سهمیه دلاری با کارت ملی چیست؟ آیا این نوع سهمیه هم اکنون نیز قابل استفاده است؟ قیمت دلار در این روش چقدر محاسبه خواهد شد؟ برای بهره مندی از سهمیه دلاری با کارت ملی چه کاری باید کرد؟ در این مقاله به ترتیب به این سوالات پاسخ میدهیم و آخرین اخبار راجع به سهمیه ارزی هر کارت ملی را بررسی میکنیم.
سهمیه دلاری با کارت ملی از پرحاشیهترین اخبار امروزی است که بسیاری از افراد میتوانند از آن استفاده کنند. همانطور که میدانید، دلار از پرحاشیهترین ارزهای خارجی در ایران است که همواره چالشها، فرصتها و اخبار مختلفی در رابطه با آن وجود دارد. در این زمینه لازم است به این نکته اشاره کنیم که خرید و فروش دلار در ایران به شیوههای مختلفی انجام میشود اما دو روش مهم آن به شرح زیر میباشد:
با توجه به نوسانات بیش از حد دلار، برخی قوانین در این زمینه وضع شده است که میتوان با استفاده از آنها، تا حد کمی از هزینههای این نوسانات جلوگیری کرد. در ادامه با ما باشید تا به آن بپردازیم.
قانون سهمیه دلاری با کارت ملی به این مفهوم است که هر ایرانی میتواند تا مبلغ 2200 دلار را به شرط داشتن مدارکی همچون کارت ملی و مدارک دیگر (که در سال گذشته پس از افزایش تقاضا الزامی شده است) در سال تهیه کند. این سهمیه دلاری با کارت ملی با قیمتی توافقی ارائه میشود. این قانون که در اصل با نام "کد 24" تعریف شده، مربوط به سیاست گذاریهای دولت است که در آن به جهت نیاز به ارز خارجی برای درمان، مسافرت و یا ارز دانشجویی طی 50 سرفصل در بانکها و 24 سرفصل در صرافیها تدوین شده است. سرفصل 24 این سیاست گذاری مربوط به سهمیه دلاری با کارت ملی میباشد.
داستان سهمیه دلاری برای هر کارت ملی را میتوان از سال 1399 دانست که در آن صرافی بانک ملی قانونی را سامان دادن وضعیت ارزی اجرا کرد. به موجب این قانون لازم بود تا افراد برای خرید و فروش سهمیه دلاری با کارت ملی، کارت بانکی (2 کارت) و سیم کارتی که به نام آنها است اقدام نمایند. این کار در سال 1400 با هجوم دلالان و خرید کارتهای ملی آنها به قیمت 450 هزار تومان موجب شد تا بانک مرکزی برای مدتی اجرای قانون سهمیه دلاری با کارت ملی را متوقف نماید. اما بار دیگر این قانون پس از توقف اجرایی شد. چراکه باعث شد تا قیمت ارز آزاد با قیمت دلار در صرافیها فاصله بالایی داشته باشند.
استقبالی که دلالان و مردم از سهمیه دلاری با کارت ملی میکنند، بیشتر به علت سودی است که از اختلاف قیمتی بازار آزاد و قیمت صرافی (توافقی) حاصل میگردد. در این حالت افراد میتوانند با خرید دلار صرافی با توجه به شرایطی که در کد 24 بیان شده است، اقدام به تهیه دلار با نرخی ارزانتر کنند. با توجه به نوساناتی که قیمتهای دلار دارد و اختلاف قیمتی که بین ارز آزاد و صرافی ایجاد میشود، میتوان این فاصله قیمتی را در حدود 2 تا 5 هزار تومان دانست.
با طولانی شدن زمان فرآیند این قانون، اکنون بسیاری از دلالها نسبت به آن آگاه شده و استفاده از این فرصت را به عنوان یک شغل برای خود تلقی میکنند. به طوریکه حتی جای صف نیز در حدود 100 – 200 هزار تومان به فروش میرود. با این وجود همچنان شرایط استفاده از این نوع قانون برای افراد وجود دارد که در ادامه به نحوه استفاده از آن نیز به عنوان یک حق قانونی برای هر ایرانی میپردازیم.
در قسمت قبل در رابطه با سهمیه دلاری با کارت ملی به این نکته اشاره کردیم که بانک مرکزی یک وقفه را در اعمال این قانون ایجاد کرد. سپس این قانون بار دیگر اجرایی شده است.
اکنون هرکسی که بخواهد اقدام به تهیه سهمیه دلاری نماید، میتواند این کار را از 2 طریق انجام شود. روش اول آن است که مانند یک شهروند معمولی از طریق مدارکی که قبلا ذکر شد، این کار را انجام داده که معمولا روش اول حاشیه سود کمتری دارد. روش دوم آن است که از حالت دلار مسافرتی استفاده کرده و در این حالت شرایطی که برای آن درنظر گرفته شده تغییراتی داشته است. در این روش لازم است افراد مدارک و شرایط زیر را داشته باشند:
اگر اکنون قصد دریافت سهمیه دلاری با کارت ملی خود را دارید، لازم است به نکات زیر توجه کنید:
با وجود اینکه اخبارها حاکی از سود 3 میلیون تومانی در سال 1401 از خرید و فروش سهمیه دلاری با کارت ملی توسط دلالان است، (با اختلاف 1500 تومانی)، اما انجام این کار میتواند عوارضی نیز داشته باشد که عبارتند از: