«اکبر جوجه اصل مازندرانی» از جمله غذاهای محبوب است که ابتدا فقط در رستورانهای استان مازندران و بالاخص شهر ساری و اطراف آن سرو میشد و به اصطلاح یک برند به نام برادران کلبادی، یعنی مخترع این غذای لذیذ بود. اکبر جوجه حالا دیگر به غذاهای سفره ما اضافه شده و اتفاقا بسیارهم محبوب است. روش پخت اکبر جوجه چندان پیچیده و سخت هم نیست. با ما باشید تا اصول پخت و راز خوشمزگی اکبر جوجه و طرز تهیه اصلی اکبر جوجه مازندرانی رستورانی با شیر و بدون شیر ، به همزاه سس مخصوص و اصول و نکات و فوتوفنهای تهیه این غذای محبوب را به شما آموزش بدهیم.
طرز تهیه اصلی اکبر جوجه مازندرانی رستورانی
مواد لازم
جوجه مرغ: یک کیلوگرم
روغن مایع: به میزان لازم
آب: نصف لیوان
کره: ۱۵۰ گرم
نمک، فلفل سیاه و زردچوبه به میزان دلخواه
زعفران: به میزان لازم
ربانار شیرین به میزان دلخواه
آبلیمو ترش به میزان دلخواه
آلو بخارا در صورت دلخواه: ۱۰۰ گرم
پیاز در صورت دلخواه: سه عدد متوسط
طرز تهیه
در طرز تهیه اکبر جوجه اصل مازندرانی یا همان اکبر جوجه اصلی کلبادی بهتر است از جوجهمرغ یک ماهه استفاده کنید. در فروشگاههای بزرگ جوجههای کوچک که به همین «اکبر جوجه» معروف هستند موجود است. اگر جوجه کوچک پیدا نکردید از ران کامل مرغ استفاده کنید.
بهتر است ران مرغ هم متعلق به مرغ کوچک و کم سن استفاده کنید. تکههای مرغ را از شب قبل در آبلیمو و کمی آب و نمک و فلفل سیاه بخوابانید تا مرینیت و مزهدار و بوی زهم آن گرفته شود. اگر زیاد فرصت ندارید ۲ تاسه ساعت هم برای مزهدار شدن جوجهها کافی است. تمام قسمتهای جوجه را به این مواد آغشته کنید.
اکبر جوجه اصل مازندرانی باید در روغن بخارپز شود، به همین خاطر ۱/۲ فنجان آب را در قابلمه بریزید. کره و روغن مایع را هم اضافه کنید. تکههای جوجه را ران را به آب و روغن اضافه کنید و دقت کنید که آب و روغن روی جوجهها را بپوشانند.
پیازها را حلقه حلقه کنید و به مواد داخل قابلمه اضافه کنید. جوجهها کمکم آب میاندازند. جوجهها باید به مدت ۱ تا دو ساعت، با توجه با اندازه جوجه، در آب و روغن پخته و سرخ شوند تا حسابی خوشرنگ شوند. طرز تهیه سس اکبر جوجه هم فوت و فن خاصی ندارد چون سس اصلی که با آن میل میشود رب انار ملس است.
فوتوفنها و راز خوشمزگی اکبر جوجه اصل مازندرانی با شیر یا بدون شیر
*اگر برای پخت اکبر جوجه اصل مازندارنی از جوجه کامل استفاده میکنید برای اینکه بهتر پخته شود آن را به دو قسمت تقسیم شود.
*در میانه زمان پخت جوجهها ادویه اکبر جوجه یعنی زعفران دم شده، نمک، فلفل سیاه و کمی آبلیمو به جوجههای در حال پخت اضافه کنید.
*زمانی که آب جوجهها کم شد و به مرحله سرخ شدن رسید، تکههای جوجه را زیر و رو کنید تا تمام قسمتهای آن کاملا برشته و طلایی شوند. برای درست کردن اکبر جوجه اصل مازندرانی جوجهها باید در روغن فراوان مغز پخت شوند.
*اکبر جوجه اصل مازندرانی را معمولا با برنج و سس ربانار ملس یا شیرین سرو میکنند. اما برای تهیه یک سس خوشمزه برای اکبر جوجه میتوانید مقداری آلو بخارا که از قبل خیساندهاید، پیاز داغ فراوان و رب انار و کمی آب انار را به مدت ۲۰ دقیقه بجوشانید و یک سس لذیذ برای خوراکتان آماده کنید.
*برای تهیه اکبر جوجه اصل مازندرانی رستورانی میتوانید پیاز و زعفران را حذف کنید. استفاده از پیاز و زعفران سلیقهای است و معمولا در تهیه اکبر جوجه اصلی استفاده نمیشود.
