ماجرای سکته قلبی کامران تفتی و علت تشکرش از کامبیز دیرباز چه بود؟

به گزارش ستاره پارسی؛ کامران تفتی زاده ۱۹ فروردین ۱۳۵۸ است.کامران تفتی متولد تهران است.کامران تفتی هنرپیشه سینما، تلویزیون و تئاتر، خواننده و مجری ایرانی است.کامران تفتی فارغ‌التحصیل رشته بازیگری تئاتر بوده و پدرش اردشیر تفتی نیز از بازیگران سریال های مهدی فخیم زاده بوده است.کامران تفتی به دلیل شغل پدرش که از کارکنان نیروی هوایی ارتش بوده دوران کودکی و نوجوانی خود را در شهرک قصر فیروزه گذرانده‌ است. کامران تفتی یک برادر کوچکتر از خود به نام کیوان دارد که متولد ۶۳ است و در رشته موسیقی فعالیت میکند.کامران تفتی علاوه بر بازیگری در حوزه موسیقی نیز دستی بر آتش دارد و علاوه بر تسلط بر نواختن چندین ساز به انتشار یک آلبوم موسیقی به نام عکس زمستونی تهران و چندین تک آهنگ پرداخته است. او اخیراً اقدام به انتشار یک اثر عاشقانه با نام ۴۴/۴/۴ به تهیه کنندگی ساغر بیدمشکی کرده است.

کامران تفتی بازیگر سینما و تلویزیون و همچنین مجری برنامه وقتشه در هنگام ضبط برنامه رالی ایرانی دچار حمله قلبی شد و به بیمارستان منتقل شد. اما علت سکته این بازیگر جوان و ۳۹ ساله چه بود؟ در این شماره از سبک زندگی افراد مشهور با زندگی کامران تفتی و نحوه بازیگر شدنش بیشتر آشنا شوید.

 

بیوگرافی و زندگینامه کامران تفتی

کامران تفتی بازیگر سینما و تلویزیون متولد ۱۹ فروردین ماه ۱۳۵۹ در خیابان مطهری تهران می باشد. و هم اکنون ۳۸ سال سنن دارد .

او پسر اردشیر تفتی که او هم بازیگر است می باشد.یک برادر کوچکتر به نام کیوان دارد که در زمینه موسیقی فعالیت می کند.

کامران فارغ‌ التحصیل بازیگری می باشد . او علاوه بر بازیگری خواننده هم می باشد و یک آلبوم موسیقی هم منتشر کرده است و به اجرای کنسرت پرداخته است.

کامران تفتی مدتی است که برنامه وقتشه را در شبکه نسیم اجرا می کند که توانسته مورد توجه قرار بگیرد.

 

 

کامران تفتی

شروع بازیگری کامران تفتی

من از هشت سالگی توسط پدرم به کلاس های تئاتر رفتم و بعد تحصیلات خود را در زمینه بازیگری ادامه دادم. سپس به دانشکده هنر رفته و به صورت حرفه ای کار تئاتر و بازیگری را دنبال کردم تا امروز به عنوان یک بازیگر شناخته شوم.

 

در دوران تحصیل بازی در تئاتر را بیشتر به صورت تجربی آموختم تا این‌که سال ۱۳۷۳ اولین تجربه تصویری من با بازی در مجموعه «سفر آخر» به کارگردانی مهرداد خوشبخت اتفاق افتاد و بعد از ‌آن در کارهای آقای فخیم‌زاده حضور پیدا کردم و به نظر خودم بازی در سریال خواب و بیدار به کارگردانی مهدی فخیم زاده یک اتفاق حرفه‌ای و رو به رشد برای من بود.

 

او زیر نظر استادهایی مثل حمید امجد، بهزاد فراهانی، محمد رضایی راد و… کلاس های آموزشی بازیگری را طی کرد.

 کامران تفتی

ماجرای حمله قلبی کامران تفتی

کامران تفتی بازیگر کشورمان روز گذشته در جریان فیلمبرداری دچار حمله قلبی شد. کامران تفتی بازیگر سینما و تلویزیون، درباره آخرین وضعیت جسمانی خود گفت: الحمدلله حالم خوب است. روز گذشته در جریان ساخت یک فیلم، دچار حمله قلبی شدم و سکته را رد کردم.

 

وی ادامه داد: به سرعت من را به اورژانس قشم رساندند و خداروشکر به خیر گذشت. امشب به تهران می‌آیم و مراحل درمان را پیگیری می‌کنم. گفتنی است؛ کامران تفتی به تازگی بازی در سریال «از یاد‌ها رفته» بهرام بهرامیان را به پایان رسانده است. او مدتی اجرای برنامه «وقتشه» را برعهده داشت.

