     (  محمدهادی کریمی   ۱۳۹۱)

- زندگی مشترک آقای محمودی و بانو     ( روح‌الله حجازی    ۱۳۹۱)

- من مادر هستم       ( فریدون جیرانی   ۱۳۹۰)

- روزهای زندگی      ( پرویز شیخ‌طادی    ۱۳۹۰)

- میگرن     ( مانلی شجاعی فرد   ۱۳۹۰)

- آینه‌های روبرو      ( نگار آذربایجانی    ۱۳۸۹)

- برف روی شیروانی داغ     ( محمدهادی کریمی   ۱۳۸۹)

- سعادت‌آباد       ( مازیار میری    ۱۳۸۹)

- بیداری رؤیاها       ( محمدعلی باشه آهنگر   ۱۳۸۸)

- طاووس‌های بی‌پر       ( جواد مزدآبادی    ۱۳۸۷)

- نیلوفر       ( سابین ژمایل    ۱۳۸۷)

- به همین سادگی       ( رضا میرکریمی    ۱۳۸۶)

- اقلیما       ( محمدمهدی عسگرپور    ۱۳۸۵)

- روایت‌های ناتمام       ( پوریا آذربایجانی    ۱۳۸۵)

- به آهستگی       ( مازیار میری   ۱۳۸۴)

- بازنده       ( قاسم جعفری   ۱۳۸۳)

- سایه‌روشن      (حسن هدایت    ۱۳۸۰)

فیلم های تلویزیونی:

- سرزمین کهن (۱۳۹۲)

- هویت (تله تئاتر)

نمایش خانگی:

- هم گناه (۱۳۹۸)

تئاتر:

- کالیگولا (همایون غنی‌زاده، ۱۳۸۹)

- آکواریوم هوا

- خنکای حتم خاطره

- خرس و خواستگاری

- دفتر یادداشت

- در انتظار گودو

- مثل خون برای استیک (تئاتر گروه لئو)