*یک روش مرسوم و راز خوشمزگی اکبر جوجه اصل مازندرانی این است که جوجهها را به مدت دو ساعت یا بیشتر در آبلیمو و نمک میخوابانند، سپس در یک ماهیتابه مناسبی که بزرگ و تقریبا گود باشد روغن میریزند تا داغ شود. اگر میخواهید به این روش اکبر جوجه تهیه کنید، جوجهها را روی روغن بچینید. جوجهها شروع به آب انداختن میکنند، اجازه دهید آب جوجهها بخار شود و سپس در روغن دو طرف جوجهها را سرخ کنید تا طلایی شوند. پس از سرخ شدن آنها را با رب انار و برنج نوش جان کنید. همراه با اکبر جوجه معمولا پلو زعفرانی سرو میشود که به صورت کته است، پلو ساده یا کته زعفرانی را تهیه و همراه با این غذا نوش جان کنید.
*این هم یک روش مرسوم دیگر برای پخت اکبر جوجه اصل مازندرانی است. مرغ را تمیز شسته و در کمی نمک و شیر به مدت یک شبانهروز در یخچال بگذارید. سپس مقداری شیر، پیاز، سیر، نمک، فلفل و زردچوبه را اضافه کرده و مرغ را طوری می پزیم که له نشود. میتوانیم مرغ را از وسط نصف کرده، طوری که شکل آن درسته و بدون شکستگی حفظ شود، سپس در آبکش گذاشته تا شیر آن مقداری گرفته شده ولی خشک نشود. در ظرفی مناسب کره را داغ کرده تا جایی که روی مرغ را بگیرد و جوجه به رنگ طلایی درآید. پس از سرخ شدن آن را از کره خارج کرده و در کنار برنج همراه با رب انار سرو می کنیم.
*مازندرانیها اکبر جوجه را به یک روش دیگر هم طبخ میکنند. در این روش که به «جوجه کرهای» معروف است ابتدا جوجهها را یک شب در شیر یا دوغ محلی و پیاز میخوابانند، روز بعد جوجهها را در شیر و کره میپزند و سپس در کره فراوان سرخ میکنند. در این روش سرخ کردن جوجه با کره راز خوشمزگی این غذای محبوب است.
فواید بی نظیر گوشت مرغ
اگر بخواهیم گوشت مرغ را در یک کلام شرح دهیم، "همه کاره بودن" توضیح مناسبی است. تردیدی نیست که مرغ جایگزینی سالم و مناسب برای گوشت قرمز می باشد
منبع خوب پروتئینی:
مرغ منبع خیلی خوب پروتئین است و 120 گرم آن حدود 70 درصد نیاز پروتئین بدن را برآورده می سازد.
همان طور که می دانید بدن ما انسان ها از پروتئین تشکیل شده است و پروتئین ها از واحدهای ساختمانی به نام اسید آمینه. ما اسید آمینه های لازم برای ساخت پروتئین های بدن مان را از منابع حیوانی و گیاهی آن دریافت می کنیم و با آنها، پروتئین مورد نیاز بدن مان را بازسازی می کنیم.
غذایی کم چرب :
افرادی که می خواهند که مقدار چربی غذای شان را کم کنند، می توانند از گوشت مرغ استفاده کنند. لخم ترین قسمت گوشت مرغ، گوشت سینه می باشد که در مقایسه با ران، چربی اش نصف است.
گوشت مرغ در مقایسه با گوشت گاو، چربی اشباع کمتری دارد. با این حال پوست مرغ دارای مقدار زیادی چربی اشباع است و به همین دلیل قبل از پخت، باید پوست آن را کاملا جدا کرد.
پیشگیری از سرطان:
* مرغ منبع بسیار خوبی از ویتامین B3 (نیاسین)است که یک ویتامین ضد سرطان می باشد. DNA به ویتامین B3 نیاز دارد و کمبود نیاسین به اندازه ی کمبود سایر ویتامینهای گروه B در ارتباط مستقیم با بیماری های ژنتیکی می باشد.
مصرف 120 گرم گوشت مرغ حدود 72 درصد نیاز بدن به این ویتامین را برآورده می سازد.
* گوشت مرغ همچنین یک منبع خوب سلنیوم می باشد. سلنیوم برای سلامتی انسان یک اهمیت ویژه و اساسی دارد. سلنیوم یکی از اجزای بسیار مهم واکنشهای متابولیکی در بدن می باشد که عبارتند از متابولیسم هورمون های تیروئیدی ، سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی و سیستم ایمنی. مطالعات گوناگون نشان داده است که بین بروز سرطان ها و دریافت سلنیوم یک ارتباط مهم وجود دارد. سلنیوم مانع سرطان می شود.
مصرف 120 گرم گوشت مرغ 40 درصد نیاز روزانه ی بدن به سلنیوم را بر طرف می سازد.
پیشگیری از آلزایمر:
در مطالعات معتبری که در مجلات مختلف پزشکی به چاپ رسیده است، آمده است که دریافت منظم غذاهای غنی از ویتامین B3 (نیاسین) مانند گوشت مرغ، از بروز بیماری آلزایمر و دیگر بیماریهای شناختی مرتبط با افزایش سن جلوگیری به عمل می آورد، طوری که افرادی که نیاسین بیشتری از غذای شان دریافت می کردند (22 میلی گرم در روز) در مقایسه با افرادی که نیاسین کمتری (13 میلی در روز) دریافت می کردند حدود 70 درصد احتمال ابتلا و یا پیشرفت بیماری آلزایمر در آنان کمتر بود.
منبع: ریحون