ادعای جنجالی نادر طالب زاده نسبت به انفجار بیروت+ویدئو

نادر طالب‌زاده، مستندساز، مجری، کارگردان، تهیه‌کننده، برنامه‌ساز، فعال رسانه‌ای، مدیر فرهنگی و کارشناس مسائل بین‌المللی است. نادر طالب زاده البته جدا از این عناوین، فعالیت‌های آموزشی متعددی را هم طی سالیان گذشته پیگیری کرده است. نادر طالب‌زاده‌ متولد چهارم دی 1332 است.نادر طالب زاده زندگی پرپیچ‌وخم او، حوادثی که از سر گذرانده و تجربیاتی که کسب کرده به‌خودی‌خود، تامل‌برانگیز و به‌شدت «سینمایی» است.

 

نادرطالب زاده به انفجار مهیب بیروت واکنش نشان داد و ادعایی جنجالی مطرح کرد. او معتقد است شلیک هسته‌ای به لبنان صورت گرفته است.

 

 

بیوگرافی

نادر طالب‌زاده (متولد ۱۳۳۲ تهران) تهیه‌کننده، دبیر کنفرانس بین‌المللی افق نو، مجری برنامه‌های تلویزیونی، مستندساز و روزنامه‌نگار ایرانی - آمریکایی است.

 
فعالیت هنری

 طالب زاده که از هم دوره ای‌های شهید سید مرتضی آوینی و ابراهیم حاتمی کیا می‌باشد، از مؤسسین شبکه افق سیما به‌شمار می‌آید. وی دارای مدرک کارشناسی ادبیات انگلیسی از دانشگاه راندولف میکن و کارشناسی ارشد کارگردانی سینما از دانشگاه کلمبیا است. وی فعالیت هنری را از ۱۳۵۹ در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با ساخت فیلم‌های مستند آغاز کرد. از دیگر فعالیت‌های او می‌توان به تدریس در مرکز اسلامی آموزش فیلمسازی و مدیریت مرکز تحقیقات و مطالعات سینمایی در معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره کرد. وی در جنگ بوسنی نیز شرکت داشته‌است.
 
 

زندگی‌نامه

 
وی فرزند سرتیپ منصور طالب‌زاده اردوبادی است.
پدر وی در جوانی به دلیل مواضعی که در قبال قیام عشایر جنوب داشت خانه نشین می‌شود و شایعاتی که پیرامون نقش وی درکودتای ۲۸ مرداد گفته می‌شود قویا و مستندا توسط شخص وی تکذیب می‌شود. وی در این رابطه می‌گوید مرحوم پدر بنده سال ۴۳ خانه نشین، سال ۴۴ دادگاهی و سال ۴۵ حکم بازنشستگی‌اش زده شد. ماجرای کامل پدر من در کتاب «قیام عشایرجنوب» (ص ۴۸۶ تا ۴۹۵) نوشته دکتر کشواد سیاهپور نوهٔ غلامحسین سیاهپور (کسی که در سال ۴۳ علیه شاه قیام می‌کند) و هفته‌نامهٔ فردوسی (شماره ۳۶۰ سال ۱۳۳۷) آمده‌است. بعد از سخنرانی امام خمینی (ره) در قم یک نبرد در جنوب بین مردم کهگیلویه و بویر احمد و شاه اتفاق می‌افتد که غلامحسین سیاهپور در رأس این ماجرا بود و من افتخار داشتم ایشان را از نزدیک ببینم. همان موقع شاه ایشان را اعدام و پدر من را به اتهام حمایت از عشایر خانه نشین می‌کند.

 
کتاب «نبرد گجستان» محمد کرم رزم جو و همچنین سخنان مورخ آکادمیک و معروف ایران دکتر عبدالله شهبازی هم شاهد بر این مدعاست. کسی که در کودتای ۲۸ مرداد باشد، ۲ سال دادگاهی و در سن جوانی و ۲۰ سال قبل از بازنشستگی خانه نشین نمی‌شود، پدر من جوان‌ترین افسری بود که بازنشسته شد. در کتاب «تاریخ معاصر ایران» (سال ۱۳۲۰ شماره ۳۰) مقاله‌ای به نام «سرلشکر اردوگاه کیست» نوشتهٔ دکتر سیاه‌پور مفصل به زندگی پدر من پرداخته است؛ همین‌طور کتاب «تاریخ اجتماعی کهگیلویه و بویر احمد» که نویسندهٔ آن را به خاطر نمی‌آورم یک فصل در این مورد صحبت شده‌است.
طالب زاده دانشجوی فیلم دانشگاه کلمبیا بود که پس از انقلاب به ایران آمده بود تا از آن فیلمبرداری کند. او فیلمی ۳۵ دقیقه‌ای دربارهٔ گروگانگیری سفارت آمریکا ساخت. او در ایران برای سی بی اس کار می‌کرد و به دلیل تسلطش به انگلیسی به هماهنگ کردن امور برای آن شبکه در ایران می‌پرداخت.
 
 

بشارت مُنجی (مسیح)

 
بشارت منجی نام سریالی است که به کارگردانی نادر طالب‌زاده ساخته شد. این فیلم بر اساس زمینه‌های مشترک بین اسلام و مسیحیت ساخته و پرداخته شده‌ است.
 
