زن شاهکار خلقت است و زیباترین خصلت زن نجات اوست. اما به گفته پیامبر ۱۱ زن به بهشت نمی روند. پیامبر فرموده اند که وقتی که در شب معراج به آسمان رفتم، زنان امت ام را در عذاب شدید دیدم. حضرت محمد فرمود که زنی را دیدم که او را به موهایش آویزان کرده بودند ،زنی دیگر را دیدم که به زبانش آویزان بود و… در قسمت زیر ویژگی های این زن هرگز داخل بهشت نمی شود را قرار داده ایم. برای افزایش اطلاعاتتان در این زمینه همراه ما باشید.
امام علی (ع) می فرمایند:من و فاطمه به محضر مبارک رسول خدا (ص) مشرف شدیم و او را در حالی که شدیدا گریه میکرد مشاهده نمودیم به او گفتم:پدر و مادرم به فدایت، چه چیزی شما را به گریه واداشته است؟ حضرت فرمود: ای علی در شب معراج که به آسمان رفتم، زنان امت خود را در عذاب شدید دیدم به طوری که آنها را نشناختم.
از همین رو برای آنچه از شدت عذاب آنها دیدم گریان هستم بعد فرمود:
۱-زنی را دیدم که او را به موهایش آویزان کرده بودند، و مغز سرش می جوشید.
۲-زنی را دیدم که به زبانش آویزان بود، و حمیم در حلق او می ریختند.
۳-زنی را دیدم که گوشت بدنش را می خورد و آتش از زیر آن زبانه می کشید.
این زن هرگز داخل بهشت نمی شودسخنان پیامبر درباره زنانی که هرگز وارد بهشت نمی شوند
۴-زنی را دیدم که دو پایش به دستهایش بسته و بر او مارها و عقربها مسلط بودند.
۵-زنی را دیدم که به دو پستانش آویزان شده بود.
۶-زنی را دیدم کر و کور و لال، در حالی که در تابوتی از آتش، مغز سرش از دماغش خارج میشد و بدن او به صورت جذام و برص می بود.
۷-زنی را دیدم که به دو پایش آویزان کرده اند، در حالی که در تنوری از آتش بود.
۸-زنی را دیدم که گوشت بدنش را از قسمت جلو و عقب به وسیله قیچی هائی از آتش جدا می کردند.
۹-زنی را دیدم که صورت و دستهایش آتش گرفته، در حالی که روده هایش را میخورد.
۱۰-زنی را دیدم که سرش سر خوک و بدن او بدن الاغ، و بر او هزار هزار انواع عذاب بود.
۱۱-زنی دیدم به صورت سگ که آتش از عقب او خارج میشد و ملائکه با گرز آهنین از آتش بر سر و بدنش می کوبند.
این زن هرگز داخل بهشت نمی شود و فرمایشات پیامبر در این باره
بعد حضرت فاطمه (س) خطاب به پدر بزرگوارش فرمود: به من بگو که این زنان عمل و روششان چه بود که خداوند چنین عذابی را برای آنان مقرر فرموده است؟
رسول خدا (ص) فرمود:آن زنی که او را به موهایش آویزان کرده بودند، برای این بود که موهایش را از مردان نامحرم نمی پوشانید.آن زنی که به زبانش آویزان بود، برای این بود که شوهرش را با زبانش اذیت میکرد.اما آن زنی که گوشت بدنش را می خورد، بدنش را برای مردم زینت میکرد.
آن زنی که به پاهایش آویزان بود برای اینکه از خانه بدون اجازه شوهرش خارج میشد.اما آن زنی که به دو پستانش آویزان بود، از همبستر شدن با شوهرش خود داری میکرد.آن زنی که پاهایش به دستهایش بسته بود و مارها و عقربها بر او مسلط بودند، برای اینکه از آبی که نجس و آلوده بود برای وضوء و شست وشوی استفاده می کرده و رعایت پاکی و نجسی را نمی نموده است.
و همچنین با لباس نجس و کثیف بوده و پس از جنابت و حیض غسل انجام نمی کرد و در نمازش سستی میکرد.اما آن زنی که کر و لال بود از راه زنا بچه دار میشد و به شوهرش نسبت می داد.آن زنی که صورت و بدنش را با قیچی جدا می کردند، خود را بر مردان عرضه میکرد.
این زن هرگز داخل بهشت نمی شوداین زن هرگز داخل بهشت نمی شود و وظایف زن نسبت به همسر
این زن هرگز داخل بهشت نمی شود و کدام زنان به بهشت نمی روند
اما آن زنی که صورت و بدنش می سوخت، در حالی که روده هایش را می خورد برای اینکه واسطه عمل منافی عفت بود.آن زنی که سرش سر خوک و بدنش بدن الاغ بود سخن چین و دروغگو بود.آن زنی که بصورت سگ بود به خاطر آنکه در دنیا آوازه خوان و حسود بود.آنگاه رسول خدا (ص) فرمود:وای بر زنی که شوهرش را ناراحت کند، و سعادتمند آن زنی است که شوهرش از او راضی باشد.
بیش تر بدانید : وظایف زن نسبت به شوهر
اطاعت از شوهر و خود داری از نافرمانی او، از وظایف اولیه ی زن است شک نیست که غرض از اطاعت زن، فرمانبرداری او از شوهر است در اموری که مخالف احکام الهی نباشد و هر آنگاه که چنین فرمان و دستوری رسد، وظیفه، تخلف و یا به صورتی فرار از آن است.زیرا در همه حال حکم خداوند متعال بر حکم بشر مقدم است.
خوب شوهر داری یک هنر است و نیاز به ذوق و سلیقه و مهارت های خاص دارد. سعادت یا شقاوت «خانواده» در دست «زن» است. زن اگر به فن خوب شوهرداری آشنا باشد، می تواند با انجام وظایفی که خداوند بر عهده ی او مقرر فرموده، خانه را به صورت «بهشت برین» درآورد و از شوهر و فرزندان خود، افرادی لایق، پویا، خلّاق و آبرومند بسازد و خانه را محل آسایش و فضیلت و خوشبختی قرار دهد.
از دغدغه ها و وسوسه های درون، در برابر همه ی کشش ها و محرک های بیرونی مصون نماید. زن خوش اخلاق، در زندگی مشترک با همسر خود، زیبایی کلام و جذابیت بیان، زبان تشویق و ترغیب و تأیید و تکریم را سرمایه ی ارزشمند زندگی خویش می داند و هیچ فرصتی را برای «ابلاغ پیام» و «ابراز محبت» به شوهر از دست نمی دهد.