گلشیفته در زمان فیلمبرداری فیلم «دزدان دریایی کاراییب: مردان مرده قصه نمیگویند» در استرالیا که محل فیلمبرداری آن فیلم بود زندگی میکرد: «حوصله ام سر رفته بود و همه به من میگفتند باید به «بایرون بی» بروی. جوئل ادگرتون دوست خوبم از زمان فیلم ریدلی اسکات به من ایمیل زد و گفت دوستی در آن شهر دارد و من را با کریستوس (کریستوس دورجه واکر) آشنا کرد. او چندجا را به من معرفی کرد و گفت میتوانم به هتل بروم، میتوانم هم در خانهاش اقامت کنم. پس به خانهاش رفتهام چون از هتلها خسته شده بودم. پنج روز بعد ما با هم ازدواج کرده بودیم!»
ازدواج گلشیفته فراهانی و کریستوس دورجه واکر خیلی زود به پایان رسید. گلشیفته فراهانی در کنار دومین همسر رسمی اش از لسآنجلس متنفرم او که در هالیوود کار کرده بود، به لس آنجلس رفت اما نتوانست جایگاهش را در آنجا پیدا کند. او درباره دوران اقامتش در لس آنجلس می گوید: من در لس آنجلس احساس خفگی می کردم.
به قول جیم (جارموش) آنجا مثل شهر زامبی ها می ماند. من از آنجا متنفر بودم. من عاشق اروپا هستم، اروپا با این همه زیبایی و فرهنگ و مردمِ جورواجور یک نعمت است. پس به فرانسه برگشتم که حس زندگی در آنجا برایم درست بود. کدام کشور به اندازه فرانسه می توانست من را قبول کند؟ دیگر پاسپورت ایرانی حمل نمیکنم الان حدود ۱۱ سال است که فرانسوی هستم و دیگر با خودم پاسپورت ایرانی حمل نمی کنم. دائم در رنج هستم. تبعید حالا بخشی از وجود من شده است. من هیچ جا حس خانه را ندارم. حالا هیچ جا خانه نیست و در عین حال تمام جهان خانه من شده است.»