 

دیدگاه‎ها

دیدگاه‌های رسانه‌ای

وی از منتقدان دائمی سیاست‌های رسانه‌ای آمریکا است و بعضاً در برنامه‌های تلویزیون ایران به عنوان کارشناس سینمایی حضور می‌یابد.
 

 
دیدگاه راجع به حوادث پس از انتخابات

نادر طالب‌زاده در نشستی با نام «نقد و بررسی عملکرد دستگاه‌های فرهنگی در فتنه ۸۸» با انتقاد از عملکرد دستگاه‌های فرهنگی کشور گفت: کاری که دستگاه فرهنگی انجام دادند در حد این ویروس و مریضی و شایسته مقابله با فتنه نبود.
نادر طالب‌زاده در برنامهٔ زنده‌ای که در رسانه ملی ایران و در شبکه سوم سیما داشت این‌گونه در رابطه با تبادل اطلاعات و انجام مناظره‌ها بین موافقین و مخالفین بیان داشت.

چه اشکالی دارد که حرف‌های مخالفان را هم در رسانه ملی پخش کنید و مانند مناظره‌های ابتدای انقلاب که شهید بهشتی و شهید مطهری با حضور مخالفین و منتقدین حرف‌ها و استدلالات خود را بیان می‌کردند، مناظره‌هایی را برگزار کنید… این خیلی خوب و مؤثر است و مردم هم به خوبی استقبال می‌کنند.

وی قبل از این سخن دلیل بر پررنگ بودن اتفاقات سال ۱۳۸۸ خورشیدی را در رسانه‌های خارجی و پررنگ نبودن آن در رسانه‌های داخلی ایران را این‌گونه قلمداد کرد که:

اینجا جایی است که باید برخی واقعیت‌ها را گفت و من مجبور شدم یک چیزهایی را بگویم… وقتی رسانه‌های ما حرف نمی‌زنند، خب آن‌ها حرف می‌زنند… این همه وقت است که رسانه‌های ما سکوت می‌کنند و هیچ خبری را منتشر نمی‌کنند خب آن‌ها می‌گویند…

نادر طالب‌زاده دلیل این پررنگی اتفاقات سال ۸۸ در رسانه‌های خارج از ایران را نبود اطلاع‌رسانی کافی در داخل و مبارزه نکردن با نگذاشتن مناظره دانست.
 
 منزل و باغ پدری وی - که به گفته او پدرش برای آن بیست سال قسط داده بود - پس از رحلت امام خمینی (ره) به دستور حاکم شرع و توسط ستاد اجرایی احکام امام مصادره شد. به گفته وی این در حالی بود که پس از انقلاب و در زمان حیات آیت‌الله خمینی او فراخوانده شده بود و به او گفته شده بود که به دلیل خانه نشین شدن پدر وی (سرلشکر طالب‌زاده) در سال ۱۳۴۳، دلیلی برای مصادره اموال خانوادگی وی وجود ندارد.
 
 

ادعای عدم صدور ویزا برای سفر به آمریکا

 
آمریکایی ها برای وی جهت همراهی ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد در سفر به آمریکا ویزا صادر نکردند. طالب زاده تأکید کرد که آمریکایی‌ها تنها به خاطر آثارش به او اجازه سفر به آمریکا را نداده‌اند.
این در حالی‌ست که روزنامه نیویورک تایمز در تاریخ ۱۸ فوریه ۲۰۱۳ میلادی، ادعا کرد که وی دارای تابعیت آمریکایی است.
وی در مصاحبه‌ای با باشگاه خبرنگاران جوان به این شایعه این‌گونه پاسخ گفت: «من حتی گرین کارت هم ندارم. من با اینکه تحصیلاتم را آنجا گذرانده بودم، تابعیت آمریکایی ندارم بعد از انقلاب هم امکان گرفتنش برایم بود، اما هیچ‌گاه نخواستم.»
 
 

ادعای ترور بیولوژیی

 
در خرداد ۱۳۹۵ نادر طالب‌زاده در مصاحبه با رسانه‌ها ادعا کرد که هدف ترور بیولوژیکی قرار گرفته‌است. او به خبرگزاری فارس عنوان نمود که: «یک سال و نیم پیش به گروهی از لبنان برای راهپیمایی اربعین به عراق رفتم؛ که چمدان من را از هتلی که در نجف بودم از میان صدها چمدان برداشتند و ۵ الی ۶ روز بعد در کربلا نصفه شب تحویلم دادند. لپ تاپ من را خالی و بررسی‌های کامل را انجام داده بودند. از همان روز که چمدان را تحویل گرفتم حالم بد شد اما متوجه این ماجرا نبودم.» او در پاسخ به این سؤال که داخل لپ‌تاپ‌تان چه چیزی بود؟ گفت: «لیست مهمان‌های افق نو بود. کنفرانسی که یک سال و نیم پیش در تهران برگزار شد. کنفرانسی که انجمن «ADL» آمریکا با آن مخالفت می‌کرد که متخصصین و متفکرین‌شان به ایران نیایند و صحبت نکنند. درست بعد از آن بود که این اتفاقات افتاد اما فکر می‌کردم آن‌ها محتویات لپ‌تاپ را می‌خواهند و گمان نمی‌کردم با خودم کاری داشته باشند. از همان روز به بعد سرفه‌های خونی داشتم.»