حمله قلبی کامران تفتی

علت سکته قلبی کامران تفتی از زبان خودش

کامران تفتی درباره علت سکته خفیف قلبی‌اش در زمان فیلمبرداری در سواحل جزیره قشم، اظهار داشت: روز گذشته یکشنبه ۱۳ آبان برای ضبط یک صحنه در برنامه «رالی ایرانی» باید مسافت طولانی را می دویدم که دچار حمله قلبی شدم.

 

کامران تفتی با انتشار این عکس در صفحه اش نوشت:

این‌که بارها به زبون آوردیم که ما هر چی داریم از انرژی خوبی هست که شما و خانواده و‌نزدیکانمون برامون می فرستین یه حقیقت محضه. ممنونم از دعای خیرتون که باعث شد یه اتفاق سخت رو از سر بگذرونم .

این قدر شرمنده ی لطف شما مردم عزیز و دوستانم هستم که وظیفه م بود ازتون تشکر کنم ،لطف خدا و دعای شما باعث شد که حالم مساعد بشه. ممنونم از رفیق دیرینم کامبیز دیرباز که اگر درایتش نبود،شاید همه چیز طور دیگه ای رقم می خو‌رد. از دوستانم در پروژه رالی ایرانی و دکتر مسعودی و پرسنل محترم بیمارستان پیامبر قشم،دوستان اهل رسانه و تمام رفقایم که باعث شدن به داشتنشون بیش از پیش افتخار کنم ،ممنونم. خداروشکر بهترم ، دم همتون گرم .

تشکر کامران تفتی از کامبیز دیرباز

 

 نخستین‌بار چه زمانی حس علاقه به بازیگری در وجودتان شکل گرفت؟

نخستین‌بار در ۷-۶ سالگی به بازیگری علاقه‌مند شدم. آن‌موقع پدرم مرا وارد صحنه تئاتر کرد و تئاتر بازی کردم. وقتی تماشاگران برایمان دست زدند حس خوشایندی وجودم را گرفت. آن‌موقع معنی آن حس را درک نمی‌کردم، فقط می‌فهمیدم که دوست دارم در صحنه‌ای بازی کنم که مخاطبان تشویقم کنند و در جایی حضور پیدا کنم که انرژی داشته باشد.

در آن دوره چقدر این حس را جدی گرفتی؟

چون از کودکی به بازیگری علاقه‌ داشتم با این حس بزرگ شدم تا جایی که آرام‌آرام حس بازیگری در من نهادینه شد. در دوران دبیرستان تمام تئاترهای مدرسه را اجرا می‌کردم و همزمان با آن نمایش‌های بیرون از مدرسه را هم دنبال می‌کردم. بعد از آن هم همیشه در تئاترهای دانشگاهی حضور داشتم. درواقع ناخودآگاه تحصیل و بازیگری را با همدیگر پیش بردم. منظورم این است که تربیت من با بازیگری به بلوغ رسید و آرام آرام جلو آمدم. آنقدر حس بازیگری درون من بزرگ شد که تبدیل شدم به کامران تفتی، فارغ‌التحصیل رشته بازیگری و اتفاقات بعد از آن.

مشوق تو برای دنبال کردن راه بازیگری چه کسی بود؟

پدرم، ایشان کارگردان تئاتر بودند. البته خانواده من حتی در زمان دانشجویی‌ هم با بازیگری من مخالف بودند. وقتی که نخستین اجرای حرفه‌ای و نخستین تصویر تلویزیونی مرا از تلویزیون دیدند آرام آرام شروع کردند به باور کردن این اتفاق که تحصیل کردن در این رشته و عمری که پای حرفه بازیگری گذاشته‌ام در حال نتیجه دادن است مرا باور کردند و عکس‌العمل‌های مثبتی نشان دادند و نگاهشان از آن مخالفت برگشت به سمت افتخار.

 

از زمانی که این علاقه در وجودتان جدی شد تا موقعی که برای نخستین‌بار مقابل دوربین قرار گرفتید چه اتفاقی افتاد.

سال ۷۴، ۶-۵ سکانس در فیلم «سفر آخر» نخستین فیلم تلویزیونی‌ام جلوی دوربین رفتم. آنقدر پر از التهاب، استرس و درعین حال شعف بودم که نمی‌توانم درست توصیفش کنم. حسم واقعا وصف‌ناپذیر است و در کلمه نمی‌گنجد، منتها به‌دلیل پیشینه تئاتری‌ام توانستم بر کارم مسلط شوم و آرام‌آرام و پله پله در تلویزیون رشد کنم و تجربه سینما را به‌وجود بیاورم.

مصاحبه با کامران تفتی

اولین کار سینمایی​ات را مدیون چه کسی هستی؟

اولین تجربه سینمایی‌ام کار «سلام برعشق» بود چون اصغر رفیعی‌جم مدیر فیلمبرداری پروژه بود جزو تجربه‌های بزرگ زندگی‌ام بود. بی‌نهایت این کار را دوست دارم؛ به‌خصوص که فیلمبرداری اصغر رفیعی‌جم برایم یک اتفاق عجیب را به همراه داشت که مثل نخستین کار تلویزیونی‌ام دلم را لرزاند و قلبم پر از تپش شد. هنوز هم که هنوز است چه وقتی که روی صحنه تئاتر می‌روم و چه وقتی که مقابل دوربین قرار می‌گیرم و سکانسی را بازی می‌کنم، استرس و التهاب بازی آن سکانس دلم را می‌برد، وجودم می‌لرزد اما سعی می‌کنم فضای نخستین حس را حفظ کنم به این خاطر که همیشه تازه باقی بمانم و واقعی به‌نظر برسم.

 

نخستین تلاش جدی که برای رسیدن به هدف‌تان کردید چه بود؟

فکر می‌کنم تحصیلاتم در دانشگاه در رشته بازیگری به خاطر عشقم به این حرفه نخستین تلاش جدی من برای رسیدن به هدفم بود.

موقع شروع اولین کار چه پیش‌بینی‌ای از حضورتان در پروژه داشتید و واکنش عوامل کار در مقابل بازی شما چطور بود؟

طبعا خیلی طول کشید تا اعتماد به‌وجود بیاید اما من مستمر و پر از انگیزه بودم و این پشتکار باعث شد آدم‌ها با من زود ارتباط برقرار کرده و حرفم را باور کنند و به انرژی‌ام احترام بگذارند و درنهایت احساس می‌کنم همه‌چیز آن عشق و انگیزه‌ای بود که من داشتم و این اجازه را داد که امروز کامران تفتی باشم.

 

بزرگ‌ترین ناامیدی در حرفه‌تان چه چیز بوده است؟

ناامیدی جزو طبیعت‌های حرفه ماست چون همیشه دوست داری بالاتر از آنجایی که هستی باشی و زیردستی‌ها و گذشته خودت را نگاه نمی‌کنی ولی هر زمانی که این حس سراغم می‌آید نگاه می‌کنم که در آرزوی سال قبلم ایستاده‌ام، اینکه به دست می‌آورم، اینکه تلاش می‌کنم و تلاش برایم ایجاد فرصت می‌کند و سعی می‌کنم برای آن فرصت آماده‌ترین باشم، ناامیدی را خیلی از من دور می‌کند. پروردگار بزرگواری دست به دستان من داده است که توانسته‌ام خودم، با پای خودم در این حرفه بزرگ شوم.

احساس می‌کنی چقدر موفق بوده‌ای؟

تلاش می‌کنم موفق باشم و شکر می‌کنم اگر عزتی وجود دارد از سوی خداوند است و اگر لغزش و اشتباهی بوده است به خاطر ذهن کم و کوچک خودم بوده است، سعی می‌کنم تجربه‌هایم را بیشتر کنم و اشتباهاتم را کمتر.

 

شهرت چه حسی دارد؟

شهرت، محبوبیت و دیده شدن هم جزو آن انگیزه و عشقی است که تو برای شروع بازیگری‌ات به آن احتیاج داری و وقتی به دست می‌آید طبعا یک حس لذت‌بخشی از موفقیت در تو به‌وجود می‌آید. اما الزامی وجود ندارد وقتی که تو بازیگر شدی بازیگر سینمایی خوب و موفقی هستی.

نخستین قرارداد کاری‌ات را چطور بستی و چقدر دستمزد گرفتی؟

قراردادم تقریبا قرارداد ترکمنچای بود. چیزی به‌عنوان دستمزد دریافت نکردم؛ هدیه کوچکی دریافت کردم که آنقدر ناقابل بود ترجیح می‌دهم درباره‌اش چیزی نگویم. دوست دارم آینه تمام‌نما و بهترین نماینده مردم در قالب هنرپیشه در تمام مدیوم‌ها در تمام جهان باشم.